Jest to niezwykle przejmująca historia o zawiłych oraz łzawych losach wrażliwego dziecka, a późniejszym czasie także młodzieńca. Charles Dickens włożył dużo serca i zaangażowania aby niezwykle realistycznie oddać klimat wzlotów i upadków swego delikatnego bohatera w mrocznym świecie jakim dla bezbronnego dziecka była wiktoriańska Anglia. Autor raz po raz serwuje nam przykłady niesprawiedliwości i krzywdy społecznej, jakiej są podawani ludzie słabi i ubodzy. Powieść w dużym stopniu ma charakter biograficzny, gdzie autor niezwykle emocjonalnie dokonuje literackiego rozrachunku ze swoją przeszłością. Młodziutki Charles Dickens, podobnie jak jego bohater David Copperfield, zaznał w dzieciństwie nagłego niedostatku, który spowodował trudności z odebraniem należytej edukacji i wymuszał konieczność ciężkiej, zarobkowej pracy od lat najmłodszych.
Podjęcie się czytania tej opasłej pod względem liczby stron powieści, jest nie lada przedsięwzięciem czytelniczym. Jednak styl pisarza i dość wartka akcja powodują, że można się w niej zatracić. Dla mnie osobiście najbardziej interesujący był pierwszy tom, który opisuje najtrudniejszy okres w życiu Davida, a spadające na jego dziecięcą główkę kolejne klęski rozdzierały mi serce.
Po lekturze „Davida Copperfielda” i „Ameryki” Franca Kafki, mam nieodparte wrażenie, że ten ostatni wprost inspirował się historią Dickensa przy tworzeniu sylwetki i losów swojego bohatera Karla Rossmanna. Obu bohaterów łączy, poza młodocianym wiekiem, wrażliwością i ufnością do ludzi, beznadziejność następujących po sobie wypadków i bezwzględność małodusznego otoczenia.

Jest to niezwykle przejmująca historia o zawiłych oraz łzawych losach wrażliwego dziecka, a późniejszym czasie także młodzieńca. Charles Dickens włożył dużo serca i zaangażowania aby niezwykle realistycznie oddać klimat wzlotów i upadków swego delikatnego bohatera w mrocznym świecie jakim dla bezbronnego dziecka była wiktoriańska Anglia. Autor raz po raz serwuje nam...