Sierpień: przeczytam książkę z gatunku, po który rzadko sięgam według statystyk na lubimyczytac.pl

Według UKD szeroko pojęte religioznawstwo, według genologii gatunek publicystyczny wywiadem zwany... w którym jakoś szczególnie się nie lubuję. Wszystko przez to, że wolę ułagodzona fikcję od pofałdowanego żywotu realnego o którym w prosty i dosadny sposób prawi ta krótka książeczka. Autor rozmawiał z kilkudziesięcioma byłymi kapłanami, którzy zrezygnowali z posługi z naprawdę rożnych powodów. Jeden został zmuszony do kapłaństwa przez matkę i odszedł chwilę po jej pogrzebie, drugiego wywalili za przekręty samochodowe, trzeciemu nie podobała się hipokryzja przełożonych. Rezygnacja z powodu kobiety nie była jakoś szczególnie przeważająca, co zdziwiło mnie bardzo. biorąc się za tę lekturę byłam przekonana, że w większości przypadków będzie chodziło o celibat i zdziwiłam się strasznie... również tym, że większość z tych ludzi została odtrącona przez swoje katolickie rodziny. Bo lepiej żyć w zakłamaniu i z koloratka na szyi, niż z czystym sumieniem! Długo będę przetrawiać tę książkę. Polecam.

Sierpień: przeczytam książkę z gatunku, po który rzadko sięgam według statystyk na lubimyczytac.pl

Według UKD szeroko pojęte religioznawstwo, według genologii gatunek publicystyczny wywiadem zwany... w którym jakoś szczególnie się nie lubuję. Wszystko przez to, że wolę ułagodzona fikcję od pofałdowanego żywotu realnego o którym w prosty i dosadny sposób prawi ta krótka...

Poruszające historie o samotności, zagubieniu, zderzeniu z rzeczywistością....

Poruszające historie o samotności, zagubieniu, zderzeniu z rzeczywistością....

Rozmowy z byłymi księżmi, ich powody odejść i perspektywa z jaka patrzą na Kościół,celibat, seminaria i powołanie.

Rozmowy z byłymi księżmi, ich powody odejść i perspektywa z jaka patrzą na Kościół,celibat, seminaria i powołanie.

Dla mnie w większości to smutne historie.Zdziwiło mnie,że część „byłych”kapłanów twierdzi,że według parafian byli dobrymi księżmi.Coś jednak poszło nie tak.Przykre,że nie którzy księża tak łatwo się poddali,szkoda,że winę widzą w innych a nie u siebie.Najbardziej poruszyła mnie historia burmistrza—„byłego” księdza,który udzielił umierającej osobie ostatniego namaszczenia.

Dla mnie w większości to smutne historie.Zdziwiło mnie,że część „byłych”kapłanów twierdzi,że według parafian byli dobrymi księżmi.Coś jednak poszło nie tak.Przykre,że nie którzy księża tak łatwo się poddali,szkoda,że winę widzą w innych a nie u siebie.Najbardziej poruszyła mnie historia burmistrza—„byłego” księdza,który udzielił umierającej osobie ostatniego namaszczenia.

Jest to książka o samotności mężczyzn, którzy, z różnych powodów, odchodzą od stanu duchownego. Szkoda, że instytucje kościelne nie pomagają, a często wręcz piętnują takich ludzi, nie starając się pomóc, a nawet robiąc wszystko, żeby im zaszkodzić. Jestem też pod ogromnym wrażeniem, że Ci byli księża nie stracili wiary w Boga!

Jest to książka o samotności mężczyzn, którzy, z różnych powodów, odchodzą od stanu duchownego. Szkoda, że instytucje kościelne nie pomagają, a często wręcz piętnują takich ludzi, nie starając się pomóc, a nawet robiąc wszystko, żeby im zaszkodzić. Jestem też pod ogromnym wrażeniem, że Ci byli księża nie stracili wiary w Boga!

Problem w książce mocno skondensowano. Nieco pobieżnie, pytania nieraz sugerujące odpowiedź. Dużo bliźniaczych historii. Jednak najważniejszy zdaje się fakt kryzysu polskiego kościoła, jest skostniałych struktur i braku odpowiedniego psychologicznego przygotowania młodych mężczyzn do tej misji, jaką jest kapłaństwo. Przeraźliwe osamotnienie i niemożność uzyskania choćby nie tyle pomocy, co zwykłego Ludzkiego zrozumienia, mnie zatrwożyło.

Problem w książce mocno skondensowano. Nieco pobieżnie, pytania nieraz sugerujące odpowiedź. Dużo bliźniaczych historii. Jednak najważniejszy zdaje się fakt kryzysu polskiego kościoła, jest skostniałych struktur i braku odpowiedniego psychologicznego przygotowania młodych mężczyzn do tej misji, jaką jest kapłaństwo. Przeraźliwe osamotnienie i niemożność uzyskania choćby nie...

Nie do końca wiem jak ocenić "Porzucone sutanny". Nie przyznaję więc dziś gwiazdek.

Już kilka lat temu chciałam przeczytać tę książkę. I dzisiaj, po skończonej lekturze, nie wiem co powiedzieć. Może dlatego, że mam w głowie lekki chaos spowodowany wyznaniami byłych księży. Zwłaszcza tych o hierarchi. Wiadomo, że wśròd kapłanów - jak wszędzie - znajdują się wielbiciele luksusu, samochodów, kobiet, wina i pieniędzy. Ale nie sądziłam, że wygląda to aż tak. Nie przypuszczałam, że wśród kapłanów istnieje taka rywalizacja i że tak naprawdę, gdy ksiądz ma problemy, zostaje z nimi sam. Tym bardziej, że mam wśród znajomych dużo księży i nigdy żaden z nich nawet nie wspominał o takim stanie rzeczy.

Najbardziej jednak zastanowiły mnie postawy rodziców byłych księży. Czy naprawdę wstyd, zastanawianie się "co powiedzą inni?" i rozczarowanie są warte więcej niż miłość do syna?

Nie do końca wiem jak ocenić "Porzucone sutanny". Nie przyznaję więc dziś gwiazdek.

Już kilka lat temu chciałam przeczytać tę książkę. I dzisiaj, po skończonej lekturze, nie wiem co powiedzieć. Może dlatego, że mam w głowie lekki chaos spowodowany wyznaniami byłych księży. Zwłaszcza tych o hierarchi. Wiadomo, że wśròd kapłanów - jak wszędzie - znajdują się wielbiciele...

Książkę czyta się w ekspresowym tempie.
Historie, jakie opowiada są naprawdę ciekawe. Choć wiele wątków jest niewyjaśnionych, a autor, który przeprowadzał wywiady nie dążył do tego, żeby uściślać pewne rzeczy.
W ciekawy sposób ukazuje presję, jaka ciąży na księżach, swoiste odczłowieczenie w oczach innych ludzi tych, którzy decydują się na posługę duszpasterską i problemy, z jakimi zmagają się mężczyźni, którzy zdecydowali się odejść ze stanu duchownego.
Większość z tych historii pokazuje jednak, że człowiek, który porzucił sutannę, niekoniecznie porzucił Boga. Człowiek, który odwrócił się do Kościoła, często wciąż ma ogromne pragnienie relacji z Bogiem.

Książkę czyta się w ekspresowym tempie.
Historie, jakie opowiada są naprawdę ciekawe. Choć wiele wątków jest niewyjaśnionych, a autor, który przeprowadzał wywiady nie dążył do tego, żeby uściślać pewne rzeczy.
W ciekawy sposób ukazuje presję, jaka ciąży na księżach, swoiste odczłowieczenie w oczach innych ludzi tych, którzy decydują się na posługę duszpasterską i problemy,...

Wywiady? Serio? To zbiór pytań i odpowiedzi, a na dodatek pytania są dla każdego mniej więcej takie same, Zero pociągnięcia wątków, zero doprowadzenia rozmów do jakichś wniosków, konkluzji, zero jakiegokolwiek pomysłu na taki temat.

Seminarium jest dobre, seminarium jest złe, miałem powołanie, nie miałem powołania, odszedłem przez kobietę, odszedłem nie przez kobietę, rodzice to zaakceptowali, rodzice tego nie zaakceptowali, żyje mi się dobrze, żyje mi się źle.
Po przeczytaniu tego akapitu mojej opinii możecie już sobie darować czytanie samej książki, nic więcej z niej nie wyciągnięcie.

Wywiady? Serio? To zbiór pytań i odpowiedzi, a na dodatek pytania są dla każdego mniej więcej takie same, Zero pociągnięcia wątków, zero doprowadzenia rozmów do jakichś wniosków, konkluzji, zero jakiegokolwiek pomysłu na taki temat.

Seminarium jest dobre, seminarium jest złe, miałem powołanie, nie miałem powołania, odszedłem przez kobietę, odszedłem nie przez kobietę,...

Książka do bólu szczera, nie ma w niej miejsca na usprawiedliwianie się, czy też tuszowanie pewnych spraw.
Historie w niej zamieszczone pozwalają odczarować mit idealnego księdza. Prawdziwy ksiądz czasem błądzi, wpada w alkoholizm, zakochuje się. A to wszystko dlatego, że jest człowiekiem.
Niekiedy decyzja o wstąpieniu w stan kapłański była wymuszona, czasem nie do końca przemyślana. Natomiast decyzja o porzuceniu sutanny na pewno nie była przypadkowa.
Książka daje do myślenia, szczególnie dlatego, że napisana przez księdza.

Książka do bólu szczera, nie ma w niej miejsca na usprawiedliwianie się, czy też tuszowanie pewnych spraw.
Historie w niej zamieszczone pozwalają odczarować mit idealnego księdza. Prawdziwy ksiądz czasem błądzi, wpada w alkoholizm, zakochuje się. A to wszystko dlatego, że jest człowiekiem.
Niekiedy decyzja o wstąpieniu w stan kapłański była wymuszona, czasem nie do końca...