"Miasto strachu" opowiada o walce Rikarda Brinka z początkiem epidemii ospy w Halden.
Dzięki jego walce udaje się ją zwalczyć, on sam poznaje miłość swojego życia.

Poznajemy w końcu małego Nataniela, oraz Tovę - córkę Rikarda i Vinnie, dotkniętą. Są jednak szanse, ze zostanie ona pomocą dla małego Nataniela.

Dowiadujemy się również, że Wędrowiec stracił z oczu Tengela, przez co jego jaskinia okazała się pusta, a Wędrowiec zaczął poszukiwania.
Tracimy kontakt z Imre, którego zastąpi ktoś inny.

"Miasto strachu" opowiada o walce Rikarda Brinka z początkiem epidemii ospy w Halden.
Dzięki jego walce udaje się ją zwalczyć, on sam poznaje miłość swojego życia.

Poznajemy w końcu małego Nataniela, oraz Tovę - córkę Rikarda i Vinnie, dotkniętą. Są jednak szanse, ze zostanie ona pomocą dla małego Nataniela.

Dowiadujemy się również, że Wędrowiec stracił z oczu Tengela,...

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Słucham z rozpędu i chyba dzięki temu przebrnęłam przez ten tom. Brakuje mi w nim ludzi z Rodu. Wątek niepewnej siebie, bezradnej i zagubionej dziewczyny, "uratowanej" przez członka rodu już mi się przejadł. Taki przerywnik nie wnoszący nic ważnego do głównego wątku.
Polecam, bo saga przeczytana bez jednego tomu to nie saga ;)

Słucham z rozpędu i chyba dzięki temu przebrnęłam przez ten tom. Brakuje mi w nim ludzi z Rodu. Wątek niepewnej siebie, bezradnej i zagubionej dziewczyny, "uratowanej" przez członka rodu już mi się przejadł. Taki przerywnik nie wnoszący nic ważnego do głównego wątku.
Polecam, bo saga przeczytana bez jednego tomu to nie saga ;)

Seria męczy mnie i nudzi już od kilku tomów wstecz. W tej części niezbyt dużo się dzieje. Wątek epidemii ospy był jak najbardziej ciekawy, ale wszystko inne bardzo wtórne i nijakie. Już wielokrotnie autorka serwowała taki romans, więc nietrudno się domyślić już po pierwszych stronach ku czemu zmierza fabuła. Może nie jest to najgorszy tom, ale też nie wyróżnia się niczym dobrym.

Seria męczy mnie i nudzi już od kilku tomów wstecz. W tej części niezbyt dużo się dzieje. Wątek epidemii ospy był jak najbardziej ciekawy, ale wszystko inne bardzo wtórne i nijakie. Już wielokrotnie autorka serwowała taki romans, więc nietrudno się domyślić już po pierwszych stronach ku czemu zmierza fabuła. Może nie jest to najgorszy tom, ale też nie wyróżnia się niczym...

Autorka nie boi się podejmować żadnego tematu, a więc tym razem poznajemy oblicze pandemii jej oczami. Ciekawie było obserwować, jak Ludzie Lodu odnajdują się w nowej technologii XX wieku, a także, idąc z duchem czasu, w nowych zawodach. Rikard w roli policjanta, w dodatku biorącego na swoje barki tak odpowiedzialne zadanie, jak odnalezienie wszystkich potencjalnych zakażonych epidemią, to prawdziwą uczta kryminalna. Docieranie po nitce do kłębka w szukaniu kolejnych chorych, idąc śladami pierwszego pacjenta dawało popis logicznego myślenia, kojarzenia faktów i determinacji - bo Rikard, jako nieobdarzony, dźwigał to wszystko na sowich barkach bez magicznego wsparcia. Czytało się bardzo wciągająco!

Autorka nie boi się podejmować żadnego tematu, a więc tym razem poznajemy oblicze pandemii jej oczami. Ciekawie było obserwować, jak Ludzie Lodu odnajdują się w nowej technologii XX wieku, a także, idąc z duchem czasu, w nowych zawodach. Rikard w roli policjanta, w dodatku biorącego na swoje barki tak odpowiedzialne zadanie, jak odnalezienie wszystkich potencjalnych...

Jestem naprawdę pod wrażeniem, że przy 37 tomie autorka nadal miała pomysły na nowe historie i wątki! Niesamowicie ciekawa część, opowiada o zabójczej epidemii i o walce z nią w 1937 roku. Co prawda w XX wieku Saga nie ma już tego swojego magicznego uroku, ale nadal bardzo dobrze się tego wszystkiego słucha : )

Jestem naprawdę pod wrażeniem, że przy 37 tomie autorka nadal miała pomysły na nowe historie i wątki! Niesamowicie ciekawa część, opowiada o zabójczej epidemii i o walce z nią w 1937 roku. Co prawda w XX wieku Saga nie ma już tego swojego magicznego uroku, ale nadal bardzo dobrze się tego wszystkiego słucha : )

Doprawdy nie wiem, jak autorka ogarnęła tę podróż przez wieki, wydarzenia, pół światu i ten pierdyliard postaci.

Ta część znów zalatuje mi Agathą Christie z magicznym twistem ;) faktycznie, wątek pandemiczny pozwala się poczuć swojsko, a kiedy podczas lektury w dodatku gorączka szybuje w kosmos to już w ogóle jest extra.

Doprawdy nie wiem, jak autorka ogarnęła tę podróż przez wieki, wydarzenia, pół światu i ten pierdyliard postaci.

Ta część znów zalatuje mi Agathą Christie z magicznym twistem ;) faktycznie, wątek pandemiczny pozwala się poczuć swojsko, a kiedy podczas lektury w dodatku gorączka szybuje w kosmos to już w ogóle jest extra.

Ta część porusza temat epidemii i sekty, zupełna nowość.
Sam wątek miłosny odsunięty jest na dalszy plan, postać Vinnie Dahlen bardzo przypominała mi Marit z Głodziska, uważam, że obie są bardzo podobne do siebie. Sama nie umiem tego określić, bo z jeden strony czytało mi się tą część dość dobrze, jednak zabrakło mi tu klimatu tej sagi…

Ta część porusza temat epidemii i sekty, zupełna nowość.
Sam wątek miłosny odsunięty jest na dalszy plan, postać Vinnie Dahlen bardzo przypominała mi Marit z Głodziska, uważam, że obie są bardzo podobne do siebie. Sama nie umiem tego określić, bo z jeden strony czytało mi się tą część dość dobrze, jednak zabrakło mi tu klimatu tej sagi…

Znowu odniosłam wrażenie, że co chwila mi się przypomina to, co wydarzyło się parę stron wcześniej. Było to niezwykle irytujące i niestety przez to książka mi się strasznie dłużyła. Ogólnie wątek zarazy nie taki zły, postać fanatycznego pastora dawała trochę emocji, ale ogólnie tom trochę poniżej przeciętnej. 3/4 książki właściwie niezwiązany z fantastycznością sagi, trochę jakbym czytała zwykły kryminał, wątek miłosny potoczył się bardzo szybko i odniosłam wrażenie, że był wymuszony i podobny do stałego motywu "opieki nad słabą kobietą" co mi się mocno kojarzy po prostu z miłością z litości. Dopiero końcowe rozdziały mnie zaciekawiły na tyle, żeby szybko skończyć ten tom. Niby zbliżamy się do końca i ostatecznego starcia, ja jednak mam wrażenie, że są ostatnie kilka tomów to niepotrzebne wydłużenia i mam obawę przed kolejnymi, które mi zostały, jednak z pewnością je przeczytam.

Znowu odniosłam wrażenie, że co chwila mi się przypomina to, co wydarzyło się parę stron wcześniej. Było to niezwykle irytujące i niestety przez to książka mi się strasznie dłużyła. Ogólnie wątek zarazy nie taki zły, postać fanatycznego pastora dawała trochę emocji, ale ogólnie tom trochę poniżej przeciętnej. 3/4 książki właściwie niezwiązany z fantastycznością sagi, trochę...

Książka na czasie epidemia kwarantanna i poszukiwania zarazy, szybko mi przeleciał ten tom. I kolejny zaczynam

Książka na czasie epidemia kwarantanna i poszukiwania zarazy, szybko mi przeleciał ten tom. I kolejny zaczynam