"Żaden człowiek nie jest wyspą – twierdził Donne i mylił się. Gdybyśmy nie byli wyspami, zginęlibyśmy, utonęli w otchłaniach obcych tragedii. "
- Neil Gaiman "Amerykańscy Bogowie"

Cień został zwolniony z więzienia. Tuż po wyjściu dowiaduje się, że jego ukchana żona, Laura nie żyje. Wszystko wskazuje na zdradę małżeńską. Oszołomiony wdowiec powraca do domu, gdzie spotyka tajemniczego pana Wednesdaya, który twierdzi, że jest uchodźcą wojennym i... Byłym bogiem. Tajemniczy mężczyzna oferuje mu pracę. Razem podróżują przez Amerykę, rozwiązując w międzyczasie zagadkę morderstw, które co zimę są dokonywane w małym miasteczku.

Owszem, w moim streszczeniu jest niezły chaos, ale chciałem w nim jak najbardziej zoobrazować "charakter" fabuły, która moim zdaniem jest najmocniejszą stroną książki. Sen miesza się z jawą, a Gaiman rzuca nam mnóstwo symbolicznych poszlak, które nieraz będziemy musieli zinterpretować sami. Dlatego właśnie lektura "Amerykańskich Bogów" zajęła mi ponad dwa tygodnie. To powieść, która rozkłada czytelnika intelektualnie na łopatki, a bawienie się tutaj w detektywa daje więcej frajdy niż w niejednym kryminale. Popełniłbym zbrodnię pisząc coś więcej na ten temat, więc dodam tylko, że czytelników czeka zejście do świata pozagrobowego, sąd Ozyrysa i spotkanie oko w oko z pożeraczem dusz, Ammutem - a to i tak nie jest najlepsza scena. Język Gaimana do najprostszych nie należy, ale w tym gatunku się sprawdza. Jedynie na co narzekałem to na niektóre monologi, które po czasie po prostu się dłużyły i robiły nachalne - chociaż doskonale wiem, że ta książka miała mieć zabarwienie filozoficzne. Również ilość bohaterów mogłaby być zmniejszona. Niektórzy są dodani na wyrost i nie są dobrze scharakteryzowani, przez co nie obchodził mnie ich późniejszy los.

Podobno Bogowie nigdy nie umierają. A co jeśli oni istnieją tylko w naszych wyobrażeniach?
Jeżeli zginie ostatni wyznawca Odyna, to czy jego bóstwo umiera razem z nim? A może tylko go osłabia, a zdeterminowany Bożek próbuje za wszelką cenę odzyskać swoich wyznawców. Na te pytanie i wiele innych odpowie Neil Gaiman.

"Żaden człowiek nie jest wyspą – twierdził Donne i mylił się. Gdybyśmy nie byli wyspami, zginęlibyśmy, utonęli w otchłaniach obcych tragedii. "
- Neil Gaiman "Amerykańscy Bogowie"

Cień został zwolniony z więzienia. Tuż po wyjściu...