Aaron prowadził zwykłe życie - tak jak każdy nastolatek miał na głowie dużo nauki, był zakochany w najładniejszej dziewczynie w szkole, a gdyby tego było mało podjął się pracy w klinice dla zwierząt.
Kiedy skończył osiemnaście lat zaczął mieć dziwne sny. Sny, jak sny... wytwór wyobraźni, gorzej jednak kiedy dziwne rzeczy zaczną dziać się na prawdę.
A teraz wyobraź sobie taką sytuację : Jesteś w parku, podchodzi do Ciebie starzec, zaczyna pleść od rzeczy, mówi jakby urwał się z baśni i uważa, że jesteś wybrańcem . Uwierzyłbyś mu ?
Oczywiście jak w każdej powieści, bajce, baśni masz swoich wrogów i sprzymierzeńców, a sam masz w sobie wielką moc .
W takiej sytuacji był nasz bohater. Oczywiście nie opowiem wam całej tej historii dalej, gdyż zdradziłabym zbyt wiele szczegółów,a żeby zachęcić do czytania muszę zostawić jakiś niedosyt.
Pan Thomas w ciekawy sposób przedstawił anioły i te dobre i te złe. Okazało się, że ci którzy niby są nazywani dobrymi za bardzo starają przyciągnąć się wszystkich na swoją stronę, przez co inni cierpią. Wiele razy zdarza się to nawet u ludzi.
Z książki można wyciągnąć wiele morałów np. :
-Dla bliskich jesteśmy zdolni poświęcić wszystko,
-Nie wszystko złoto co się świeci.
A co do okładki... Już po niej widać, że książka będzie zawierała dużo bólu i straty, jednak trzeba walczyć.
"Nefilima" czytało mi się bardzo szybko i wydaje mi się, że to dlatego iż nie zawierała ona zbędnych opisów, ani wydarzeń,a akcja trwała kilka dni, może tydzień.
Dłużej nie ma się co rozpisywać , po prostu powiem wam tylko moją ocenę i nie będę was zadręczać.
A więc książce przyznaję 8 punktów na 10 , ponieważ :
+Szybka akcja , brak zbędnych wydarzeń ,opisów o czym już wspomniałam,
+Znów usłyszałam dużo informacji o aniołach, pewnie niektóre z nich nie są prawdziwe ale sprawiają , że książka jest inna .
+Styl , język pisania .
+Bohaterami byli tutaj przeważnie mężczyźni, co teraz rzadko się zdarza i na początku trochę się tego obawiałam, ale dałam radę.
-Wątki z psem Aarona trochę mnie denerwowały ,gdyż nie potrafię sobie wyobrazić takich dialogów w prawdziwym życiu.

Aaron prowadził zwykłe życie - tak jak każdy nastolatek miał na głowie dużo nauki, był zakochany w najładniejszej dziewczynie w szkole, a gdyby tego było mało podjął się pracy w klinice dla zwierząt.
Kiedy skończył osiemnaście lat zaczął mieć dziwne sny. Sny, jak sny... wytwór wyobraźni, gorzej jednak kiedy dziwne rzeczy zaczną dziać się na prawdę.
A teraz wyobraź sobie...