...
... ... ...
...Pierwszy raz NAPRAWDĘ nie mam pojęcia, z której strony użreć książkę w recenzji.
To jest po prostu!...

Wielu z Was zapewne pamięta pottermanię. Wielu z nas było fanami, wielu z nas nimi pozostało, sporo osób specjalnie się nie wciągnęło. Były filmy, były fancluby, były gadżety, były fanficki, były i liczne audycje, wypowiedzi psychologów i artykuły ostrzegające przed demoralizującym wpływem "Harry'ego Pottera", który ze wszystkich czytelników zrobi prędzej niż później okultystów i pozabijamy się masowo skacząc na miotłach z siódmego piętra. Najlepszym dyskutantem okazał się jak zwykle czas - fani ostatecznie nie przekształcili się w mroczną sektę o globalnej władzy, nie potrafialiśmy do psychuszek, kościoły stoją jak stały, a populacja kotów nie spadła drastycznie na skutek składania krwawych ofiar dla Rowling. Reliktem tamtej wojny pozostaje zapomniane już czytadełko "Harry Potter - dobry czy zły".

Pani Kuby dopuszcza się bardzo nieładnej rzeczy, mianowicie perfidnie okłamuje ufnego czytelnika. Ale kłamie dla dobra bożej sprawy, więc jest rozgrzeszona. Nie dość, że nie umie analizować, to nadinterpretowuje, przekręca fabułę, wyrywa cytaty z kontekstu i ogólnie działa w myśl "fakty nie pasują do ideolo? Tym gorzej dla faktów!". Potter jest zły i albo argumenty się do tego nagną, albo się złamią.
Do tego dodajcie sobie kompletną nieznajomość fantastyki, "jak mała Helga wyobraża sobie okultystów", fatalny układ książki, niedbałość, a to wszystko w sosie "jestem ostatnim bastionem moralności i rozsądku, tylko ja jedna dzielę świat od zalania przez zło!", plus mnóstwo pojawiających się znienacka cytatów z pism religijnych i wpadanie w patos typowy dla dram lam. Dodatkowo Kuby zapisze się w mojej pamięci jako jedyna osoba, która broni i usprawiedliwia Umbridge, przepraszam, PANIĄ Umbridge (przez całą książkę nazwisko tej Różowej Ropuchy pojawia się li jedynie z tytułem grzecznościowym, na który chociażby McGonagall już sobie nie zasłużyła). Może dlatego, że obie panie mają wiele wspólnego w podejściu do życia i światopoglądzie.

Można jeszcze długo pisać, na ilu poziomach ta książka dokładnie jest zła, z tego mógłby powstać esej, jak nie tytuł polemiczny.
Jednak zamiast tego pozwolę przemówić książce samej za siebie. Oto lista Najlepszych (I W Miarę Niedługich) Cytatów, A Wiedzcie, Że Jest Ich Jeszcze Więcej!:

"Każdy księgarz, który nie chce wypaść z interesu, musi podpisać umowę, w której zobowiązuje się, że nie przeczyta książki aż do ustalonej minuty. W ten sposób upada etos pracy księgarza."

Magia u Tolkiena jest dobra, bo był praktykującym katolikiem. Magia u Rowling jest zła, bo jest ateistką, przez co "posiada ona nieograniczoną fantazję, dzięki której tworzy świat, w jakim rządzi zło."

"[Harry] Pragnie uniemożliwić zmianę Hogwartu w szkołę czarnej magii - a przecież Hogwart jest już szkołą, w której naucza się i praktykuje się czarną magię."

"Ta pieśń manipulacji, którą autorka gra na fortepianie zranionych uczuć i tęsknot dzieci, pojawia się w każdym tomie w różnych wariacjach."

"Duch [Jęcząca Marta] płacze łzami. W nie ma człowieka, który płakałby łzami. Harry, Ron i Hermiona także NIGDY nie płaczą."

"Harry nie jest dobry. Jego jedynymi motywami pójścia do Hogwartu są chęć zemsty na kuzynie Dudleyu i pragnienia uczenia się czarów i magii, ponieważ JEST czarodziejem."

"Harry nie zwalcza zła DLATEGO, że jest złe. Harry boi się przede wszystkim tego, że zostanie wyrzucony ze szkoły."

"W ten sposób okazuje się, że tytuł pierwszego tomu wprowadza w błąd, ponieważ "Kamień Filozoficzny" jest niczym innym jak tylko fetyszem."

"Pani Umbridge mówi o wartościach, którymi kieruje się czytelnik - żadnych niebezpiecznych magicznych eksperymentów, żadnej przemocy."

"Ron, ukochany przyjaciel Harry'ego, ma za towarzysza "grubego szczura Parszywka". Z pewnością widzieli Państwo szczury na ramieniu bladych, ubranych na czarno, z kolczykami niemal wszędzie, obwieszonych amuletami młodych ludzi."

"Zajęłam się "Harry'm Potterem", ponieważ byłam wstrząśnięta rozmiarem zaślepienia. Nie sądziłam, że jest to możliwe: oto stoję przed TAJEMNICĄ ZŁA."

"Główna Kwatera Zakonu Feniksa, który rzekomo walczy ze złym Voldemortem, pełna jest symboli satanistycznych, miejscem grozy, nienawiści, krwi."

Może starczy. Śmiałby się człowiek głośniej, gdyby mnie nie brało obrzydzenie, że ktoś tak bardzo może sobie dla własnego widzimisię przekłamywać treść dzieła (gdzie etos pracy analizatora?!) i jeszcze robić z siebie męczennika słusznej sprawy. A ten cały cyrk zaczyna się od okładki, na której z dumą krzyczy napis "rekomendacja Benedykta XVI", który w chwili wysłania listu pochwalnego do Kuby był jeszcze "zaledwie" kardynałem.

I tak na sam koniec refleksja ode mnie... Dowodem na to, że Bóg sprzyjał pottermaniakom jest fakt, że żaden z tych Obrońców Moralności nigdy nie natknął się na opka z HP pełne seksu, wulgaryzmów i córek Voldemorta, bo byśmy dopiero ładnie wyglądali...
Pan Bóg jest dobry.

...
... ... ...
...Pierwszy raz NAPRAWDĘ nie mam pojęcia, z której strony użreć książkę w recenzji.
To jest po prostu!...

Wielu z Was zapewne pamięta pottermanię. Wielu z nas było fanami, wielu z nas nimi pozostało, sporo osób specjalnie się nie wciągnęło. Były filmy, były fancluby, były gadżety, były fanficki, były i liczne audycje, wypowiedzi psychologów i artykuły...