"Czy to bajka czy nie bajka? Myślcie sobie jak tam chcecie, a ja przecież Wam powiadam: było niesamowicie!"*

Neil Gaiman w "Nigdziebądź" zabrał mnie do świata dziwnego, magicznego, tajemniczego, lekko surrealistycznego ale jednocześnie niebezpiecznego i groźnego. A ja dałam się porwać i wsiąkłam w ten wariacki świat całkowicie.
Na początku czułam się jak Richard - niepewnie, byłam zdezorientowana i zagubiona a po głowie kołatało mi się pytanie: ale o co chodzi? Szybko mi przeszło. Londyn Pod wciąga niesamowicie, ten dziwny świat z pogranicza baśni, magii i mitologii - przyciąga, fascynuje i oszałamia. To miejsce gdzie nic nie jest pewne ani przewidywalne, gdzie jedno dziwactwo goni drugie, gdzie nie brak szaleństwa, groteski i makabry. Nie wiemy co zdarzy się za chwilę, co czeka za rogiem, za drzwiami czy w wagonie kolejki podziemnej.

Ogromne wrażenie robią także mieszkańcy Londynu Pod. To indywidualiści, nie brak postaci barwnych, wyrazistych i kolorowych. Każdy jest jakiś i jest cudownie fantastyczny. Chyba po raz pierwszy nie było tam bohatera, którego bym nie lubiła. Nawet ci źli czyli Croup i Vandermar byli pajacowaci a czytając ich rozmowy nie sposób nie uśmiechnąć się pod nosem.

Książkę czyta się bardzo szybko, akcja jest dynamiczna i bardzo zmienna, bohaterowie bardzo oryginalni i niepowtarzalni. Pomimo tej całej dziwaczności i fantazyjności nie brak w książce prawdy, trudnych wyborów, jakich musieli dokonać nasi bohaterowie, przyjaźni, oddania i poświęcenia dla innych. Możemy także obserwować jak ewoluował Richard, jak bardzo dojrzał - rozpoczął swoją przygodę jako chłopiec a zakończył jako mężczyzna.

Bardzo dobrze podróżowało mi się przez ten niezwykły i trochę szalony świat wykreowany przez autora. Zrobił na mnie duże wrażenie, pochłonął bez reszty do tego stopnia, że gdy wraz z ostatnim zdaniem musiałam powrócić do naszego "normalnego" świata poczułam mocne rozczarowanie i przykrą niespodziankę, że to już koniec, że wspaniała przygoda się skończyła.
"Nigdziebądź" może zachwycić albo rozczarować, dlatego warto przeczytać aby wyrobić sobie własne zdanie. Ja jako fan zdecydowanie polecam.

*lekko zmieniony przeze mnie cytat M. Konopnickiej.

"Czy to bajka czy nie bajka? Myślcie sobie jak tam chcecie, a ja przecież Wam powiadam: było niesamowicie!"*

Neil Gaiman w "Nigdziebądź" zabrał mnie do świata dziwnego, magicznego, tajemniczego, lekko surrealistycznego ale jednocześnie niebezpiecznego i groźnego. A ja dałam się porwać i wsiąkłam w ten wariacki świat całkowicie.
Na początku czułam się jak Richard -...