rozwińzwiń

Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze

Okładka książki Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze Wisława Szymborska
Okładka książki Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze
Wisława Szymborska Wydawnictwo: Wydawnictwo A5 Seria: Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5 poezja
186 str. 3 godz. 6 min.
Kategoria:
poezja
Seria:
Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5
Wydawnictwo:
Wydawnictwo A5
Data wydania:
1996-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1996-01-01
Liczba stron:
186
Czas czytania
3 godz. 6 min.
Język:
polski
ISBN:
838556828X
Tagi:
wybór wierszy poezja polska nagroda nobla
Średnia ocen

8,2 8,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
8,2 / 10
318 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
167
167

Na półkach: , , , ,

"Wysoko sobie cenię dwa małe słowa 'nie wiem'. Małe, ale mocno uskrzydlone. Rozszerzające nam życie na obszary, które mieszczą się w nas samych, i obszary, w których zawieszona jest nasza nikła Ziemia".

Tak mówiła poetka, gdy odbierała Literacką Nagrodę Nobla w 1996r.
Jej poezja jest właśnie taka, nieustannie zadziwiona światem. Podmiot liryczny zadaje z pozoru naiwne pytania, aby poruszyć sprawy, które wydają się już dawno zbadane i wyjaśnione. Czy na pewno wszystko już na ten temat wiemy? Poetka reinterpretuje od nowa elementy otaczającego nas świata. W jej wierszach ten świat zaczyna być tajemniczy, ciekawy, nigdy do końca nie zgłębiony.
Podziwiam w utworach Szymborskiej ironię, sceptycyzm, szacunek wobec przyrody, poczucie humoru i dystans jaki miała wobec siebie samej.
Zawsze też imponowała mi jako osoba, ceniłam jej skromność, zwyczajność, niechęć do bycia na świeczniku i to, że przyznanie jej najważniejszej nagrody literackiej nazywała z humorem"tragedią sztokholmską", która ją dotknęła.
Ta mistrzyni poetyckiego paradoksu i lapidarności doprowadziła do perfekcji umiejętność zawarcia w kilku słowach treści, o których można by było pisać elaboraty. Szymborska tworzyła wiersze zdyscyplinowane, powściągliwe emocjonalnie, ale nie wyzute z emocji. Każde słowo w jej utworach jest na swoim miejscu, każde jest odpowiednie, nigdy nie uprawiała poetyckiego gadulstwa (co zdarzało się w późnych wierszach innych poetów np. u Różewicza, Miłosza, Herberta).
Nigdy nie pisała z rozpędu, unikała jak ognia patosu. Udowodniła, że poezja tworzona przez kobietę, nie musi być "omdlewająca", czym dokonała przełomu we współczesnej polskiej poezji "kobiecej", która od czasów Haliny Poświatowskiej była zaetykietowana właśnie jako "omdlewająca"(termin pożyczony od Agaty Puwalskiej).
Kiedyś Wisława Szymborska powiedziała tak o swojej poezji: "Zawsze, kiedy piszę, mam uczucie, jakby ktoś za mną stał i stroił błazeńskie miny. Dlatego bardzo się pilnuję i unikam, jak mogę wielkich słów."
I taka jest właśnie jej poezja opisująca zwyczajnymi słowami rzeczywistość, która pozostaje nieoczywista i zawsze coś nieoczekiwanego można w niej dostrzec.
Przyznaję, że straciłam kontakt z twórczością poetki powstałą po "tragedii sztokholmskiej", ale z pewnością to nadrobię.

Mam wiele ulubionych wierszy Wisławy Szymborskiej i często do nich powracam, ale chyba najbardziej przenikliwym i przerażającym jest utwór "Nienawiść". Zawiera on uniwersalne memento szczególnie ważne dla nas, żyjących obecnie w tak "ciekawych czasach".
Jest w tym wierszu ostrzeżenie, które budzi grozę i którego nie można zbagatelizować. NIGDY.

"Wysoko sobie cenię dwa małe słowa 'nie wiem'. Małe, ale mocno uskrzydlone. Rozszerzające nam życie na obszary, które mieszczą się w nas samych, i obszary, w których zawieszona jest nasza nikła Ziemia".

Tak mówiła poetka, gdy odbierała Literacką Nagrodę Nobla w 1996r.
Jej poezja jest właśnie taka, nieustannie zadziwiona światem. Podmiot liryczny zadaje z pozoru naiwne...

więcej Pokaż mimo to

avatar
375
199

Na półkach:

Patrząc po spisie treści jest to zbiór różnych tomików zebrany w całość. Ja czytałam je osobno już wcześniej.
Przykład: Wołanie o Yeti 1957, Sto pociech 1967, Ludzie na moście 1986, Koniec i początek 1993. Nowością dla mnie były wiersze z innych tomików. Polecam

Patrząc po spisie treści jest to zbiór różnych tomików zebrany w całość. Ja czytałam je osobno już wcześniej.
Przykład: Wołanie o Yeti 1957, Sto pociech 1967, Ludzie na moście 1986, Koniec i początek 1993. Nowością dla mnie były wiersze z innych tomików. Polecam

Pokaż mimo to

avatar
2842
2744

Na półkach: ,

Wspaniały, bogaty w emocje zbiór wierszy, naprawdę gruby, jak na Wisławę Szymborską.

Wspaniały, bogaty w emocje zbiór wierszy, naprawdę gruby, jak na Wisławę Szymborską.

Pokaż mimo to

avatar
394
324

Na półkach: , ,

Zawsze zazdroszczę osobom, które z lekkością sięgają po poezję Szymborskiej. W tym tomiku oczywiście są piękne dzieła, ale niektórych w ogóle nie poczułam. I tak potwierdziło się moje utarte przekonanie o Szymborskiej, że czasem jej dzieła dotykają mnie do samej duszy, a inne nie wzbudzają nawet najmniejszej krzty emocji.

Zawsze zazdroszczę osobom, które z lekkością sięgają po poezję Szymborskiej. W tym tomiku oczywiście są piękne dzieła, ale niektórych w ogóle nie poczułam. I tak potwierdziło się moje utarte przekonanie o Szymborskiej, że czasem jej dzieła dotykają mnie do samej duszy, a inne nie wzbudzają nawet najmniejszej krzty emocji.

Pokaż mimo to

avatar
353
353

Na półkach:

#wyzwanie LC październik 2021

NIEKTÓRZY LUBIĄ POEZJĘ – wiersz W. Szymborskiej.
„Niektórzy – czyli nie wszyscy. Nawet nie większość wszystkich ale mniejszość. Nie licząc szkół, gdzie się musi, i samych poetów, będzie tych osób chyba dwie na tysiąc”.

No ja niestety nie mieszczę się w tych dwóch osobach na tysiąc… Nie przepadam za poezją, wręcz jej nie lubię (ale może to dlatego, że nie zawsze /często/ nie rozumiem, co autor miał na myśli). Tę formę czytam zwykle tylko wtedy, gdy jestem do tego zmuszona. Ale… Ale zawsze lubiłam Szymborską jako taką. Nieprzeciętną, staromodną damę, ze specyficznym poczuciem humoru i niebywałym dystansem do siebie. Jej poezję na okoliczność wyzwania październikowego wybrałam z kilku pozanoblowskich powodów: bo to kobieta, bo to Polka, bo była z Krakowa, z którym wiele mnie wiąże, bo pamiętam, jak czasem czytała swoje wiersze na antenie Radia Kraków (za czym ponoć nie przepadała),bo na studiach cały jeden semestr wykładowca wtłaczał nam do głowy, jak to nazywał „wierszoszymborskość” (której wtedy miałam serdecznie dosyć) i dlatego, bo czytelniczo chciałam poczuć coś innego niż prozę.

Ten tomik jest zbiorem stu i dwóch wierszy pochodzących z kilku wcześniej wydanych tomików. Coś w rodzaju antologii. Nie będę się wgłębiać w analizę wierszy bo ja się zwyczajnie na tym nie znam. Na ogół podchodzę do poezji jak do jeża wychodząc z założenia, że albo mi się spodoba albo nie. I takie kryterium przyjęłam przy czytaniu: przemówi do mnie lub nie przemówi. Wiele z nich przemówiło. Były to wiersze: „Podziękowanie”, „Życie na poczekaniu”, „Nagrobek”, „***(Jestem za blisko żeby mu się śnić)”, „Pisanie życiorysu”, „O śmierci bez przesady”, „Nienawiść” czy „Do serca w niedzielę”.
Są to wiersze napisane bardzo wprost, mówiące dokładnie to, co odzwierciedlają użyte w nich słowa. Trafne, dosadne, prawdziwe. Nie ma tam drugiego dna, nie trzeba się domyślać o co dokładnie chodziło poetce i czy może nie ma tam ukrytych znaczeń. Nie ma. Jest w nich niemalże dziecinna prostota przekazu, która cechuje całą poezję Szymborskiej, uważnej obserwatorki rzeczywistości. Jej wiersze to szczera prawda i lekkość przekazu, ubrana w niemal banalne słowa.

I przyznaję, to jedna z niewielu poezji, którą rozumiem. Może dałabym jeszcze szansę Poświatowskiej czy Jasnorzewskiej, ale w najbliższym czasie na pewno to nie nastąpi :) Obywatelsko-czytelniczy obowiązek spełniłam i wracam do prozy.
Przepraszam wszystkich poetów! To nie tak, że nie doceniam ich talentu, ja go prostu nie rozumiem :)

#wyzwanie LC październik 2021

NIEKTÓRZY LUBIĄ POEZJĘ – wiersz W. Szymborskiej.
„Niektórzy – czyli nie wszyscy. Nawet nie większość wszystkich ale mniejszość. Nie licząc szkół, gdzie się musi, i samych poetów, będzie tych osób chyba dwie na tysiąc”.

No ja niestety nie mieszczę się w tych dwóch osobach na tysiąc… Nie przepadam za poezją, wręcz jej nie lubię (ale może to...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1565
872

Na półkach: , , , , , ,

W ramach wyzwania czytelniczego lubimyczytac.pl w 2019 roku w kategorii "Przeczytam coś noblisty/noblistki" postanowiłam sięgnąć po zbiór wierszy pani Wisławy Szymborskiej. Jednak miało to być moje tak naprawdę pierwsze samodzielne spotkanie z twórczością Autorki, więc ciężko mi się było zdecydować na jakiś konkretny tomik. Dlatego "Widok z ziarnkiem piasku" wydał mi się idealnym rozwiązaniem. Jest to bowiem przegląd wierszy z aż 6 tomików, których lata wydania rozpościerały się aż od 1957 do 1993 roku.

Dla osoby początkującej zarówno w poznawaniu twórczości Wisławy Szymborskiej jak i poezji ogólnie był to bardzo trafny wybór. Mogłam poznać z grubsza twórczość autorki na przestrzeni wielu lat, sprawdzić czy to do mnie trafia. I już mogę powiedzieć, że to na pewno nie jest ostatnie moje spotkanie z panią Szymborską, ponieważ te wiersze w większości do mnie trafiają. Według mnie to niezwykła umiejętność pisać o rzeczach często prostych i bardzo codziennych w sposób, który zmusza do zatrzymania się nad słowami, do refleksji. Wielokrotnie przystawałam przy wersach i myślałam nad tym czy odbieram treść odpowiednio, albo sprawdzałam w internecie jak można pewne rzeczy interpretować, bo Autorka przemyca tutaj wiele historii i nawiązań do sztuki, mitów i wielu innych rzeczy. A to moim zdaniem jest właśnie tym czym powinna być poezja, zmuszać do myślenia i zastanowienia, do poszukiwania, a jednocześnie też być zrozumiała i nie przytłaczająca.

W ramach wyzwania czytelniczego lubimyczytac.pl w 2019 roku w kategorii "Przeczytam coś noblisty/noblistki" postanowiłam sięgnąć po zbiór wierszy pani Wisławy Szymborskiej. Jednak miało to być moje tak naprawdę pierwsze samodzielne spotkanie z twórczością Autorki, więc ciężko mi się było zdecydować na jakiś konkretny tomik. Dlatego "Widok z ziarnkiem piasku" wydał mi...

więcej Pokaż mimo to

avatar
35
35

Na półkach:

Piękne przez prostotę i dostrzeżenie magii w najprostszych rzeczach.

Piękne przez prostotę i dostrzeżenie magii w najprostszych rzeczach.

Pokaż mimo to

avatar
51
20

Na półkach: ,

Nie dałem jeszcze nikomu tak niskiej oceny jak tej książce

Nie dałem jeszcze nikomu tak niskiej oceny jak tej książce

Pokaż mimo to

avatar
1747
1135

Na półkach: ,

Bardzo rzadko zdarza mi się czytać poezję.
Po przeczytaniu tego tomiku stwierdzam, że szkoda.
Poezja to taka esencja literatury.
Prawie jak opowiadanie w prozie - mało słów a wiele znaczeń, mądrości, podtekstów, powodów do zastanowienia.
Przynajmniej te wiersze Wisławy Szymborskiej.
Ten tomik to przekrój jej twórczości, wybrane wiersze z wielu tomików.
Ciekawe doświadczenie, bo na ich podstawie widać, jak zmieniało się spojrzenie poetki na świat, przyrodę, człowieka, relacje międzyludzkie. Jak z wiekiem jej wiersze stają się bardziej filozoficzne, rzekłabym, że nawet poważniejsze i bardziej smutne w wyrazie.
Dużo w tej poezji filozofii, odniesień do świata przyrody, są też wiersze, których tematem są osoby lub wydarzenia z historii.
Są wiersze lekkie, wręcz zabawne, są też melancholijne, przesycone smutkiem.
Każdy ma swoje ulubione. Moje to: "Jestem za blisko, żeby mu się śnić", "Radość pisania", "Do serca w niedzielę", "Wielka liczba", "Życie na poczekaniu", "Kot w pustym mieszkaniu", "Trzy słowa najdziwniejsze".

Bardzo rzadko zdarza mi się czytać poezję.
Po przeczytaniu tego tomiku stwierdzam, że szkoda.
Poezja to taka esencja literatury.
Prawie jak opowiadanie w prozie - mało słów a wiele znaczeń, mądrości, podtekstów, powodów do zastanowienia.
Przynajmniej te wiersze Wisławy Szymborskiej.
Ten tomik to przekrój jej twórczości, wybrane wiersze z wielu tomików.
Ciekawe...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1297
709

Na półkach: , , , , , , ,

Cóż mądrego mógłbym napisać o poezji tak wysokich lotów, jak te.
No chyba niewiele.

"Widok z ziarnkiem piasku" jest zbiorem utworów
Zawiera poezję z lat 1957 - 1996
Wydany w 1996 roku. Niedługo po tym
jak nasza Chluba Narodowa otrzymała Nobla

Dużo w nich filozofii,
ukrytej pod pretekstami stworzeń
ze świata przyrody,
dużo odwołań do faktów z historii
a mimo tego taka lekkość
że niby nic trudnego bo to tylko słowa
więc czemu nie pojmuje ich ma głowa

Pisane i układane niby prosto,
dogłębnie wwiercają się w temat
to z jednej, to z drugiej, to piątej strony
przenikają jak rentgen nadpsutego zęba.
Jest to poezja stonowana emocjonalnie
Poetka często maluje nam obrazy
Bywają lekkie i jasne
Bywają ciemne i brzydkie.

Te sto dwa wiersze w mym mniemaniu są długie
Ja nie potrafię takich pisać
Nie mam tak szerokiej wiedzy.

Cóż mądrego mógłbym napisać o poezji tak wysokich lotów, jak te.
No chyba niewiele.

"Widok z ziarnkiem piasku" jest zbiorem utworów
Zawiera poezję z lat 1957 - 1996
Wydany w 1996 roku. Niedługo po tym
jak nasza Chluba Narodowa otrzymała Nobla

Dużo w nich filozofii,
ukrytej pod pretekstami stworzeń
ze świata przyrody,
dużo odwołań do faktów z historii
a mimo tego...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    481
  • Posiadam
    107
  • Chcę przeczytać
    99
  • Ulubione
    45
  • Poezja
    34
  • Teraz czytam
    8
  • Literatura polska
    6
  • Nobliści
    5
  • 2014
    5
  • Z biblioteki
    4

Cytaty

Więcej
Wisława Szymborska Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze Zobacz więcej
Wisława Szymborska Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze Zobacz więcej
Wisława Szymborska Widok z ziarnkiem piasku. 102 wiersze Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także