Godzinę te mu skończyłam czytać Pigularza. Przyznam szczerze, że koniec zupełnie mnie zaskoczył i rozczarował...
A jednak podobała mi się opowieść i choć wciąż zastanawiam się nad fenomenem tej książki, to z czystym sumieniem mogę ją polecać.
Młody Władysław nie miał łatwej drogi przed sobą. Pochodził z biednej rodziny, a jego życie nie było usłane różami. Mimo to chciał się kształcić. Był zdolny do wielu wyrzeczeń, ciężkiej pracy, nauki. Godnie znosił nasilające się troski. Przeżył zawód miłosny. Nie był dobrą partią z powodu niskiego statusu społecznego. Smutne, prawda?
A jednak nie czyni to z niego bohatera. To historia podoba do miliona innych. Historia szarego człowieka podążającego krętą ścieżką na drodze początkującego farmaceuty . Idealnie ukazana została polska rzeczywistość dawnych lat. Miasto kontra wieś, kariera kontra porażka, szczerość kontra fałszywość, ciężka praca kontra lenistwo,miłość kontra samotność, a wreszcie salony kontra biedota.
To historia człowieka, któremu się nie udało. Można pokusić się o uznanie istnienia jakiegoś pecha, złego losu. Coś w rodzaju fatum. Każde działanie Władysława w efekcie kończyło się fiaskiem. Choć jemu samemu nie można absolutnie nic zarzucić (wręcz przeciwnie, jesteśmy pod wrażeniem osiągnięć i niespotykanego zapału),niesprzyjające okoliczności, na które nie ma wpływu, zawsze niweczą jego plany i sprowadzają "do parteru". To chłopak, który nie narzeka, nie żali się, godnie znosi niedolę życia.Poza kwestiami kariery i bytu, wielkim ciosem był dla niego ślub ukochanej Heli z innym mężczyzną. Było mi bardzo przykro, gdy przeczytałam ostatnie zdanie : "Na mogile Władysława zakwitły bzy, opatrywane ręką hyclówek."
Miałam jeszcze nadzieję, że wyzdrowieje. Nie byłam przecież przygotowana na jego chorobę, a co dopiero śmierć ! Ale kartki książki, potrafią uderzyć w człowieka jak piorun.
To jedna z niewielu książek, która pozostawia po sobie gorzki posmak. Uzmysławia, że bez pozycji społecznej, wsparcia i znajomości jest się nikim. Czy tak bardzo tamte czasy różnią się od dzisiejszych? Czy kiedykolwiek czasy różniły się pod tym względem. Jest to pesymistyczne ujęcie świata. Ciężki i brutalny świat dla osób, które z biegiem kart pokochaliśmy, z którymi możemy się trochę identyfikować i którym chcielibyśmy pomóc. Reasumując, bardzo mocna książka, głęboko osadzona w środowisku farmaceutycznym, a raczej "farmackim" :)
PS. Warto się również przyjrzeć postaci autora- Wacława Gąsiorowskiego. To wybitna postać z bogatą biografią.

Godzinę te mu skończyłam czytać Pigularza. Przyznam szczerze, że koniec zupełnie mnie zaskoczył i rozczarował...
A jednak podobała mi się opowieść i choć wciąż zastanawiam się nad fenomenem tej książki, to z czystym sumieniem mogę ją polecać.
Młody Władysław nie miał łatwej drogi przed sobą. Pochodził z biednej rodziny, a jego życie nie było usłane różami. Mimo to...

http://www.youtube.com/watch?v=aZ-30323e0E&index=2&list=UUAghg-ocV2t9PLlsmm_8H2w
http://www.youtube.com/watch?v=eM4TorAjR7Q&index=1&list=UUAghg-ocV2t9PLlsmm_8H2w

http://www.youtube.com/watch?v=aZ-30323e0E&index=2&list=UUAghg-ocV2t9PLlsmm_8H2w
http://www.youtube.com/watch?v=eM4TorAjR7Q&index=1&list=UUAghg-ocV2t9PLlsmm_8H2w

Strasznie łzawe.
Ale ciekawie się czyta, szczególnie, że wykonuję ten sam zawód.

Strasznie łzawe.
Ale ciekawie się czyta, szczególnie, że wykonuję ten sam zawód.