Coetzee wielkim pisarzem jest. To nie ulega wątpliwości. "Lato" urzekło mnie zarówno oryginalną, choć nieco dziwaczną formą pseudo-wywiadu, jak i sama treścią, z racji czego twórczość i sama postać noblisty intrygowała już od pierwszych stron. Wyalienowany pisarz, którego otoczenie, odbiera jako chłodnego, miałkiego, niezaradnego chłopca, zbyt dziwacznego na ożenek, zbyt "bezpłciowego" na romans, zbyt zdystansowanego na stworzenie bliskiej relacji z kimkolwiek, nawet własnym ojcem, raczej nie budzi sympatii otoczenia. Stąd, o ile kształt powieści został całkowicie zmyślony, autora należy podziwiać przede wszystkim za literacki kunszt, pomysłowość, umiejętne żonglowanie słowem oraz próbę zabawy z czytelnikiem, natomiast, jeśli jest choćby ułamkowo prawdziwy, za odwagę w obnażeniu cząstki własnej duszy przed krytycznym gronem czytelników, bo sama postać głównego bohatera, nota bene o imieniu John Coetzee, nie została ukazana pozytywnych barwach. Przykład?

"(...) przez cały czas, kiedy z nim byłam, nigdy nie miałam wrażenia, że obcuję z wyjątkową osobą, naprawdę wyjątkową istotą ludzką. (...) Nigdy żaden blask czy światło z jego strony nie rozbłysło, by rozjaśnić mój świat. (...) Był zwykłym człowiekiem swojego czasu - utalentowanym, może nawet posiadającym dar, ale, bądźmy szczerzy, nie był gigantem."

"(...) on był dla mnie nikim. Nie był człowiekiem z krwi i kości. (...) Nie potrafię podać panu listy powodów A, B, C, D, czemu tak sądzę, lecz takie było moje wrażenie, gdy go po raz pierwszy zobaczyła, i nie zmieniło go nic z tego, co się potem stało."

Arcyciekawy zabieg uśmiercenia samego siebie ostatecznie przechyla szalę zwycięstwa na korzyść autora, który kupił mnie w całości już przy pierwszym zetknięciu z jego twórczością. Absolutnie polecam.

Coetzee wielkim pisarzem jest. To nie ulega wątpliwości. "Lato" urzekło mnie zarówno oryginalną, choć nieco dziwaczną formą pseudo-wywiadu, jak i sama treścią, z racji czego twórczość i sama postać noblisty intrygowała już od pierwszych stron. Wyalienowany pisarz, którego otoczenie, odbiera jako chłodnego, miałkiego, niezaradnego chłopca, zbyt dziwacznego na ożenek, zbyt...