Odkąd skończyłam poprzednią część trochę czasu minęło i nie pamiętałam jak dokładnie się ona zakończyła. Jednak szybko się odnalazłam i z przyjemnością zagłębiłam się w dalsze losy bohaterów.

Mimo iż "Przebudzenie" poziomem zbliżone jest do pierwszego tomu i nie ma w nim żadnych szokujących rzeczy, to książka jak najbardziej warta jest przeczytania. Nie obyło się jednak bez małego minusa. Tak naprawdę to bohaterowie nie wiele zrobili w tej części. Nie mówię, że książka była nuda, ale uważam, że można było ją jakoś skrócić zamiast ciągnąć jedną wyprawę przez pól powieści.

Fakt iż Tori jest irytująca, jest znany nam już z pierwszej części i nie mam pojęcia dlaczego w ogóle mi ona nie przeszkadzała w "Przebudzeniu" - może byłam po prostu nie zwracałam na to zbytnio uwagi.

"Stare życie było teraz jak sen: pogodny, spokojny, pozbawiony wydarzeń. Zbudziłam się z niego i zrozumiałam, kim jestem: na dobre i na złe."*

"Przebudzenie" jest dobrą kontynuacją, lecz nieidealną. Cała powieść niby nienudna, ale też nie umiałam się w niej "zanurzyć". Oczywiście polecam osobom, które czytały tom pierwszy oraz tym, którzy lubią lekkie, niezobowiązujące fantastyczne opowieści.

* str. 325/326

Odkąd skończyłam poprzednią część trochę czasu minęło i nie pamiętałam jak dokładnie się ona zakończyła. Jednak szybko się odnalazłam i z przyjemnością zagłębiłam się w dalsze losy bohaterów.

Mimo iż "Przebudzenie" poziomem zbliżone jest do pierwszego tomu i nie ma w nim żadnych szokujących rzeczy, to książka jak najbardziej warta jest przeczytania. Nie obyło się jednak...