No więc za mną ostatnia z części cyklu JEŹDZIEC MIEDZIANY...i powiem szczerze, że było różnie...raz z górki, innym razem pod górkę.
W szczególności początek i tak do połowy książki można powiedzieć, że wynudziłem się jak mops. Odliczałem już dni i godziny, gdy skończę ją czytać...!!!
Na szczęście druga połowa w dużym stopniu zrekompensowała mi tę nudę...
Seks, jak to pokazały poprzednie części był na pierwszym planie..., w drugiej połowie Simons już się trochę uspokoiła...ileż można pieprzyć o pieprzeniu, ( że się tak nie zbyt ładnie wyrażę )...ileż można...!!!

Wielka miłość, która w czasie wojny nie jedno przeszła musi zmierzyć się jeszcze z jedną, bardzo ważną próbą, może nawet najważniejszą, a mianowicie...z życiem, codziennością, upływającym czasem i wszystkim, co dzieje się po drodze...Miłość pełna poświęcenia i heroizmu skłania człowieka do czynów wielkich w swym wyrazie. Lecz czy tak głębokie uczucie poradzi sobie także, ze zwykłą szarą rzeczywistością...czy ten wielki płomień miłości będzie nadal się palił...to z pozoru łatwe zadanie, lecz jak wiemy, pozory często są wielką zmyłką i wpuszczają człowieka w maliny.

Najciekawszymi momentami w tej trzeciej części jest wątek z Wietnamem i to jak wielką rolę odegra w życiu tych dwojga i nie tylko ich.
Poza tym uwagę przyciąga również podróż do przeszłości, do wspomnień...te momenty budziły ciekawość ze snu.

Przez dłuższy czas zastanawiałem się, po co ona piszę trzecią część, przecież nie ma takiej potrzeby...ciągnie historię na siłę.
Okaleczy ją...
Zmieniłem trochę zdanie, gdy dobrnąłem do końca. Chciała z pewnością namalować historię Tatiany i Aleksandra do samego końcu, do schyłku życia. Nie pomyśli jej było niedokończenie opowieści i pozostawienia czytelników w sferze domysłów...!!!
Nawet całkiem nieźle jej to wyszło..., tyle że nie musiała aż tak się rozpisywać.
Ta część chyba w największym stopniu podchodzi pod rasowe romansidło...dało się przeczytać, ale największy zachwyt zostanie po stronie damskiej. Jeśli chodzi o facetów, to raczej nie ich bajka. Pewne rzeczy można sobie przygarnąć i zachować w pamięci, bo dotyczy prozy życia codziennego. Jednak kobiety odnajdą się w tej opowieści zdecydowanie lepie...!!!

Tyle ode mnie..!!!

No więc za mną ostatnia z części cyklu JEŹDZIEC MIEDZIANY...i powiem szczerze, że było różnie...raz z górki, innym razem pod górkę.
W szczególności początek i tak do połowy książki można powiedzieć, że wynudziłem się jak mops. Odliczałem już dni i godziny, gdy skończę ją czytać...!!!
Na szczęście druga połowa w dużym stopniu zrekompensowała mi tę nudę...
Seks, jak to...