Książka lekka i zwiewna, pełna humoru, akcji i przysłowiowej ludzkiej głupoty. Zachwyciła mnie słownictwem i erudycją autora - w jego ujęciu nawet głupi upadek ze skały może stać się historią/inspiracją do epopeji.
Co ciekawa książka ukazuje również porażkę edukacyjną - autor skończył polibudę ale binarna wizja świata nie znajduje odzwierciedlenia w parafrazach zmagań na wertykalnych drużkach górskich

Książka lekka i zwiewna, pełna humoru, akcji i przysłowiowej ludzkiej głupoty. Zachwyciła mnie słownictwem i erudycją autora - w jego ujęciu nawet głupi upadek ze skały może stać się historią/inspiracją do epopeji.
Co ciekawa książka ukazuje również porażkę edukacyjną - autor skończył polibudę ale binarna wizja świata nie znajduje odzwierciedlenia w parafrazach zmagań na...

Absolutnie rewelacyjnie napisana pozycja o wspinaczce. Bez patosu i zadęcia. Z niesamowitym dystansem i poczuciem humoru. Nie brakuje tu też nutki refleksji. Polecam z czystym sumieniem.

Absolutnie rewelacyjnie napisana pozycja o wspinaczce. Bez patosu i zadęcia. Z niesamowitym dystansem i poczuciem humoru. Nie brakuje tu też nutki refleksji. Polecam z czystym sumieniem.

Książka z gatunku literatury górskiej, ale całkowicie inna, brak nadęcia ze strony autora, nie znajdziemy tu opisów szczytów gór najwyższych, brak historycznych oblężniczych wypraw, znanych nazwisk itp. dostajemy za to dużą dawkę humoru o górach i wspinaniu.
Polecam

Książka z gatunku literatury górskiej, ale całkowicie inna, brak nadęcia ze strony autora, nie znajdziemy tu opisów szczytów gór najwyższych, brak historycznych oblężniczych wypraw, znanych nazwisk itp. dostajemy za to dużą dawkę humoru o górach i wspinaniu.
Polecam

"Któż w końcu więcej doświadcza: mój licealny kolega, mitoman Guffi, sponiewierany do granic obłędu przeraźliwym lękiem przestrzeni, czołgający się w konwulsjach i wymiotujący treścią oszalałego błędnika na szlaku na Giewont, czy też nieco posapujący Wielicki, zimą, w otchłaniach K2? Które w końcu dokonanie obarczone jest większym bohaterstwem? Który z nich nie panuje nad niczym, nie przestaje błagać o litość i we własnych oczach balansuje na granicy życia i śmierci, a w zasadzie już dawno tę granicę przeskoczył? W najlepszym wypadku jestem skłonny ogłosić remis.... (...) Dosłowną przyjemność w prawdziwym wspinaniu występuje tylko wtedy, gdy nie trzeba się już więcej wspinać, gdy leży się z butelką piwa pod górą, nasycając się absolutnym bezruchem i bezbrzeżnym bezpieczeństwem."

Styl książki ciężko jest jednoznacznie ocenić - raz wydaje się lekki, swobodny i zdystansowany, czasem zaś - zbyt bezpośredni, niesmacznie wręcz bezpruderyjny. Autor z półki "love or hate".

"Któż w końcu więcej doświadcza: mój licealny kolega, mitoman Guffi, sponiewierany do granic obłędu przeraźliwym lękiem przestrzeni, czołgający się w konwulsjach i wymiotujący treścią oszalałego błędnika na szlaku na Giewont, czy też nieco posapujący Wielicki, zimą, w otchłaniach K2? Które w końcu dokonanie obarczone jest większym bohaterstwem? Który z nich nie panuje nad...

Książka wpadła mi w łapki przypadkowo. Pomimo iż raczej czytam wszystko, to ten gatunek dosyć rzadko. Książka odjechana, napisana z humorem. Doskonała do relaksu. Przy okazji zawsze można zaczerpnąć nieco z doświadczeń i wspomnień autora :)

Książka wpadła mi w łapki przypadkowo. Pomimo iż raczej czytam wszystko, to ten gatunek dosyć rzadko. Książka odjechana, napisana z humorem. Doskonała do relaksu. Przy okazji zawsze można zaczerpnąć nieco z doświadczeń i wspomnień autora :)

Książka napisana lekkim językiem, przez co czyta się błyskawicznie. Może nie zachęca do wyjścia w góry (tych bardziej strachliwych ;) ale w sposób barwny opisuje co może, nawet przygotowanego, spotkać na ścianie.

Książka napisana lekkim językiem, przez co czyta się błyskawicznie. Może nie zachęca do wyjścia w góry (tych bardziej strachliwych ;) ale w sposób barwny opisuje co może, nawet przygotowanego, spotkać na ścianie.

Okładka „Prostowania zwojów” sugeruje pełną dramatyzmu historię. Wspinacz schodzi z grani, jego postawa wyraża zmęczenie, może rezygnację, na pewno walkę. Zaczynam czytać i okazuje się, że … opisane historie kipią humorem. Dystans autora, jego lekki, czasem dosadny styl sprawia, że książka jest tak inna od większości pozycji tego typu. Powstała z tęsknoty za wspinaniem ale refleksji nie ma tu zbyt wiele. To raczej komediowy opis górskich perypetii. Czyta się szybko i przyjemnie (salwy śmiechu gwarantowane) i to są jej niewątpliwe plusy . Mnie osobiście brakowało jednak pewnego pierwiastka powagi.

Okładka „Prostowania zwojów” sugeruje pełną dramatyzmu historię. Wspinacz schodzi z grani, jego postawa wyraża zmęczenie, może rezygnację, na pewno walkę. Zaczynam czytać i okazuje się, że … opisane historie kipią humorem. Dystans autora, jego lekki, czasem dosadny styl sprawia, że książka jest tak inna od większości pozycji tego typu. Powstała z tęsknoty za wspinaniem ale...

Jeśli choć raz stałeś kilka metrów nad marnym przelotem - będziesz wiedział gdzie bije puls tych opowieści... Język ciekawy: krótki timing, rytm i dość bogate środki stylistyczne. Świetna narracja i dobre, mocne akcenty. Pod wierzchnią warstwą humorystyczną i ogólną beztroską czai się bogactwo doznań wspinaczkowych i o dziwo sporo dydaktyki - historie jakie każdy wspinający się w mniejszym lub większym zakresie sam poznał. Literatura górska ale z zupełnie inną, świeżą twarzą. Polecam.

Jeśli choć raz stałeś kilka metrów nad marnym przelotem - będziesz wiedział gdzie bije puls tych opowieści... Język ciekawy: krótki timing, rytm i dość bogate środki stylistyczne. Świetna narracja i dobre, mocne akcenty. Pod wierzchnią warstwą humorystyczną i ogólną beztroską czai się bogactwo doznań wspinaczkowych i o dziwo sporo dydaktyki - historie jakie każdy wspinający...

Jeśli się lubi literaturę górską - to jest to obowiązkowa książka w biblioteczce.

Jeśli się lubi literaturę górską - to jest to obowiązkowa książka w biblioteczce.

Ubawiłam się. Książka o górach w zupełnie innym ujęciu niż ogólnie przyjęte. Do mnie przemawia, chętnie przeczytam inną tego autora.

Ubawiłam się. Książka o górach w zupełnie innym ujęciu niż ogólnie przyjęte. Do mnie przemawia, chętnie przeczytam inną tego autora.