Pieniądze, władza, znaczenie towarzyskie a kultura i godność człowieka, wystawione na pokaz w przyjęciu, w tak zwanym wielkim świecie.

Akcja powieści nie należy do najbardziej dynamicznych, ale ma coś w sobie. Klimatu napewno dodają dziwactwa dziadka Baltazara. Jego tajemnicza piwnica z winami, uczty z upiorami, udawanie swojego własnego nieżyjącego sługi Nepomucena sprawiają że jest to wyrazista zapadająca w pamieć postać.


Główni bohaterowie to syn, ojciec i dziadek, będący na różnych z racji swojego wieku etapach życia. Syn, jako młodość ma jeszcze nie skażone spojrzenie na świat, gdzie wciąż do szczęścia wystarczają swobodne spacery z ukochaną. Ojciec jest już od dawna na etapie gdy pieniądz i pragnienie sukcesu liczą sie najbardziej i to on właśnie wyprawia wielkie przyjęcie. Dziadek natomiast widzi że był kiedyś jak jego wnuk, ale został skonsumowany chorą żadzą i miłością do złota, ma pewien niewygodny sekret i właśnie wpada na pomysł jak się go pozbyć...

Pieniądze, władza, znaczenie towarzyskie a kultura i godność człowieka, wystawione na pokaz w przyjęciu, w tak zwanym wielkim świecie.

Akcja powieści nie należy do najbardziej dynamicznych, ale ma coś w sobie. Klimatu napewno dodają dziwactwa dziadka Baltazara. Jego tajemnicza piwnica z winami, uczty z upiorami, udawanie swojego własnego nieżyjącego sługi Nepomucena...

Bardzo dziwna książka w kwestii fabuły. Sięgnęłam po dzieło Henryka Manna mając nadzieję, że genetyka nie zawodzi i jego powieści okażą się tak dobre jak dorobek jego brata Tomasza. Niestety, bardzo się rozczarowałam.

Bardzo dziwna książka w kwestii fabuły. Sięgnęłam po dzieło Henryka Manna mając nadzieję, że genetyka nie zawodzi i jego powieści okażą się tak dobre jak dorobek jego brata Tomasza. Niestety, bardzo się rozczarowałam.