Kolejny debiut literacki w atmosferze fantasy. Autorka kreuję nam świat, w którym występują osoby mogące widzieć wróżki, uczestniczące w życiu codziennym bohaterki, a na dodatek stworki te nie należą do najsympatyczniejszych.
Mimo woli, czytając "13 skarbów" przychodziły mi na myśl książki Melissy Marr, która jednak jako pierwsza zapoczątkowała "wróżkową" sagę.

Pierwsze na co zwróciłam uwagę, to naprawdę świetna okładka, bardzo dobrze nawiązująca do głównego wątku "13 skarbów", przedstawiająca bransoletkę, właśnie z trzynastoma skarbami ;-).

Michelle Harrison stworzyła bardzo "nastrojową" atmosferę, lekko mroczną i jednocześnie tajemniczą (podobną wyczuwałam w książce Lindy Newberry "Jezioro Samotnia"). Stworzoną przez wiekowy dworek, obrośnięty bluszczem, zaniedbane ogrody i pobliski las, w którym zaginęło wiele osób, a jedną z nich była nastoletnia Morwenna Bloom, wokół której rozgrywa się większość akcji książek.

Główną bohaterką jest Tanja, która od dziecka widzi wróżki, niestety nie wspomina dobrze żadnego ze spotkań. Razem z kolegą, Fabianem, próbują rozwiązać sprawę zaginięcia sprzed 50 lat nastoletniej dziewczyny. Przez tę zagadkę dziadek chłopaka, stracił reputację, a razem z nią rozum. Kiedy napotykają w lesie dziwną postać, cała sytuacja się komplikuje.

Kolejny debiut literacki w atmosferze fantasy. Autorka kreuję nam świat, w którym występują osoby mogące widzieć wróżki, uczestniczące w życiu codziennym bohaterki, a na dodatek stworki te nie należą do najsympatyczniejszych.
Mimo woli, czytając "13 skarbów" przychodziły mi na myśl książki Melissy Marr, która jednak jako pierwsza zapoczątkowała "wróżkową" sagę.

Pierwsze...