Swego czasu muzyka Myslovitz towarzyszyła mi podczas codziennych podróży porannym autobusem do szkoły. Przesłuchałem z uwagą ich wszystkie płyty jak i solowe projekty muzyków, muzyka z Mysłowic nastrajała mnie na cały dzień i towarzyszyła długie miesiące. Dziś mimo, że w odtwarzaczu jest sporo miejsca to jednak nie ma go dla Myslovitz. To już nie ten czas, nie ten nastrój. Jednakże kiedy biografia znalazła się na półkach sklepowych postanowiłem bliżej przyjrzeć się genezie powstania zespołu, skutkach podjętych przez niego decyzji i biografiom poszczególnych członków bandu. W książce można znaleźć odpowiedzi na wiele pytań związanych z działalnością zespołu jak i mnóstwo fotografii z każdego okresu jego aktywności. Dlaczego wrócili prędzej zza granicy, kto napisał poszczególne utwory, dlaczego niektóre z nich wzbudziły kontrowersje, jak rozwijała się ich kariera w Polsce i czy zespół jest skazany „tylko” na karierę w rodzimym kraju? Biografia Mysłowiczan to także rzucenie światła na konflikty jakie targały i wciąż (w mniejszym lub większym stopniu) targają zespołem. Można wymieniać zdania co do odcinania kuponów przez zespół i tworzenie coraz gorszych utworów. Niektórzy mogą być zdania, że zespół się skończył, miał swoje lata świetności i jego czas już minął. Być może. Dlatego też pozycję Gnoińskiego uznaję za zwieńczenie najbardziej efektownej działalności ekipy z Mysłowic. Śmiało można jednak stwierdzić, iż zespół Myslovitz na stałe zapisał się w polskiej muzyce gitarowej, że jego biografię wypadałoby znać. Polecam.

Swego czasu muzyka Myslovitz towarzyszyła mi podczas codziennych podróży porannym autobusem do szkoły. Przesłuchałem z uwagą ich wszystkie płyty jak i solowe projekty muzyków, muzyka z Mysłowic nastrajała mnie na cały dzień i towarzyszyła długie miesiące. Dziś mimo, że w odtwarzaczu jest sporo miejsca to jednak nie ma go dla Myslovitz. To już nie ten czas, nie ten nastrój....