Główna parka zdecydowanie za mało rozmawia o uczuciach, a za dużo o koniach 😭 poboczna parka top tier

Główna parka zdecydowanie za mało rozmawia o uczuciach, a za dużo o koniach 😭 poboczna parka top tier

Od czasu do czasu czytam romanse historyczne i nadal nie bardzo pojmuję olbrzymiej popularności Bridgertonów, chyba, że to tylko i wyłącznie zasługa serialu. Tamten cykl przy tej książce jest tylko poprawny.
Każdy romans historyczny ma swoje prawa: mają być długie suknie, przeważnie piękne panie, bogaci panowie, zazwyczaj też przystojni i zabójczo męscy, z tytułami lub bez, no i jest happy end. Ta książka jest napisana w tej konwencji, ale mamy tu nie jedną, a jednak kilka par plus bardzo zabawne dialogi, które, moim skromnym zdaniem, są podstawą tego, że ta książka jest tak wciągająca. Śmiałam się bardzo często.
Tytuł beznadziejny i w ogóle, jak dla mnie, niezachęcający.
To jest kolejna część serii, ale ja nie czytałam wcześniejszych i raczej nie ma takiej potrzeby, bo wszyscy bohaterowie są w niej opisani dokładnie i wszystko się rozumie.
Wielbicielom tego typu literatury gorąco polecam!

Od czasu do czasu czytam romanse historyczne i nadal nie bardzo pojmuję olbrzymiej popularności Bridgertonów, chyba, że to tylko i wyłącznie zasługa serialu. Tamten cykl przy tej książce jest tylko poprawny.
Każdy romans historyczny ma swoje prawa: mają być długie suknie, przeważnie piękne panie, bogaci panowie, zazwyczaj też przystojni i zabójczo męscy, z tytułami lub bez,...

Bardzo lubię Eloisę James. Parę jej książek jest może mniej porywających ale większość zapewnia mi dobrą zabawę i wzruszenia. Ta pozycja to ostatni z kolei tom o siostrach Essex i polecam czytać serię w kolejności, wtedy w pełni docenimy dialogi i postacie. Może to kwestia dnia ale uśmiałam się parę razy. Ponadto mamy tu temat "różnicy wieku" w miłości i jak często bywa u Pani James - babskich kompleksów. Fajnie się czytało..

Bardzo lubię Eloisę James. Parę jej książek jest może mniej porywających ale większość zapewnia mi dobrą zabawę i wzruszenia. Ta pozycja to ostatni z kolei tom o siostrach Essex i polecam czytać serię w kolejności, wtedy w pełni docenimy dialogi i postacie. Może to kwestia dnia ale uśmiałam się parę razy. Ponadto mamy tu temat "różnicy wieku" w miłości i jak często bywa u...

Świetna książka...

Świetna książka...

Kurczę, nie polubiłam głównej bohaterki. Ciekawsza wydała się Griselda czy Gemima. Książkę raczej już chciałam doczytać i mieć z głowy. Jest o wszystkim i o niczym. Mnóstwo wątków, które często nic nie wnoszą do relacji pomiędzy bohaterami. Josie jest strasznie niedojrzala i brak jej ogłady, co dziwi, gdy weźmie się pod uwagę fakt, w jakim towarzystwie się obracała. Tak jak lubię romans historyczny, tak tu mocny zawód.

Kurczę, nie polubiłam głównej bohaterki. Ciekawsza wydała się Griselda czy Gemima. Książkę raczej już chciałam doczytać i mieć z głowy. Jest o wszystkim i o niczym. Mnóstwo wątków, które często nic nie wnoszą do relacji pomiędzy bohaterami. Josie jest strasznie niedojrzala i brak jej ogłady, co dziwi, gdy weźmie się pod uwagę fakt, w jakim towarzystwie się obracała. Tak jak...

Odkryłam, że już czytałąm. Jest najlepsza z wcześniejszych.
Szalone siostry są poprostu mega.

Odkryłam, że już czytałąm. Jest najlepsza z wcześniejszych.
Szalone siostry są poprostu mega.

Ta książka nie jest znowu taka najgorsza, ale dobra też nie jest. Niby czyta się ją sprawnie, niby kibicuje się Josie i Garettowi, ale co z tego jak bardzo mało ich w tej powieści. Jakiekolwiek ich spotkania kończą się tak samo szybko jak się zaczęły, albo są przerywane historiami o innych bohaterach (których albo mam głęboko gdzieś albo interesują mnie ich losy, ale nie powinny być aż tak rozbudowane, na pewno nie w tej części serii). Człowiek sięga po tę książkę w nadziei, że pozna losy najmłodszej z sióstr Essex, a w gruncie rzeczy poznaje historię, ale nie Josie tylko Griseldy jej przyzwoitki. Szczerze powiedziawszy bardziej mnie interesowały losy Griseldy i Darlingtona, niż Josie i Mayne'a. Ta powieść jest po prostu źle zbudowana. Autorka przerywa jeden wątek, rozpoczyna drugi, przerywa go trzecim, wraca do pierwszego, żeby przerwać go czwartym i tak w koło Macieju... Zbyt duży chaos. Żeby dotrzeć do historii, która mnie interesuje muszę przebrnąć przez 20 innych, które mam w nosie i mnie nie interesują choćby w najmniejszym stopniu. Dodatkowo niektóre problemy Josie... Brak słów. Ciągłe rozkminianie czy jest gruba, czy nie. Później czy podoba się Maynowi, czy nie. I dalej czy Mayne ją kocha, czy może nie. Niby problemy nie są jakieś niedorzeczne, ale przedstawione tak, że wszystkie jej rozterki kręcą się wokół tuszy, której prawdopodobnie nie ma, po prostu laska ma biodro i ma tyłek, no i nie wygląda jak wieszak. Powiem tak nie porwała mnie ta książka i gdyby była samodzielną powieścią, a nie częścią serii zakończyłabym jej czytanie po maksymalnie 4 rozdziałach.

Ta książka nie jest znowu taka najgorsza, ale dobra też nie jest. Niby czyta się ją sprawnie, niby kibicuje się Josie i Garettowi, ale co z tego jak bardzo mało ich w tej powieści. Jakiekolwiek ich spotkania kończą się tak samo szybko jak się zaczęły, albo są przerywane historiami o innych bohaterach (których albo mam głęboko gdzieś albo interesują mnie ich losy, ale nie...

Finałowy tom serii 'Czetry siostry'. Tak jak się spodziewałam - najlepszy ze wszystkich.
Josie od dawna szykowała się na swój debiut. Obserwując szczęśliwe siostry chciała znaleźć idealnego męża. Lecz wszystko się posypało kiedy przez wredne plotki Josie została pośmiewiskiem towarzystwa. Upokorzona nie dość, że nie miała szansy na dobre małżeństwo to pogłębił się jej kompleks na temat swojego wyglądu i swojej wagi. Pomóc mogła jej tylko jedna osoba - sławny uwodziciel i przyjaciel rodziny hrabia Mayne.
Od samego początku czułam, że ten tom spodoba mi się najbardziej ze wszystkich czterech. Już w pierwszym tomie Josie zwróciła moją uwagę i z każdym kolejnym tomem tylko utwierdzałam się w przekonaniu, że jest ona zdecydowanie moją ulubioną bohaterką tej serii. Była zabawna, potrafiła się odgryźć, a jej intrygi i pomysły były naprawdę rewelacyjne! Chociaż później bardzo mnie szokowała. Nie była już tą małą Josie. Była wręcz nieprzyzwoita. Ale uważam to za plus. Postać Mayne'a też od początku była ciekawa i w tym tomie zyskał jeszcze bardziej moją sympatię. Chociaż nie powiem na początku miałam wątpliwości w kwestii tej dużej różnicy wieku między głównymi bohaterami. Nie przepadam za tym, ale na szczęście autorka tak poprowadziła fabułę, że się o tym zapomniało. Podobało mi się również, że autorka uczyniła w tym tomie Griseldę jako jedną z głównych postaci. W końcówce poprzedniego tomu tylko wspomniano o tym, że ma męża, ale nawet nie pokazali kto to jest. Tu wszystko było świetnie pokazane od początku. A za scenę z Maynem jako panna Lucy debiutantka w różowej sukni dałabym autorce nagrodę. Uśmiałam się do łez! Wielka pochwała należy się też za fabułę i akcję w tym tomie. Jak pisałam przy poprzedniej części ciągle w fabule brakowało mi jakiejś większej akcji. Tutaj się tego doczekałam. Atak na Josie czy wątek homoseksualny naprawdę mnie zaszokował. Tego się kompletnie nie spodziewałam i uważam, że dzięki temu ten tom nie nudził jak miejscami poprzednie. Zakończenie było trochę ckliwe i całkowicie przewidywalne, ale i tak bardzo się wzruszyłam i nie wyobrażam sobie, że mogło być inne.
Zdecydowanie ten tom był najlepszy z całej serii. Do innych raczej nie wrócę, ale tą część chętnie przeczytam kiedyś jeszcze raz.

Finałowy tom serii 'Czetry siostry'. Tak jak się spodziewałam - najlepszy ze wszystkich.
Josie od dawna szykowała się na swój debiut. Obserwując szczęśliwe siostry chciała znaleźć idealnego męża. Lecz wszystko się posypało kiedy przez wredne plotki Josie została pośmiewiskiem towarzystwa. Upokorzona nie dość, że nie miała szansy na dobre małżeństwo to pogłębił się jej...

Powiem jedno: jeżeli wątek poboczny (z lady Griseldą i lordem Charlesem Darlingtonem w roli głównej) dostarcza więcej emocji niż wątek główny i ostatecznie kradnie serce czytelnikowi, to nie jest dobrze. Mam wrażenie, że autorce nie chciało się pisać kolejnej książki z cyklu, a chciała wygodnie urządzić lady Griseldę w małżeństwie i dać jej własne "żyli długo i szczęśliwie".
No cóż, powtórzę to, co bardzo często piszę w takich recenzjach - zmarnowana okazja, bo to bardzo dobry materiał na oddzielny romans historyczny (szczególnie postać Darlingtona aż zachęca do zgłębienia).

Powiem jedno: jeżeli wątek poboczny (z lady Griseldą i lordem Charlesem Darlingtonem w roli głównej) dostarcza więcej emocji niż wątek główny i ostatecznie kradnie serce czytelnikowi, to nie jest dobrze. Mam wrażenie, że autorce nie chciało się pisać kolejnej książki z cyklu, a chciała wygodnie urządzić lady Griseldę w małżeństwie i dać jej własne "żyli długo i...

Typowy Harleqiun . Spoko się czyta tylko zaskoczyło mnie to ,że było bardzo mało scen tylko z główną parą. Większą część książki obejmowały sceny , które niewiele miały wspólnego z główną parą - to mnie trochę zniechęciło.
Przez to ,że główni bohaterowie mieli małe scen do interakcji nie można było za bardzo poczuć tej chemii między nimi. Minusem było też to ,że miałam wrażenie ,że ukochany głównej bohaterki często wspominał ,że jest od niej o wiele straszy i odbierałam to tak jakby on miał 50 lat ,a ona 18.... ;/

Typowy Harleqiun . Spoko się czyta tylko zaskoczyło mnie to ,że było bardzo mało scen tylko z główną parą. Większą część książki obejmowały sceny , które niewiele miały wspólnego z główną parą - to mnie trochę zniechęciło.
Przez to ,że główni bohaterowie mieli małe scen do interakcji nie można było za bardzo poczuć tej chemii między nimi. Minusem było też to ,że miałam...