Zabierając się za "Dom snu" zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać bo twórczość Jonathana Coe do tej pory była mi zupełnie nieznana. Z ciekawością przekroczyłam więc progi tej nietypowej kliniki a dawnej rezydencji studenckiej i muszę przyznać, że książka pochłonęla mnie bez reszty.

Poznajemy grupę całkiem sympatycznych studentów, których drogi skrzyżują się po latach. Ich losy poznajemy stopniowo dzięki naprzemiennej narracji, rozdziały nieparzyste przenoszą nas do 1984 roku, parzyste dzieją się 12 lat później.

Temat snu i różnych jego zaburzeń jest sprytnie wyeksploatowany by wymalować współczesne angielskie społeczeństwo. Jest tu o homoseksualizmie, o obsesyjnej pasji i o miłości. Sporo dowiadujemy się o wszelkich sennych anomaliach i co nieco o historii kina.

Wyśmienita narracja i świetnie zbudowana intryga trzyma w lekkim napięciu do samego końca. Jedna z moich najlepszych ostatnio przeczytanych książek.

http://edytalectures.blogspot.fr/2016/04/la-maison-du-sommeil-jonathan-coe.html

Zabierając się za "Dom snu" zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać bo twórczość Jonathana Coe do tej pory była mi zupełnie nieznana. Z ciekawością przekroczyłam więc progi tej nietypowej kliniki a dawnej rezydencji studenckiej i muszę przyznać, że książka pochłonęla mnie bez reszty.

Poznajemy grupę całkiem sympatycznych studentów, których drogi skrzyżują się po...