„JULES I JIM” - to niesamowita historia opowiadająca o miłości, przyjazni, zdradach i szczerości wobec siebie.
Przyznam szczerze że miałem taki moment po około 100 stronach porzucić czytanie, bo przeszkadzał mi język autora oszczędny, reporterski i dobrze że tego nie zrobiłem. Powieść ta zasługuje na uwagę i pomimo swej krótkiej formy, tam dzieje się naprawdę dużo. POLECAM.

„JULES I JIM” - to niesamowita historia opowiadająca o miłości, przyjazni, zdradach i szczerości wobec siebie.
Przyznam szczerze że miałem taki moment po około 100 stronach porzucić czytanie, bo przeszkadzał mi język autora oszczędny, reporterski i dobrze że tego nie zrobiłem. Powieść ta zasługuje na uwagę i pomimo swej krótkiej formy, tam dzieje się naprawdę dużo. POLECAM.

"Jeśli kogoś kochamy, to kochamy go takim, jakim jest. Nie chcemy na niego wpływać, bo gdyby się nam to udało, przestałby być sobą. Lepiej zrezygnować z ukochanej istoty niż zmieniać ją, budząc w niej litość albo strach". Te słowa jednego z głównych bohaterów dobrze ujmują postawę, pogląd większości owych bohaterów na sprawy związane z miłością. A książka ta o miłości, uczuciach, przyjaźni i kobietach głównie traktuje.
Bohaterowie wiodą życie intrygujące, to głównie artystyczne dusze, które ukochały wolność. Wolne są również ich związki, które są burzliwe, zmienne i niejednoznaczne. W książce co krok spotykamy przeróżne uczuciowe konfiguracje, miłosne i erotyczne wielokąty, które hołdują zasadzie życia swobodnego i rozluźnienia obyczajów. Ma to swoje plusy, ale i poważne minusy. Warto tu przywołać kolejny książkowy cytat. "To piękne, kiedy człowiek nie jest związany ani umową, ani obietnicą i żyje wspierając się co dnia jedynie o swoją miłość. Lecz kiedy przychodzi zwątpienie, otwiera się przepaść". Przepaści mniejsze lub nieco większe w postaci np. znudzenia, zdrad, oddalenia powodują w ostateczności rozerwanie więzów miłości. Lecz mogą się pojawić także przepaści wielkie i olbrzymie, które doprowadzają w końcu do tragedii. Śmiertelna tragedia i tutaj się zdarzy kończąc tę opowieść.
Książka nie jest wybitna, ale jest iście rewelacyjna. Bardzo intrygująca, z całą pewnością niebanalna. Bezwzględnie, absolutnie polecam.

"Jeśli kogoś kochamy, to kochamy go takim, jakim jest. Nie chcemy na niego wpływać, bo gdyby się nam to udało, przestałby być sobą. Lepiej zrezygnować z ukochanej istoty niż zmieniać ją, budząc w niej litość albo strach". Te słowa jednego z głównych bohaterów dobrze ujmują postawę, pogląd większości owych bohaterów na sprawy związane z miłością. A książka ta o miłości,...

6/10
Powieść Roché'a poznałem oczywiście za sprawą niepomiernie bardziej filmu François Truffaut, który miałem chęć obejrzeć od dłuższego czasu. W ostatecznym rozrachunku oba dzieła znacznie mnie rozczarowały, ale zaskakująco lepiej podeszło mi dzieło w wersji filmowej, choć te również posiada znaczne wady.

"Jules i Jim" opowiada rzekomo historię przyjaźni Francuza i Niemca na tle I Wojny Światowej. Ich idealna, męska przyjaźń zostaje wystawiona na próbę w momencie poznania pięknej i uwodzicielskiej Kathe. A przynajmniej tak informują wszelkie streszczenia fabuły powieści i filmu. W ostatecznym rozrachunku miałem wrażenie, że jest to przede wszystkim miłosna historia Julesa i Kathe, Jim od połowy powieści przestaje być ważny i pomyka być gdzieś tam w tle. Liczy się tylko dlatego, że zapoznał ich ze sobą. Ogólnie powieść skupia się wyłącznie na relacjach pomiędzy nielicznymi bohaterami, z początku pomiędzy przyjaciółmi a różnymi kobietami, potem tylko Julesa z Kathe. Kathe zdaje się być kobietą z jakimiś zaburzeniami osobowości (żeby nie powiedzieć dwubiegunówką) oraz bardzo dziwnym (żeby nie powiedzieć toksycznym) podejściem do spraw związkowych i łóżkowych. Jules zaś męczy się w tej wyniszczającej relacji, choć nie potrafi przestać się fascynować kapryśną Kathe.

Powieść przez większość czasu trochę mnie nużyła, choć jest napisana całkiem lekko, a wraz z romansową tematyką skojarzyła mi się z "Nieznośną lekkością bytu" Kundery. Lekkość języka idzie jednak w parze z ogólną zwyczajnością literackiego warsztatu. Mimo wszystko w pewien sposób poczułem pewien czar i specyficzny nastrój tej historii, ale raczej odradzam sięganie po "Julesa i Jima". Generalnie mała strata czasu.

6/10
Powieść Roché'a poznałem oczywiście za sprawą niepomiernie bardziej filmu François Truffaut, który miałem chęć obejrzeć od dłuższego czasu. W ostatecznym rozrachunku oba dzieła znacznie mnie rozczarowały, ale zaskakująco lepiej podeszło mi dzieło w wersji filmowej, choć te również posiada znaczne wady.

"Jules i Jim" opowiada rzekomo historię przyjaźni Francuza i...

Po przeczytaniu "Wspólnego pokoju " Uniłowskiego, wpadła mi do ręki ta pozycja. Okazało się , że podobny temat, czas, tylko miejscem akcji nie jest Polska, a Francja, Niemcy, Włochy...Przedstawia również życie bohemy, ale jakże ono inaczej wyglądało, chociaż bohaterowie zmagali się z podobnymi problemami. Powieść napisana prosty, dziennikarskim językiem, wspaniale się czyta.

Po przeczytaniu "Wspólnego pokoju " Uniłowskiego, wpadła mi do ręki ta pozycja. Okazało się , że podobny temat, czas, tylko miejscem akcji nie jest Polska, a Francja, Niemcy, Włochy...Przedstawia również życie bohemy, ale jakże ono inaczej wyglądało, chociaż bohaterowie zmagali się z podobnymi problemami. Powieść napisana prosty, dziennikarskim językiem, wspaniale się...

Robiąc porządki natknąłem się na nią (została po rodzicach) i myślałem, że to jakaś ramotka zupełnie nie dla współczesnego czytelnika, ale NIE! Po trzykroć NIE! Świetnie napisana (potem przeczytałem, że autor był dziennikarzem, więc warsztat ma) i spełniona książka; jest tam i miłość, i wojna, i sztuka, i kobiety, no i przyjaźń. Dziś tak się już chyba nie pisze. Polecam zdecydowanie!

Robiąc porządki natknąłem się na nią (została po rodzicach) i myślałem, że to jakaś ramotka zupełnie nie dla współczesnego czytelnika, ale NIE! Po trzykroć NIE! Świetnie napisana (potem przeczytałem, że autor był dziennikarzem, więc warsztat ma) i spełniona książka; jest tam i miłość, i wojna, i sztuka, i kobiety, no i przyjaźń. Dziś tak się już chyba nie pisze. Polecam...

Dwaj przyjaciele rozkochani w sztuce, w powabach swobodnego życia, nawiązują liczne i burzliwe romanse, by rychło przekonać się, że jedyną wartością stałą i niezmienną jest wielka i głęboka męska przyjaźń.

Tego uczucia nie zniszczy nawet pojawienie się w ich wspólnym życiu fascynującej i tajemniczej Kathe, choć związek z nią dla obu z nich okaże się tragiczny.

Dwaj przyjaciele rozkochani w sztuce, w powabach swobodnego życia, nawiązują liczne i burzliwe romanse, by rychło przekonać się, że jedyną wartością stałą i niezmienną jest wielka i głęboka męska przyjaźń.

Tego uczucia nie zniszczy nawet pojawienie się w ich wspólnym życiu fascynującej i tajemniczej Kathe, choć związek z nią dla obu z nich okaże się tragiczny.

Główne postacie książki "Jules i Jim" żyją w wieku XX w Europie Zachodniej. Jules (Niemiec) i Jim (Francuz) to dwaj nierozłączni przyjaciele - pisarze, wzajemnie wspierający się nie tylko w swojej twórczej pracy,ale dzielący się również kobietami. Gdy Jules żeni się z Catherin, z którą ma dwoje dzieci, później jest ona również żoną Jima. Catherin kocha zarówno Julesa, jak i Jima, a w między czasie ma jeszcze innych kochanków. Czasami dlatego, bo taką miała ochotę, a czasem na złość Jimowi. Dużo podróżują - to we dwoje, to wszyscy razem, korzystają z życia, a gdy brakuje pieniędzy rzucają się w wir artystycznej pracy. Moralność bohaterów pozostawia wiele do życzenia. Wydaje się, że współczesny świat, mimo że ma opinię zepsutego, to czytając tę książkę, nie można tak oceniać. Zawsze w każdym wieku żyli ludzie dla których moralność, obyczaje były czymś ważnym, a inni cenili sobie życie lekkie, łatwe i przyjemne pomijając wszelkie zasady moralne.
W sumie jednak książka ta nie przypadła mi do gustu.

Główne postacie książki "Jules i Jim" żyją w wieku XX w Europie Zachodniej. Jules (Niemiec) i Jim (Francuz) to dwaj nierozłączni przyjaciele - pisarze, wzajemnie wspierający się nie tylko w swojej twórczej pracy,ale dzielący się również kobietami. Gdy Jules żeni się z Catherin, z którą ma dwoje dzieci, później jest ona również żoną Jima. Catherin kocha zarówno Julesa, jak i...

kathe arcykurwaszmata

kathe arcykurwaszmata

Dobra książka, fabuła ciekawa i dosyć zawiła jak dla mnie. Teraz zamierzam film poogladać na podstawie książki.

Dobra książka, fabuła ciekawa i dosyć zawiła jak dla mnie. Teraz zamierzam film poogladać na podstawie książki.

Roché - farmakolodzy go nienawidzą. Stworzył idealny środek nasenny.

Roché - farmakolodzy go nienawidzą. Stworzył idealny środek nasenny.