Porównanie do "Wodnikowego Wzgórza" jest uzasadnione, chociaż opowieść o królikach nieco bardziej przypadła mi do gustu niż losy krecików. Tak czy siak uważam, że jest to bardzo dobra książka dla osób, które lubią zwierzęcych bohaterów. Nie jest to pozycja tak sielankowa jak mogłaby się wydawać. Mamy tu brutalne walki, a do tego przemyślenia filozoficzno-egzystencjalne. Mnie książki, gdzie główne role odgrywają dzikie zwierzaki, niezwykle rozczulają i chętnie po takie sięgam.

Porównanie do "Wodnikowego Wzgórza" jest uzasadnione, chociaż opowieść o królikach nieco bardziej przypadła mi do gustu niż losy krecików. Tak czy siak uważam, że jest to bardzo dobra książka dla osób, które lubią zwierzęcych bohaterów. Nie jest to pozycja tak sielankowa jak mogłaby się wydawać. Mamy tu brutalne walki, a do tego przemyślenia filozoficzno-egzystencjalne....

Czytana wiele lat temu, a pamięć o tej powieści przetrwała. O jej niepowtarzalnym klimacie, o nastroju. Wciągnęła mnie bez reszty. Gdy tylko znalazłam angielskie wydanie, czym prędzej je kupiłam. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji spotkać mieszkańców lasu Duncton to czym prędzej naprawcie to zaniedbanie. Pamiętajcie jednak, iż pomimo tego, że bohaterami są krety, ta książka nie ma w sobie uroku milusiej powiastki dla dzieci. To krety, a nie ten zabawny koleś z dobranocki, który kiedyś uszył sobie spodenki.

Czytana wiele lat temu, a pamięć o tej powieści przetrwała. O jej niepowtarzalnym klimacie, o nastroju. Wciągnęła mnie bez reszty. Gdy tylko znalazłam angielskie wydanie, czym prędzej je kupiłam. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji spotkać mieszkańców lasu Duncton to czym prędzej naprawcie to zaniedbanie. Pamiętajcie jednak, iż pomimo tego, że bohaterami są krety, ta książka...

Jedno z tych oryginalnych arcydzieł, które po prostu przytrafia się czasem jakiemuś autorowi i zapewne później nawet on sam jest zdziwiony.

Pośród lasu Duncton, u stóp prastarego głazu ciągnie się rozległy system podziemnych korytarzy. Mieszkające w nim krety nie są lepsze ani gorsze od otaczającego je świata, od innych społeczności zwierząt ani ludzi; są prozaiczne i praktyczne, co znaczy, że bywają małostkowe, lecz doceniają dobry smak życia i cieszą się nim beztrosko, choć często bez świadomości, że chroni je coś większego. Wszystko zmienia się nagle, gdy w ten przytulny świat wkracza przybysz - potężny, brutalny samiec z dalekich wzgórz, który niemal nie napotyka oporu przejmując władzę. Potrafi jednym machnięciem szponiastej łapy odebrać życie każdemu malkontentowi... nic więc dziwnego, że jego siła szybko sankcjonuje nowy reżim. Kosztem tradycji. To właśnie w tych niespokojnych czasach dorasta Bracken, samotnik zafascynowany pustką zakazanych rewirów systemu; spotyka tam sędziwego kreta, który jako jedyny podtrzymuje dawne rytuały. W ostatnich dniach życia los zsyła mu ucznia...

Trudno zaklasyfikować tę powieść, momentami trudno ją też czytać ze względu na drobiazgowe opisy przyrody. Ale stanowi ona wyzwanie w pozytywnym sensie. Uczy, że obalenie każdego ładu, nie ważne jak szanownego i wygodnego, to rzecz banalna; jednocześnie odrodzenie może się zacząć w najbardziej obskurnych okolicznościach. Losy społeczności krecików zapewne nieprzypadkowo zostały wtopione w mistrzowsko zobrazowany rytm Gai. To właśnie sensualna moc roztańczonej sekwencjami pór roku Przyrody przynosi bohaterom (i czytelnikowi) ukojenie oraz poczucie, że chociaż życie jednostek oraz społeczeństw bywa dramatyczne, jednak ostatecznie każda rewolucja musi ulec subtelnej przewadze harmonii. Nie dlatego, że jest ona święta, lecz dlatego, że jest naturalna.

Jedno z tych oryginalnych arcydzieł, które po prostu przytrafia się czasem jakiemuś autorowi i zapewne później nawet on sam jest zdziwiony.

Pośród lasu Duncton, u stóp prastarego głazu ciągnie się rozległy system podziemnych korytarzy. Mieszkające w nim krety nie są lepsze ani gorsze od otaczającego je świata, od innych społeczności zwierząt ani ludzi; są prozaiczne i...

Klasyka :)

Klasyka :)

Czytałam jeszcze w liceum, pamiętam jak ogromne wrażenie na mnie wywarła ta historia.
Koniecznie muszę poszukać tych książek w bibliotekach albo antykwariatach.

Czytałam jeszcze w liceum, pamiętam jak ogromne wrażenie na mnie wywarła ta historia.
Koniecznie muszę poszukać tych książek w bibliotekach albo antykwariatach.

jakby o jakimś egzotycznym plemieniu ludzi...

jakby o jakimś egzotycznym plemieniu ludzi...

Świetnie skonstruowany świat, przyjemny plastyczny język, dobrze poprowadzona fabuła. Wszystko jest takie, jak być powinno i po lekturze trudno było mi wrócić do "popularnej" fantastyki, która wygląda przy tym jak niedoróbka.

Świetnie skonstruowany świat, przyjemny plastyczny język, dobrze poprowadzona fabuła. Wszystko jest takie, jak być powinno i po lekturze trudno było mi wrócić do "popularnej" fantastyki, która wygląda przy tym jak niedoróbka.

dla miłośników "wodnikowego wzgórza" tylko nieco mroczniej (Nie tylko dlatego że akcja rozgrywa się przeważnie pod ziemią) intrygi walka o władze i miłość z kretami zamiast królików niezłe.

dla miłośników "wodnikowego wzgórza" tylko nieco mroczniej (Nie tylko dlatego że akcja rozgrywa się przeważnie pod ziemią) intrygi walka o władze i miłość z kretami zamiast królików niezłe.

Tylko nie myślcie, że jak książka jest o krecikach to jest dla dzieci! Nic bardziej mylnego. Kreciki są silnie uosobione. Książka opowiada o niezwykłych dziejach lasu Duncton, pięknej miłości Rebeki i Brackena, o wielu podróżach.

Tylko nie myślcie, że jak książka jest o krecikach to jest dla dzieci! Nic bardziej mylnego. Kreciki są silnie uosobione. Książka opowiada o niezwykłych dziejach lasu Duncton, pięknej miłości Rebeki i Brackena, o wielu podróżach.

Z antykwariatu

Z antykwariatu