Uważam, że ta część troszkę słabsza, ale to może przez to, że nie jest to pierwszy raz kiedy ją przeczytałam. Tym razem jednak w postaci książkowej.

Gdybym wcześniej nie przeczytała jednego z opowiadań Charlaine Harris, to nie miałabym pojęcia kim jest Hadley, kiedy niby królowa Luizjany przyjechała do Sookie itd. A tak na szczęście nie miałam kłopotu. Faktycznie jeżeli ktoś tego opowiadania nie czytał to mógłby się poczuć "oszukany", zagubiony, bo Harris pisze tak jakby miało to miejsce w którymś z poprzednich tomów, a my najzwyczajniej w świecie zastanawialibyśmy się kiedy to przeoczyliśmy.

Momentami czułam znużenie, znudzenie główną bohaterką. Jej szczegółowymi opisami w co jest ubrana, co robi.
Pojawia się Quinn, którego albo od razu polubimy, albo nie.
Odkryjemy prawdę o Billu.
Zabrakło mi większego udziału Erica w tej części, ale to chyba wynika z mojej dużej sympatii do tego wampira.

Zabrakło mi w tym tomie budowania napęcia, dreszczyku emocji, oczekiwania co się wydarzy dalej. Akcja toczy się wolno, a kiedy wszystko się skończyło to szału nie było.

Uważam, że ta część troszkę słabsza, ale to może przez to, że nie jest to pierwszy raz kiedy ją przeczytałam. Tym razem jednak w postaci książkowej.

Gdybym wcześniej nie przeczytała jednego z opowiadań Charlaine Harris, to nie miałabym pojęcia kim jest Hadley, kiedy niby królowa Luizjany przyjechała do Sookie itd. A tak na szczęście nie miałam kłopotu. Faktycznie jeżeli...