Jedna z moich ulubionych części ❣️ uwielbiam postać Ulvhedina!
Nadszedł czas na wypełnienie swojego przeznaczenia przez Niklasa, Dominika I Villemo. Muszą wyruszyć na poszukiwania Potwora, który pojawił się w Norwegii I wydaje się,że zmierza do parafii Grastensholm. Nikt nie wie kim on jest ale ludzie podejrzewają,że to sam Szatan zszedł na ziemię i zostawia za sobą smierc....
Do Ludzi Lodu zaczynają dochodzić niepokoje wieści na temat wyglądu Szatana....
Więcej wam nie zdradzę,żeby nie psuć lektury tym,którzy nie znają a chcą poznać, a wiem,że napewno jest tu parę osób 🙂
Tak uwielbiam ta część,że daje jej 15/10 😁
No i przychodzi czas na moje żale na okładkę.... No Indianin normalnie 🙈 a te włosy..... Jak na jego styl życia to wyglądają lepiej niż moje po codzienniej pielegnacji i zabiegu prostowania 😅🙈

Jedna z moich ulubionych części ❣️ uwielbiam postać Ulvhedina!
Nadszedł czas na wypełnienie swojego przeznaczenia przez Niklasa, Dominika I Villemo. Muszą wyruszyć na poszukiwania Potwora, który pojawił się w Norwegii I wydaje się,że zmierza do parafii Grastensholm. Nikt nie wie kim on jest ale ludzie podejrzewają,że to sam Szatan zszedł na ziemię i zostawia za sobą...

W tym tomie sagi o Ludziach Lodu mamy znacznie więcej akcji, niż w poprzednich. Są też dość drastyczne sceny.
Bardzo mi się podobała ta część.

W tym tomie sagi o Ludziach Lodu mamy znacznie więcej akcji, niż w poprzednich. Są też dość drastyczne sceny.
Bardzo mi się podobała ta część.

W końcu!
W części "Ślady szatana" dostajemy to, na co czekaliśmy od pojawienia się trójki wybranych.
W końcu Villemo, Dominik i Niklas zrobią to, do czego zostali wybrali.

Gdy pojawiają się nieznane ślady - nazywane "śladami szatana", a trup ściele się gęsto, nasi przyjaciele z tak niezwykłego rodu sądzą, że to pojawił się jakiś nieznany potomek Tengela Złego.
Misja Villemo, by z Potwora zrobić nowego Tengela Dobrego wydaje się bardzo trudna, ale czy niemożliwa?

Kolejny raz miłość wygrywa, moc miłości pokonuje nawet najtwardsze serce, najbardziej obdarzonego złym dziedzictwem Ulvhedina.

Czyim synem się okaże, czy jeden błąd młodości mógł mieć aż tak fatalne skutki?

W końcu!
W części "Ślady szatana" dostajemy to, na co czekaliśmy od pojawienia się trójki wybranych.
W końcu Villemo, Dominik i Niklas zrobią to, do czego zostali wybrali.

Gdy pojawiają się nieznane ślady - nazywane "śladami szatana", a trup ściele się gęsto, nasi przyjaciele z tak niezwykłego rodu sądzą, że to pojawił się jakiś nieznany potomek Tengela Złego.
Misja...

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

To był chyba przełomowy tom o losach Villemo, Niklasa i Dominika. Jednocześnie był strasznie intrygujący, jestem ciekawa jak potoczą się losy postaci, których głębiej poznałam w tym tomie. Jednocześnie żal mi straty kolejnych 2 osób z rodu, których bardzo polubiłam.

To był chyba przełomowy tom o losach Villemo, Niklasa i Dominika. Jednocześnie był strasznie intrygujący, jestem ciekawa jak potoczą się losy postaci, których głębiej poznałam w tym tomie. Jednocześnie żal mi straty kolejnych 2 osób z rodu, których bardzo polubiłam.

Po pełnych namiętności i psychologicznych wątków tomach, otrzymuję powrót do nadrzędnego wątku - i to w jakim stylu! "Ślady szatana" w końcu odkrywają karty i wyjaśniają jedne z głównych celów wybrania Villemo, Dominika i Niklasa na obdarzonych mocami.

Wprowadzenie postaci Ulvhedina to przykład na to, jak głęboko jest przemyślana i skrzętnie utkana intryga u Sandemo. Nic nie dzieje się bez przyczyny, nic nie jest zapomniane, nawet jeśli pewne zdarzenia działy się dawno, to ich konsekwencje zawsze znajdą ujście - jak w tym przypadku.

Ścieżka poskromienia i swoistej "naprawy" obciążonego, jego podłe uczynki (ta część zawiera sporo brutalnych scen zwiazanych z mordem i wykorzystywaniem seksualnym) oraz wola walki wewnętrznej - to wszystko składa się na mroczną, emocjonującą i mocną fabułę, która na długo zapada w pamięci. Poszczególne sceny jak żywe wciąż stoją mi przed oczami wyobraźni nawet długo po lekturze.

Polecam!

Po pełnych namiętności i psychologicznych wątków tomach, otrzymuję powrót do nadrzędnego wątku - i to w jakim stylu! "Ślady szatana" w końcu odkrywają karty i wyjaśniają jedne z głównych celów wybrania Villemo, Dominika i Niklasa na obdarzonych mocami.

Wprowadzenie postaci Ulvhedina to przykład na to, jak głęboko jest przemyślana i skrzętnie utkana intryga u Sandemo. Nic...

Villemo, Dominik i Niklas z Rodu Ludzi Lodu zostali wybrani do pokonania zła, które wydaje się być nieśmiertelne. Fabuła zapowiadała się ciekawie, ale niestety lekko mnie ten tom wynudził. Wątek Villemo już mnie trochę męczył i marzyłam o tym, by się skończył ;D

Villemo, Dominik i Niklas z Rodu Ludzi Lodu zostali wybrani do pokonania zła, które wydaje się być nieśmiertelne. Fabuła zapowiadała się ciekawie, ale niestety lekko mnie ten tom wynudził. Wątek Villemo już mnie trochę męczył i marzyłam o tym, by się skończył ;D

Do rodziny Ludzi Lodu dociera niepokojąca wieść. W okolicy grasuje bestia, która zostawia za sobą nietypowe ślady- ludzkiej stopy i czegoś, co najbardziej przypomina kopyto. Krążą opowieści, że potwór przybył z odludnych, górskich okolic, przemierzył całą Norwegię i zbliża się do dworu Grastensholm.
W dodatku opis tej istoty, przekazany przez ludzi, którym udaje się przeżyć bliskie spotkanie z tym ,,czymś", do złudzenia przypomina charakterystykę złych dotkniętych z rodu Ludzi Lodu.
Czyżby była to jakaś nieznana linia tego rodu?
Niklas, Villemo i Dominik nabierają pewności, że ta sprawa to ich życiowa misja- mają wytropić bestię, poznać jej pochodzenie, uczłowieczyć i sprowadzić na dobrą drogę.
Pomóc mają w tym niezwykłe umiejętności tej żółtookiej trójki. Dominik- czytanie w ludzkich myślach, Niklas- umiejętność leczenia miksturami i gorącymi dłońmi oraz niezwykła nieugiętość, odwaga i siła woli Willemo.
A muszą się spieszyć, ponieważ rozkaz wytropienia i zlikwidowania tajemniczego potwora otrzymał kapitan Dristig ze swoim oddziałem wojaków.
Tom pełen grozy, miejscami bardzo tragiczny i smutny, niekiedy szokujący, zwłaszcza opis brutalnego gwałtu na młodej Elise.
Czy uda się poskromić i przywrócić na łono rodziny nieludzkiego, przerażającego Potwora? Tego dowiecie się po lekturze tego tomu Sagi o Ludziach Lodu.

Do rodziny Ludzi Lodu dociera niepokojąca wieść. W okolicy grasuje bestia, która zostawia za sobą nietypowe ślady- ludzkiej stopy i czegoś, co najbardziej przypomina kopyto. Krążą opowieści, że potwór przybył z odludnych, górskich okolic, przemierzył całą Norwegię i zbliża się do dworu Grastensholm.
W dodatku opis tej istoty, przekazany przez ludzi, którym udaje się przeżyć...

Kolejna część sagi jest bardzo mroczna, spotykamy w niej kolejnego przedstawiciela Ludzi Lodu który jest dotknięty złym dziedzictwem. W książce cały czas coś się dzieje, nie ma chwili wytchnienia, autorka umiejętnie prowadzi akcję przez co wzbudza w nas ciekawość jak to się wszystko potoczy, zresztą kto czytał poprzednie części będzie wiedział czego się spodziewać.

Kolejna część sagi jest bardzo mroczna, spotykamy w niej kolejnego przedstawiciela Ludzi Lodu który jest dotknięty złym dziedzictwem. W książce cały czas coś się dzieje, nie ma chwili wytchnienia, autorka umiejętnie prowadzi akcję przez co wzbudza w nas ciekawość jak to się wszystko potoczy, zresztą kto czytał poprzednie części będzie wiedział czego się spodziewać.

Wpadłam w istny maraton Sagi i Ludziach Lodu i wręcz maniakalnie słucham kolejnych tomów, ale nic nie poradzę na to, że tak bardzo cieszy mnie poznawanie kolejnych pokoleń Ludzi Lodu oraz ich dziejów.

Chyba najbardziej emocjonujący tom w porównaniu do ostatnich kilku, które mam już za sobą, przynajmniej według mnie. Nie obyło się jednak bez ciężkich tematów, w tym przypadku wykorzystania seksualnego i swoistego syndromu sztokholmskiego u ofiary. Ten wątek, jak można przypuszczać, nie podobał mi się i uważam, że został przez autorkę zbagatelizowany i potraktowany po macoszemu, trochę jak jakiś wytrych fabularny, który ma napędzić bohaterów i akcję.

Pomijając tę kwestię, to książka była udana, zwłaszcza pod względem akcji. I w końcu udało mi się szczerze polubić Villemo, która jako dorosła i dojrzała kobieta jest sympatyczniejsza niż jako podlotek. Natomiast pochodzenia Ulvhedina domyśliłam się od razu, więc nie było to zaskoczeniem, ale nie odebrało mi to przyjemności z samej książki.

Wpadłam w istny maraton Sagi i Ludziach Lodu i wręcz maniakalnie słucham kolejnych tomów, ale nic nie poradzę na to, że tak bardzo cieszy mnie poznawanie kolejnych pokoleń Ludzi Lodu oraz ich dziejów.

Chyba najbardziej emocjonujący tom w porównaniu do ostatnich kilku, które mam już za sobą, przynajmniej według mnie. Nie obyło się jednak bez ciężkich tematów, w tym...