Spojrzenie na Rewolucję Francuską i terror z perspektywy antropologicznej i socjologicznej. Autorka skupiła się na kwestii, jak łagodny i kulturalny naród francuski mógł dać się opanować szałowi mordowania, jak mógł zakosztować w plugawych widowiskach, w których gilotyna odgrywała główną rolę, jak mógł wydać życie codzienne miasta pod panowanie strachu, obłędu, wściekłości i grozy. Szczególnie, że wszystkie te krwawe wydarzenia poprzedzał okres Oświecenia, w którym pierwszy głos należał do filozofów głoszących tolerancję, mądrość człowieka, wyższość rozsądku nad emocjami. Jak to często bywa, piękne idee doprowadziły do cierpienia, terroru, nienawiści i śmierci.

W tym opracowaniu przedstawione zostały najważniejsze wydarzenia okresu rewolucji, uporządkowane chronologicznie, aby ukazać ewolucję poglądów i działań rewolucjonistów. Dodatkowo cały dyskurs układa się w ciąg pewnych bloków, ukazujących symboliczne znaczenia i sposób odbioru konkretnych etapów krwawych wydarzeń. Nie miejsce tu na przytoczenie wszystkich elementów, składających się na tok wypowiedzi autorki. Ale trzeba przyznać, że jej spojrzenie na rewolucję pod kątem tragedii greckiej, przywołanie zagadnień z psychologii, odwołanie się również do współczesnych masowych mordów w obozach koncentracyjnych, sprawia, że całość pochłania się z wielkim zainteresowaniem. Tym bardziej, że praca uzupełniona jest świetnie dobranymi ilustracjami, które dodatkowo jeszcze wprowadzają w klimat opisywanych wydarzeń.

W epilogu autorka tak podsumowuje swoją pracę: "Jednego na pewno udało nam się dowieść - rozległości rany, jaką zadała gilotyna. Rany, która (...) do dziś nie zagoiła się do końca". I to jest najlepsze podsumowanie tej książki. Nie traktuje ona bowiem krwawych wydarzeń Rewolucji Francuskiej jako historii zaprzeszłej, epizodu, o którym najlepiej zapomnieć, który był bez precedensu. Wręcz przeciwnie, pokazuje, że iskra, która wywołała te krwawe wydarzenia, nie zagasła, tli się cały czas. W każdej chwili gotowa, by wybuchnąć w tym, czy innym zakątku świata. Co zresztą nie świadczy najlepiej o kondycji człowieka...

Naprawdę dobre opracowanie. Do tego napisane takim stylem i językiem, że czyta się je jak wysokiej klasy esej. I wbrew pozorom, nie tylko dla miłośników historii.

Spojrzenie na Rewolucję Francuską i terror z perspektywy antropologicznej i socjologicznej. Autorka skupiła się na kwestii, jak łagodny i kulturalny naród francuski mógł dać się opanować szałowi mordowania, jak mógł zakosztować w plugawych widowiskach, w których gilotyna odgrywała główną rolę, jak mógł wydać życie codzienne miasta pod panowanie strachu, obłędu, wściekłości...