Ja, diablica

A miało być tak pięknie....
Książka dostaje tak wysoką ocenę ze względu na lektorkę. Wysłuchałam jej bowiem jako audio-booku, i chyba tylko dlatego skończyłam. Inaczej nie wiem czy dałabym radę. Magdalena Wójcik dodała tekstu lekkości i dowcipu.
Sam pomysł- przedni. Pierwsze parę rozdziałów- ciekawe. Ale potem Autorce skończyły się albo pomysły albo siły, im bliżej końca, tym bardziej pobieżnie opisana akcja, tym bardziej niechlujne dialogi.
Książka to mieszanina dobry, zabawnych scen i takich, które niczego nie wnoszą i niczemu nie służą. Wiki to naprawdę żałosna mścicielka, a jako Diablica jest niewiele lepsza, czułam się zażenowana czytając relację z kuszenia.
Pozostała część piekielnej menażerii jest lepsza, ale niewiele.
No i te błędy. Autorka w kilku miejscach sama sobie zaprzecza, w kilku innych nie może się zdecydować. Wiki jest pozbawiona ciała, chyba że chce uprawiać seks, bo wtedy ciało już ma. Autorka nigdzie nie tłumaczy co, jak i dlaczego, a ja nie umiem zrzucić wszystkiego na niezwykłość Wiki.
Podsumowując, bardzo nierówna powieść, chwilami ciekawa, chwilami odpychająca. Można, czemu nie, ale fajerwerków nie ma.