Z Mińkowskim stykam się pierwszy raz i jak na razie jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Wyszperana z antykwariatu stara książka nieoczekiwanie okazała się wspaniała. Skusiłam się tematyką medyczną a dostałam ją w pakiecie z genialną i świetnie napisaną historią. Bez fajerwerków i sztuczności, jednak nie zionie nudą absolutnie. Samo życie, ale skonstruowane tak, że czytelnik żywo interesuje się i przejmuje losami bohatera.
Dla mnie odkrycie autora, na pewno sięgnę po więcej.

Z Mińkowskim stykam się pierwszy raz i jak na razie jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Wyszperana z antykwariatu stara książka nieoczekiwanie okazała się wspaniała. Skusiłam się tematyką medyczną a dostałam ją w pakiecie z genialną i świetnie napisaną historią. Bez fajerwerków i sztuczności, jednak nie zionie nudą absolutnie. Samo życie, ale skonstruowane tak, że...

Do tej pory kojarzyłam Aleksandra Minkowskiego z książkami dla młodzieży, ale bardziej takiej, która młodzieżą obecnie już nie jest. Znaczy się, Minkowski chyba został trochę zapomniany. W strumieniu książek o wampirach i księżniczkach-licealistkach trudno się wybronić
jego twórczości, spokojnej i raczej smutnej - bo Niziurski jeszcze jakoś się trzyma (chyba). W jego opowiadaniach jest jakaś taka melancholia, postacie mają różne problemy, z którymi radzą sobie lepiej lub gorzej - ale nigdy nie ma soczystego, radosnego happy endu, na który tak chętnie czekamy. Tak czułam się kiedyś, czytając "Grubego" czy "Błękitnych z latającego talerza", a losy Majki Skowron przy dwóch poprzednich to było radosne hopsasa.

A tu odbicie od młodzieńczych problemów - bohaterem tej książki jest chirurg, bardzo porządny, może przez to niezbyt lubiany, który ma nastoletniego syna i zostaje wplątany w paskudną historię. W poszukiwaniu sprawiedliwości rusza w kilkuetapową podróż, podczas której zetknie się z wieloma ludźmi patrzącymi na te same sprawy, ale widzącymi je zupełnie inaczej. Pada wiele trudnych pytań o sens życia, cierpienia, bycia lekarzem, padają liczne odpowiedzi, żadna jednoznaczna. Autor pokazuje ludzi szukających miłości i znajdujących ją w dziwnych miejscach, chociaż czytelnik trochę powątpiewa, czy to naprawdę miłość. Ogólnie smutek, nostalgia i tak jakby... samo życie. To właśnie kojarzy mi się z książkami pana Aleksandra - że często życie dokładnie tak wygląda, brak jakiegoś szalonego zwrotu akcji i szczęśliwego zakończenia, tylko jest taka powolna, słodko-gorzka egzystencja.

Do tej pory kojarzyłam Aleksandra Minkowskiego z książkami dla młodzieży, ale bardziej takiej, która młodzieżą obecnie już nie jest. Znaczy się, Minkowski chyba został trochę zapomniany. W strumieniu książek o wampirach i księżniczkach-licealistkach trudno się wybronić
jego twórczości, spokojnej i raczej smutnej - bo Niziurski jeszcze jakoś się trzyma (chyba). W jego...

Na podstawie książki powstał serial:muszę powiedzieć bardzo dobry.Powieść opowiada o niesłusznie oskarżonym chirurgu,który traci prawo wykonywania zawodu i prowadząc własne śledztwo,jakby ,,po drodze" pomaga ludziom...Polecam.

Na podstawie książki powstał serial:muszę powiedzieć bardzo dobry.Powieść opowiada o niesłusznie oskarżonym chirurgu,który traci prawo wykonywania zawodu i prowadząc własne śledztwo,jakby ,,po drodze" pomaga ludziom...Polecam.