Czy mogę założyć psu kolczyk?
Czy mogę ufarbować memu pudlowi sierść?
Czy psu odrośnie obcięty ogon?
Czy psa trzeba szkolić, żeby siedział w torebce?
Czy od lakieru do paznokci dla psów Fifi wyschną pazurki?
Czy mogę pić wodę z sedesu jak mój pies?

itp. itd.

LITOŚCI!!!
Tak debilne pytania mogą zadawać chyba tylko Amerykanie. Bez obrazy, ale momentami byłam naprawdę zniesmaczona czytając tę książkę.
Nawet nie chcę tu wspominać o innych okropieństwach, jak trzymanie psa w klatce czy tresowanie go za pomocą elektrowstrząsów. I taką książkę pisze weterynarz! Co z tego, że autorka pewnym zachowaniom jest przeciwna? Sam fakt, że "podrzuca" niektóre pomysły ludziom jest dla mnie karygodny!

Na szczęście nie cała książka jest tak beznadziejna. Odpowiedzi na niektóre pytania są nawet ciekawe.

Jak trująca jest naprawdę czekolada?
Czy psy potrafią się uśmiechać?
Czy psy odczuwają żałobę?
Czy pittbule mają szczękościsk?
Czy psy mają wspomnienia?
Czy można ufać weterynarzowi, który sam nie ma własnych zwierząt?

Ogólnie oceniam jednak książkę słabiutko. Zdecydowanie i nieporównywalnie wolę naszą rodaczkę, panią Dorotę Sumińską. I to Jej książki polecam wielbicielom sierściuchów.

Czy mogę założyć psu kolczyk?
Czy mogę ufarbować memu pudlowi sierść?
Czy psu odrośnie obcięty ogon?
Czy psa trzeba szkolić, żeby siedział w torebce?
Czy od lakieru do paznokci dla psów Fifi wyschną pazurki?
Czy mogę pić wodę z sedesu jak mój pies?

itp. itd.

LITOŚCI!!!
Tak debilne pytania mogą zadawać chyba tylko Amerykanie. Bez obrazy, ale momentami byłam naprawdę...