Każde opowiadanie coś sobą reprezentuje i niesie ze sobą mniej lub bardziej ciekawą historię. Pomimo krótkiej formy opowiadań, niektórych bohaterów zdążyłem naprawdę polubić i na pewno mi ich zabraknie. Nie przedstawione zostały jakieś znamienite i ważne dla uniwersum wydarzenia (no, może poza jednym opowiadaniem, najdłuższym i najlepszym zresztą, które zdecydowanie wybija się na tle całego zbioru),a jedynie osobiste dramaty i przeżycia. Najlepsze oczywiście okazały się opowiadania, w których mogłem ponownie spotkać te ulubione i doskonale znane postacie, znowu kreowane przez świetnych, właściwych sobie autorów. Czyta się bardzo szybko, a zdecydowana większość tomu na przyzwoitym poziomie.

Każde opowiadanie coś sobą reprezentuje i niesie ze sobą mniej lub bardziej ciekawą historię. Pomimo krótkiej formy opowiadań, niektórych bohaterów zdążyłem naprawdę polubić i na pewno mi ich zabraknie. Nie przedstawione zostały jakieś znamienite i ważne dla uniwersum wydarzenia (no, może poza jednym opowiadaniem, najdłuższym i najlepszym zresztą, które zdecydowanie wybija...

Na tomik składa się jedenaście opowiadań znanych i lubianych autorów scifi, zarówno piszących już w świecie Gwiezdnych Wojen, jak i kompletnie nowych autorów.
"Opowiadania z Nowej Republiki" są bardzo zróżnicowane. Widać to już po ich objętości - od kilku zaledwie stron po szersze dziełko podzielone na rozdziały (Interludium na Darkknell). Także styl pisania jest bardzo różny. Można by tu śmiało powiedzieć, że… nierówny. Cześć z nich ukazało się wcześniej w "Adventure Journal", inne wcześniej nie były publikowane.
Opowiadania obejmują na oko dwie dekady od powołania do życia Nowej Republiki. Historie opowiadają przygody zarówno rebeliantów (teraz już obywateli NR),a także imperialnych czy szmuglerów. Nie zabrakło nieśmiertelnej Mary Jade, o której rozpisuje się jej twórca Timothy Zahn - on też jest autorem sporej części wypocin z książeczki. Drugi znaczący autor to Michael Stackpole. Rzecz jasna na kartkach bryluje Boba Fett, który ma tutaj najlepszy występ i to właśnie dla "Bez dezintegracji proszę" warto czytać ten tomik.
Słaba i wtórna antologia wydana pod redakcją Petera Schweighofera i Craiga Careya.

Na tomik składa się jedenaście opowiadań znanych i lubianych autorów scifi, zarówno piszących już w świecie Gwiezdnych Wojen, jak i kompletnie nowych autorów.
"Opowiadania z Nowej Republiki" są bardzo zróżnicowane. Widać to już po ich objętości - od kilku zaledwie stron po szersze dziełko podzielone na rozdziały (Interludium na Darkknell). Także styl pisania jest bardzo...

Zbiór lepszych i gorszych opowiadań, przyjemny w odbiorze, może nieco niekonsekwentny, ale prezentujący przyzwoity poziom.

Ocenę stanowczo zaniżają ciężkie w odbiorze teksty Patricii A. Jackson, które średnio pasują do świata. Ale po kolei:

► Interludium na Darkknell - trochę szpiegowskie, trochę awanturnicze, ładne połączenie wielu wątków i interesujące postaci.
► Pasjans według Jade - dobra historia spisku i zdrady, choć to, co w niej się dzieje, obnaża chyba jakiś kompleks autora.
► W ciemności - świetne, dość zabawne opowiadanie z dobrym opisem umysłów otumanionych przez tortury.
► Zabawa w Hutta i myszkę - awanturnicza opowieść ze świetnie skontrastowanymi protagonistkami.
► Najdłuższy upadek - przekonujący opis agonii. Niestety, czytelnik niejako w niej uczestniczy, bo tekst wywołuje ból głowy.
► Konflikt interesów - wojna, interesy, bunty, tradycje - jak to pogodzić? Opowiadanie mówi nam, że ciężko i robi to poprawnie.
► Bez dezintegracji, proszę - czysta przyjemność zaserwowana w taki sposób, w jaki powinno opowiadać się o postaci Boby Fetta - mało gadania, dużo destrukcji.
► Dzień zwany Nocą Umarłych - interesujący pomysł, nie najgorsze wykonanie, trochę brak w tym Gwiezdnych wojen.
► Uhl Eharl Khoehng - rozwinięcie przygód ciężkich w odbiorze i niespecjalnie dających się lubić bohaterów z opowiadań Jackson, niestety, ponownie nieprzyjemne i mało starwarsowe.
► Ostatnie rozdanie - przyjemna, choć mająca słabsze momenty awanturnicza opowiastka o spełnianiu marzeń.
► Proste sztuczki - doskonałe zwieńczenie tomu, znów z kapitalnym duetem bohaterek i z delikatnym potępieniem dzielenia osób czy zdarzeń według schematu "czarne-białe".

Zbiór lepszych i gorszych opowiadań, przyjemny w odbiorze, może nieco niekonsekwentny, ale prezentujący przyzwoity poziom.

Ocenę stanowczo zaniżają ciężkie w odbiorze teksty Patricii A. Jackson, które średnio pasują do świata. Ale po kolei:

► Interludium na Darkknell - trochę szpiegowskie, trochę awanturnicze, ładne połączenie wielu wątków i interesujące postaci.
►...

Zbiór opowiadań niestety baaaaardzo nierównych - jak całe rozszerzone uniwersum Star Wars :) tomik dobry np. do autobusu ;)

Zbiór opowiadań niestety baaaaardzo nierównych - jak całe rozszerzone uniwersum Star Wars :) tomik dobry np. do autobusu ;)