Powiedzieć, że książka mi nie podeszła, to jakby nic nie powiedzieć. Dokończyłam ją tylko dlatego, że niedoczytane książki gryzą moje sumienie ;)
Historia jest po prostu... wtórna, do bólu i znudzenia. Sami przyznajcie ile filmów obejrzeliście, ile książek przeczytaliście o: odważnej pani inspektor, która w swojej pracy kieruje się tylko nauką i dowodami; która trafia na trop niewyjaśnionych zbrodni; która, jak za dotknięciem różdżki, zaczyna wierzyć w nadprzyrodzone moce; i w końcu, która ratuje świat w beznadziejnie nadzwyczajny sposób i to wszystko, oczywiście, z pomocą swojej "upośledzonej" córki, która jako jedna z niewielu wie co się święci (i której, oczywiście, nikt nie wierzy przez 3/4 książki). Aaa no tak jest jeszcze cena, jaką nieustraszona inspektor musi ponieść za swoje bohaterstwo... Brzmi znajomo? Dla mnie, niestety, tak.
Nie przemawia to do mnie zupełnie, jest za bardzo schematyczne i przewidywalne i ta przewidywalność odbiera całą radość czytania i poznawania losów bohaterów. I, co gorsza, nawet nie straszy!
Jest jeszcze jednak rzecz, która mnie denerwowała, a mianowicie opisy egzorcyzmów. I to nie dlatego, że jestem zbyt wrażliwa, a dlatego, że czasem niedopowiedzenie zrobi większe wrażenie niż dokładny opis.
To chyba koniec moich żali ;) Nie wiem komu polecać tę pozycję... wielbicielom gatunku czy laikom, hmm?

Powiedzieć, że książka mi nie podeszła, to jakby nic nie powiedzieć. Dokończyłam ją tylko dlatego, że niedoczytane książki gryzą moje sumienie ;)
Historia jest po prostu... wtórna, do bólu i znudzenia. Sami przyznajcie ile filmów obejrzeliście, ile książek przeczytaliście o: odważnej pani inspektor, która w swojej pracy kieruje się tylko nauką i dowodami; która trafia na...