Jedna z ważniejszych powieści literatury angielskiej, będąca jednocześnie najlepszą w dorobku Dickensa – sama taka zapowiedź powoduje, że w czytelniku rodzą się wielkie nadzieje na wspaniałą lekturę. I nie zawiedzie się, zwłaszcza jeżeli lubuje się w tej szczególnej specyfice, jaką może poszczycić się klasyczne pisarstwo brytyjskie.

Dickens to niezrównany mistrz słowa – uwielbiam sam proces czytania powieści, które wyszły spod jego pióra. Za każdym razem coraz bardziej mnie zachwyca elegancja jego stylu oraz wielka swoboda, z jaką przelewa myśli na papier. Ten zachwyt trzyma mnie w swym uścisku na tyle mocno, że zupełnie nie przeszkadza mi skłonność autora do gawędziarstwa i dostrzegalna tendencja do monumentalizacji języka powieści. Ta ostatnia w połączeniu z nagromadzeniem opisów tworzy osobliwe wrażenie patetyzmu, tak charakterystyczne dla pisarstwa Dickensa. Innym znamieniem szczególnym twórczości autora, którego nie mogło zabraknąć w niniejszej pozycji, jest indywidualizacja bohaterów oraz położenie nacisku na kształtowanie ich charakteru pod wpływem życiowych doświadczeń, a także wyraźna akcentacja wagi podejmowanych przez nich wyborów. Dzięki temu zabiegowi Dickensowi udaje się przemycić wiele prawd na temat człowieka i poddać skrupulatnej analizie jego naturę, przy okazji nadając swojej powieści uniwersalnego wymiaru.

Niezwykła historia godna poznania nie tylko ze względu na morał i potężną dawkę wzruszeń. To jednocześnie egzemplarz zanikającego stylu, bo przecież współcześnie takich powieści jest jak na lekarstwo.

Jedna z ważniejszych powieści literatury angielskiej, będąca jednocześnie najlepszą w dorobku Dickensa – sama taka zapowiedź powoduje, że w czytelniku rodzą się wielkie nadzieje na wspaniałą lekturę. I nie zawiedzie się, zwłaszcza jeżeli lubuje się w tej szczególnej specyfice, jaką może poszczycić się klasyczne pisarstwo brytyjskie.

Dickens to niezrównany mistrz słowa –...