Moje pierwsze spotkanie z Panem Romanem Bratnym, na pewno nie ostatnie. Książka zawiera 3 opowiadania. Każde z nich opisuje losy innych ludzi, w innej sytuacji życiowej i z innymi doświadczeniami...
W pierwszym spotykamy mężczyznę, który przeżył Powstanie, jednak jego przyjaciele nie mieli już tyle szczęścia. Główny bohater jest także narratorem i usiłuje choć na kartach swej opowieści wskrzesić przyjaciół...jednak nie udaje mu się to, bo właśnie śmierć bywa lepsza niż życie...taki paradoks...
Drugie opowiadanie o wpływowym Szefie pewnego Instytutu (jeśli się nie mylę Historii), wprowadza nas w jego absurdalne życie podczas którego zdradził brata, porzuciła go kobieta, wychował dwóch niekochających go synów, a na koniec został uznany za zmarłego, choć wcale tak się nie stało (no do pewnego momentu)...i znów autor pokazuje jak to życie bywa czasem gorsze od śmierci.
Trzecie opowiadanie zapoznaje nas z losami Małego i osób, które go otaczają. Główny bohater także nie ma wiele szczęście- żona zostawia go dla kochanka, w dodatku byłego kochanka jego matki, ojciec udaje "ślepego" idealistę...na dokładkę dochodzi do nieszczęśliwej śmierci starszej Pani, za którą Mały musi ponieść kare, by bronić siebie....
Każde z tych opowiadań jest trudne,mądre i pouczające...Autor pięknie ukazuje ludzkie uczucia i rozterki, by pozostawić czytelnika z głową pełną rozmyślań...Polecam!

Moje pierwsze spotkanie z Panem Romanem Bratnym, na pewno nie ostatnie. Książka zawiera 3 opowiadania. Każde z nich opisuje losy innych ludzi, w innej sytuacji życiowej i z innymi doświadczeniami...
W pierwszym spotykamy mężczyznę, który przeżył Powstanie, jednak jego przyjaciele nie mieli już tyle szczęścia. Główny bohater jest także narratorem i usiłuje choć na kartach...