"Tutaj wszyscy, wszyscy bez wyjątku, niewarci są pańskiego małego palca, ani umysłu, ani serca pańskiego! Pan ze wszystkich najuczciwszy, najszlachetniejszy, najlepszy, najmądrzejszy!..."

Nie spodziewałam się zupełnie, że ta książka aż tak mnie umęczy, udręczy, zirytuje i rozdrażni... Ten biedny, dobry, poczciwy i prostoduszny Myszkin, z sercem tak szlachetnym, wyrozumiałym i rozumiejącym tak wiele - a wokół niego pełna paleta ludzkich wad i ułomności charakteru... Czego tam nie było - wyrachowanie, kłamstwo, szaleństwo, mordercze instynkty, złośliwość, zawiść, intrygi wszelakie - wprost oszaleć można od tego tłumu dziwnych, rozhisteryzowanych, rozkrzyczanych postaci, zachowujących się często tak, jakby potraciły rozum... I wśród nich biedny, cichy, spokojny Myszkin.

W tej książce aż kipi od różnorakich emocji - jednak dla mnie zupełnie niezrozumiałych. Mam też wrażenie, że były one niepojęte również dla bohaterów, którzy miotani dziwnymi uczuciami, zachowują się tak samo dziwnie i nie wiedzą już, czego chcą... Tutaj każdy - według mnie - zachowuje się jak szaleniec. Nie wyłączając samego księcia, którego pobudki są może inne, szlachetniejsze, ale on również błądzi jak dziecko we mgle i nie panuje nad własnymi czynami i własnym losem. Tutaj wszystko każdemu wymyka się z rąk.

To wszystko sprawia, że "Idiota" jest opowieścią przykrą, przygnębiającą i irytującą. Bohaterowie wzbudzali we mnie ciągły gniew, a ile można się złościć? Oczywiście, powieść jest znakomita, mądra, wspaniale napisana, postaci stworzone z niezwykłym talentem. Jednak ja do tej książki nie wrócę na pewno - nie lubię aż tak się denerwować. Tym, którzy lubią - polecam gorąco.

"Tutaj wszyscy, wszyscy bez wyjątku, niewarci są pańskiego małego palca, ani umysłu, ani serca pańskiego! Pan ze wszystkich najuczciwszy, najszlachetniejszy, najlepszy, najmądrzejszy!..."

Nie spodziewałam się zupełnie, że ta książka aż tak mnie umęczy, udręczy, zirytuje i rozdrażni... Ten biedny, dobry, poczciwy i prostoduszny Myszkin, z sercem tak szlachetnym,...