Syndrom sztokholmski to ciekawe zjawisko. Więź z porywaczem, często oprawcą, która na logikę wydaje się niemożliwa i absurdalna, w rzeczywistości jest mechanizmem obronnym ułatwiającym przeżycie. Pojawiają się uczucia zupełnie inne niż nienawiść, przerażenie i odraza, które jako jedyne wydawałyby się usprawiedliwione.

Gemma nagle znalazła się w samym środku australijskiej pustyni, z człowiekiem, który porwał ją z lotniska w Bangkoku. Najpierw go wyłącznie nienawidzi i boi się go, nie wie, czy Tyler jej nie skrzywdzi, nie zgwałci, nie zabije. Próbuje ucieczki... Potem już nawet nie ucieka, bo nie ma dokąd, i tak nie przeżyje sama na pustyni.

"Czułam się tak, jakbym znikała, jakby świat już o mnie zapomniał."

Gemma nienawidzi Tylera, ale z czasem zaczynają pojawiać się w niej także inne uczucia. Dostrzega piękno tego surowego świata wokół i widzi piękno także w swoim porywaczu, który jak się okazuje - nie zamierza zrobić jej nic złego. Może i jest szalony, bo chciał zapewnić sobie towarzystwo, przerwać swoją samotność, a nawet wzbudzić miłość w porwanej dziewczynie... To szaleństwo, bo tak nie można, tak się nie da... Tyler nie widział innego sposobu, także jego przeszłość miała na to wpływ. Gemma powinna go nienawidzić, czy może mu współczuć?

"Ciężko jest kogoś nienawidzić, kiedy się go rozumie."

Tyler nie jest jednowymiarową postacią, złym człowiekiem, który zasługuje wyłącznie na potępienie. Chciał kochać i być kochanym. Znalazł na to skrajny i niemożliwy do zaakceptowania sposób, ale jego przeszłość i to jaki był, sprawia, że go żałujemy... czasem są rzeczy, które niełatwo ocenić i jednoznacznie potępić...

Rewelacyjna książka i to pod każdym względem. Oryginalna, klimatyczna i skłaniająca do przemyśleń. Nie jest to tylko banalne czytadło o romansie nastolatki ze swoim przystojnym porywaczem, jest tu głębszy wymiar. A przy tym jest naprawdę dobrze napisana, wciąga mimo braku zawrotnej akcji. Piękna, smutna i niebanalna - polecam!

Syndrom sztokholmski to ciekawe zjawisko. Więź z porywaczem, często oprawcą, która na logikę wydaje się niemożliwa i absurdalna, w rzeczywistości jest mechanizmem obronnym ułatwiającym przeżycie. Pojawiają się uczucia zupełnie inne niż nienawiść, przerażenie i odraza, które jako jedyne wydawałyby się usprawiedliwione.

Gemma nagle znalazła się w samym środku australijskiej...