Trzeci tom opowieści o Arnie i jego bliskich skupia się przede wszystkim na wątkach obyczajowych. Mamy tu bardzo dużo opisów codziennych obowiązków, obrzędów i tradycji ojczystych stron rycerza.
Oczywiście są też wątki miłosne, które ubarwiają akcję, ale nie wysuwają się na plan pierwszy.

Ważną rolę pełnią fragmenty o militarnym charakterze. To nie tylko bitwy, potyczki i pojedynki, ale także złożona, dojrzała polityka Arna, która w przyszłości - za życia jego wnuka - doprowadzi do powstania kraju zwanego Szwecją.

Podobnie jak w poprzednich tomach, autor porusza tu kwestie religijne, zwłaszcza problem tolerancji i odpowiedzialności za swoje czyny, co w kontekście średniowiecza wydaje się być bardzo nowatorskie i na pewno ma ponadczasowy charakter.
Zakończenie, w którym mowa o mechanizmach władzy i jej związkach z religią powinien wziąć sobie do serca każdy współczesny polityk. Te fragmenty dają wiele do myślenia i niemal każą się przy nich zatrzymać.

Cała trylogia napisana jest na bardzo wysokim poziomie - i merytorycznym, i stylistycznym, i językowym. Szkoda tylko, że edytorska szata pozostawia sporo do życzenia - liczne literówki nieraz mnie irytowały, ale to już kamyczek do ogródka wydawcy, a nie autora.

Polecam wszystkim, którzy cenią powieści historyczne z wyższej półki.

Trzeci tom opowieści o Arnie i jego bliskich skupia się przede wszystkim na wątkach obyczajowych. Mamy tu bardzo dużo opisów codziennych obowiązków, obrzędów i tradycji ojczystych stron rycerza.
Oczywiście są też wątki miłosne, które ubarwiają akcję, ale nie wysuwają się na plan pierwszy.

Ważną rolę pełnią fragmenty o militarnym charakterze. To nie tylko bitwy, potyczki...