Cały cykl powieści Kirsta „08/15” opowiada między innymi o losach pewnego artylerzysty, odbywającego służbę w niemieckim Wehrmachcie - Herberta Ascha. Który już od samego wstąpienia do wojska wypowiedział potajemną wojnę niemieckiej dyscyplinie, typowo wojskowej ignorancji rzeczywistości i władzy jako takiej nad jednostką. Pierwszy tom, który według mnie jest zdecydowanie najlepszy, opowiada o codzienności niemieckich żołnierzy, zarówno tych z poboru jak i tych z korpusu podoficerów i oficerów, w przededniu II Wojny Światowej. Uniwersalna głupota życia wojskowego, a także podstawowe typy charakterologiczne głównych bohaterów: cwaniacy, naiwniacy, służbiści i sadyści, no i nieodzowni karierowicze powodują, że akcja mogłaby się toczyć niemal w każdej innej armii europejskiej.
Autor sprytnie przedstawia nam sylwetki głównych bohaterów, wśród których jawni hitlerowcy są mniejszością, są to zwykle ludzie mali albo karierowicze lub ludzie „niezbyt lotni”. Większość to ludzie prostoduszni, chcący normalnie żyć, nie poczuwający się do idei Wielkich Niemiec.
Sama postać głównego bohatera, bombardiera Ascha, jest dla mnie nico irytująca. W rzeczywistości pruskiego drylu dopuszcza się do jawnego sabotażu przełożonych i ich rozkazów. Nie dość, że uchodzi mu to na sucho, to jeszcze jest stroną triumfującą. Ten buntownik, pomimo swego indywidualizmu i anarchistycznej postawy, przeżywa szczęśliwie całą wojnę, w tym kampanie na froncie wschodnim. Nie dość na tym, przy końcu wojny dochrapuje się stopnia oficerskiego. Dla mnie jest tu pewna niespójność w wykonaniu autora książki.
Bardziej rzeczywista jest natomiast postać kaprala Vierbeina, wątłego i słabego chłopaka, który naiwnie i prostodusznie wierzy we wszystko co mu mówiono i jak go wychowano. Który wykonuje skrzętnie wszelkie rozkazy, bez ich wartościowania i filozofowania nad ich zasadnością. Zostaje bohaterem wojennym, który robi to, co robi, gdyż tego od niego oczekują zwierzchnicy utożsamiani z całą ojczyną i światem jaki znał. Finał niemal każdego bezwolnego ludzkiego narzędzia bojowego jest przeważanie taki sam, czyli mniej lub bardziej chwalebna śmierć gdzieś w nieznanych krainach, z ręki nieznanego człowieka.
Książkę czyta się przyjemnie i szybko. Może być ona doskonałą rozrywką dla każdego, kto interesuje się tematyką II Wojny Światowej, ale w żadnym wypadku nie jest to źródło historycznej wiedzy na ten temat.

Cały cykl powieści Kirsta „08/15” opowiada między innymi o losach pewnego artylerzysty, odbywającego służbę w niemieckim Wehrmachcie - Herberta Ascha. Który już od samego wstąpienia do wojska wypowiedział potajemną wojnę niemieckiej dyscyplinie, typowo wojskowej ignorancji rzeczywistości i władzy jako takiej nad jednostką. Pierwszy tom, który według mnie jest zdecydowanie...