Pierwsze spostrzeżenie: te historie są tak nierealne, że aż realne! Lektura tych reportaży dowodzi, że Czechy to zupełnie odjechany kraj. Początkowo sądziłam, że to lekko przerysowany i podkolorowany pejzaż ale w miarę jak zbliżałam się do końca nabierałam pewności, że to jednak prawdziwa kraina, a bohaterowie z krwi i kości.

Polakowi trudno zrozumieć, że leżące za miedzą Czechy (szczególnie dla mnie, bo mam dużo bliżej niż Mariusz Szczygieł) z bardzo przecież podobną historią, są kulturowo i mentalnie tak od nas oddalone. Polacy już z racji inności języka czeskiego mają nieodparte wrażenie, że Czesi to permanentni żartownisie - nie przypadkiem komentuje się u nas różne zabawne i dziwne sytuacje wyrażeniem "czeski film", a to przecież spore uproszczenie.

Trochę Czechom zazdroszczę luzu i życiowej swobody, ale trochę też mnie napawają lękiem, bo w tym kraju nie istnieje żadne tabu, a jego mieszkańcy to w większości nihiliści. Mam wrażenie, że ich totalne wyzwolenie z wszelkich konwencji sprawia, że są niejednokrotnie więźniami swej bezgranicznej wolności. Tak więc po lekturze tej książki wesoły i beztroski dotychczas obraz Czecha nabiera więcej wad niż zalet. Aż trudno uwierzyć, że sąsiad od którego przyjęliśmy chrzest zupełnie wyparł się wiary i wstydzi się religii, której nota bene podświadomie poszukuje...

Uogólniając i konkludując Czech to nonkonformista potrafiący cieszyć się życiem.

Nie do wiary, ale każda przytoczona w książce opowieść z życia to gotowy scenariusz na film (i to jaki film!).

Pierwsze spostrzeżenie: te historie są tak nierealne, że aż realne! Lektura tych reportaży dowodzi, że Czechy to zupełnie odjechany kraj. Początkowo sądziłam, że to lekko przerysowany i podkolorowany pejzaż ale w miarę jak zbliżałam się do końca nabierałam pewności, że to jednak prawdziwa kraina, a bohaterowie z krwi i kości.

Polakowi trudno zrozumieć, że leżące za miedzą...