Opera mydlana w realiach księżycowych. Ale wizja bazy księżycowej jak najbardziej na plus.

Opera mydlana w realiach księżycowych. Ale wizja bazy księżycowej jak najbardziej na plus.

Kawałek porządnej, soczystej, klasycznej, „twardej” SF, osadzonej w niedalekiej przyszłości i połączonej z rozgrywkami korporacyjnymi, politycznymi oraz osobistymi. Tych ostatnich trochę zbyt dużo, tym bardziej, że wypadają cokolwiek melodramatycznie (by nie powiedzieć, kiczowato). Niestety, zakończenie zostało zdominowane przez tę właśnie warstwę fabuły, co niezbyt korzystnie rzutuje na odbiór całości. Z drugiej strony plus za trafne przewidzenie rozwoju ruchów kołtuńsko-fundamentalistycznych, którego przyczyny Auror widzi w żądzy władzy, osobistej zemście, a przede wszystkim w strachu przed rzeczami nowymi oraz zazdrości wobec tych, którzy wyrastają ponad przeciętność. Powieść dobrze napisana, potrafi przykuć uwagę i trzyma w napięciu. Sięgam po kolejną część.

Kawałek porządnej, soczystej, klasycznej, „twardej” SF, osadzonej w niedalekiej przyszłości i połączonej z rozgrywkami korporacyjnymi, politycznymi oraz osobistymi. Tych ostatnich trochę zbyt dużo, tym bardziej, że wypadają cokolwiek melodramatycznie (by nie powiedzieć, kiczowato). Niestety, zakończenie zostało zdominowane przez tę właśnie warstwę fabuły, co niezbyt...

Druga część cyklu o Układzie Słonecznym nie jest ani super ani słaba. Mniej więcej trzyma poziom pierwszej części cyku. Tym razem uczestniczymy w początkach kolonizacji Księżyca. Mamy entuzjastów takiego rozwoju ludzkości, ale też zagorzałych przeciwników mogących posunąć się do wszystkiego aby wygrać. Przez całą powieść śledzimy również dramat rodzinny głównych bohaterów znajdujący swój finał pod koniec książki. Kolejne części cyklu będą pokazywały dalsze kroki ludzi w kierunku rozwoju poza swoją macierzystą planetę. Zamierzam w tym uczestniczyć :)

Druga część cyklu o Układzie Słonecznym nie jest ani super ani słaba. Mniej więcej trzyma poziom pierwszej części cyku. Tym razem uczestniczymy w początkach kolonizacji Księżyca. Mamy entuzjastów takiego rozwoju ludzkości, ale też zagorzałych przeciwników mogących posunąć się do wszystkiego aby wygrać. Przez całą powieść śledzimy również dramat rodzinny głównych bohaterów...

Inaczej niż w przypadku innych pozycji podejmujących temat terraformowania, zamiast ekspresowego, skokowego opisu przekształcania obcego globu w świat możliwy do zamieszkania przez ludzi, tu mamy bardziej realistyczną, ostrożniejszą wizję. Kroczek po kroczku koloniści walczą o utrzymanie i rozbudowę pierwszego przyczółka ludzkości na Srebrnym Globie, lunarnej stacji kosmicznej. Zagrożenia to m. in. promieniowanie kosmiczne, niska grawitacja, brak atmosfery a w związku z tym także ciśnienia, za to po swojej stronie mają nowoczesne technologię, w tym tajemnicze wszechstronne nanoboty. Ale jak zwykle największy problem to typowo ludzka sprzeczność: z jednej strony dążymy do rozwoju, zarówno technologicznego i intelektualnego, jak i terytorialnego, staramy się za wszelką cenę zaspokoić ciekawość, często wykazujemy się zaskakującą pomysłowością w rozwiązywaniu problemów. Z drugiej, jako całe społeczeństwa mamy tendencje do skostniałych poglądów, pogoni za tłumem, strachu przed innością i nowinkami technicznymi, a przede wszystkim zwalczania wszelkich odmieńców. Dodając do tego skłonność do zawiści, chciwość, a w przypadku wielu jednostek także żądze władzy - katastrofa murowana.

Inaczej niż w przypadku innych pozycji podejmujących temat terraformowania, zamiast ekspresowego, skokowego opisu przekształcania obcego globu w świat możliwy do zamieszkania przez ludzi, tu mamy bardziej realistyczną, ostrożniejszą wizję. Kroczek po kroczku koloniści walczą o utrzymanie i rozbudowę pierwszego przyczółka ludzkości na Srebrnym Globie, lunarnej stacji...

telenowela w kosmosie... po bardzo fajnym Powersat, czytając pozytywne opinie o "Wschodzie Księżyca" miałem duże oczekiwania i zawiodłem się. niczym mnie nie zaskoczyła. ok, fajny temat, nieźle napisane ale jakieś takie płytkie.

telenowela w kosmosie... po bardzo fajnym Powersat, czytając pozytywne opinie o "Wschodzie Księżyca" miałem duże oczekiwania i zawiodłem się. niczym mnie nie zaskoczyła. ok, fajny temat, nieźle napisane ale jakieś takie płytkie.

Super ! Bardzo dobrze się czyta.

Super ! Bardzo dobrze się czyta.

Dobrze napisana fantastyka. Wielowątkowa, z sympatycznymi bohaterami sympatycznymi i antypatycznymi czarnymi charakterami. Wyraźny podział na dobrych i złych. Niektóre pomysły troszkę się z zdezaktualizowały, ale i tak czyta się dobrze. Autor umiejętnie splata wątki, nie zasypuje czytelnika niesamowitymi wynalazkami obalającymi prawa fizyczne.

Dobrze napisana fantastyka. Wielowątkowa, z sympatycznymi bohaterami sympatycznymi i antypatycznymi czarnymi charakterami. Wyraźny podział na dobrych i złych. Niektóre pomysły troszkę się z zdezaktualizowały, ale i tak czyta się dobrze. Autor umiejętnie splata wątki, nie zasypuje czytelnika niesamowitymi wynalazkami obalającymi prawa fizyczne.

Zaskakująco dobra! Lekka i ciekawa przygoda z księżycem w tle.

Zaskakująco dobra! Lekka i ciekawa przygoda z księżycem w tle.

Polityka w kosmosie :-)

Polityka w kosmosie :-)