"Nuda" to opowieść o nudzie. Nudzie, która jest główną częścią składową codziennego życia Dino i która dla niego samego oznacza tyle co brak jakiegokolwiek kontaktu z otaczającym światem i rzeczywistością. Dla Dina bowiem rzeczywistość jest absurdalna i nie potrafi on uwierzyć w jej prawdziwe istnienie. Dino nie ma przyjaciół, nie ma ojca, a z matką widuje się regularnie z przymusu i po to tylko by w ten sposób sprawić jej tą małą, choć niewygodną dla niego przyjemność. Dino, 35-letni mężczyzna ucieka od wszystkiego, nie znajdując w kontakcie z czymkolwiek lub kimkolwiek jakiegokolwiek sensu. Ten pochodzący z bogatej rodziny mężczyzna wyprowadza się ze swojego rodzinnego domu nie tylko po to by schować się przed matką i jej pieniędzmi, które wprawiają go w nudę, ale również po to by zostać malarzem. Przez jakiś bowiem czas malarstwo ratuje go od nudy. Niestety w pewnym momencie i to przestaje działać a Dino wpada w przepaść w której nie potrafi już nawet przebywać sam ze sobą.

Wtedy poznaje Cecylię. 17-letnia dziewczyna o twarzy dziecka i ciele kobiety pojawia się w jego życiu w momencie gdy jej kochanek, ponad 60-letni malarz Balestrieri, umiera podczas jednego z ich spotkań. Dino przejmuje Cecylię 'w spadku'... Mężczyzna nie może pojąć co jego sąsiad, podstarzały erotoman Balestrieri widział w tej młodej kobiecie? Dlaczego akurat ją pokochał skoro wcześniej jego pracownię odwiedzało tyle piękniejszych czy ciekawszych od niej kobiet? Pomimo swoich uprzedzeń do Cecylii, Dino zaczyna tworzyć razem z nią pewnego rodzaju związek o charakterze erotycznym. Coś co początkowo miało charakter tylko i wyłącznie seksualny zaczyna jednak ze strony Dino zmieniać się w uczucie, którego on nie chce. Dziewczyna, która zaczynała go już nudzić, po jakimś czasie za sprawą niektórych niepokojących dla Dina sytuacji, zyskuje na tajemniczości a to nie pozwala Dinowi na zerwanie z nią kontaktów. Dlatego też mężczyzna postanawia dowiedzieć się o swojej młodej kochance jak najwięcej i jak najszybciej. Chce to zrobić po to tylko by Cecylia na powrót stała się nudna, przewidywalna i nieciekawa. Jeśli taka się stanie on będzie mógł się od niej uwolnić, będzie mógł ją porzucić... Nuda zmienia się w obsesję na punkcie dziewczyny.

Alberto Moravia po raz kolejny udowodnił mi, że opowiada jak nikt inny! Prosta wydawałoby się historia wciąga i nie daje od siebie odpocząć. Moravia jest bowiem moim zdaniem mistrzem opowieści, który w swoich książkach wiele miejsca poświęca na przemyślenia, rozważania bohaterów, ale który robi to w taki sposób, że czytelnik nie ma możliwości by się nimi znudzić. Pomimo, że "Nuda" nie zachwyciła mnie tak bardzo jak "Pogarda" uważam, że jest to bardzo dobra książka tego autora (uważana za jedną z najważniejszych jego powieści). "Nuda" intryguje, momentami zaskakuje, a także pozwala na przemyślenia dotyczące współczesnego świata ogarniętego materializmem i interesownością. Poza tym warto wspomnieć o języku jakim posługuje się Moravia. Jest to bowiem język prosty, ale zarazem wydaje się być poetycki. Moravia pozwala czytelnikowi swojej powieści płynąć słowo za słowem, strona za stroną. Chociażby dlatego warto sięgnąć po tą nienudną "Nudę":)

"Nuda" to opowieść o nudzie. Nudzie, która jest główną częścią składową codziennego życia Dino i która dla niego samego oznacza tyle co brak jakiegokolwiek kontaktu z otaczającym światem i rzeczywistością. Dla Dina bowiem rzeczywistość jest absurdalna i nie potrafi on uwierzyć w jej prawdziwe istnienie. Dino nie ma przyjaciół, nie ma ojca, a z matką widuje się regularnie z...