Donald [oraz Siostrzeńcy] próbuje uciec przed festiwalem roku 2000 [nieśmiało przypominam, że to nadal XX wiek:P]. Sknerus próbuje wykorzystać maga Okusa do ochrony skarbca przed Magiką (oczywiście obie te próby są nieudane). Piotruś i Miki wydobywają parostatek Willie z dna - niestety rubin wydobył już kto inny [za ostatni obrazek dodaję gwiazdkę]. Tymczasowy pomocnik Magiki tworzy substancję, która rozpuszcza odporny na magię stop, niestety - zużywa cały zapas zielonego meteorytu... Dziobas i Bogarto prowadzą sprawę kradzieży - pełno tu przebrań:P W tytułowej historii Sknerus jest o jeden piątek za mało do zdobycia złota z wyspy, niestety pewnych rzeczy nie da się wbić do głowy! Donald w pełnej zwrotów akcji historii o ropie, której jednak nie ma.

Donald [oraz Siostrzeńcy] próbuje uciec przed festiwalem roku 2000 [nieśmiało przypominam, że to nadal XX wiek:P]. Sknerus próbuje wykorzystać maga Okusa do ochrony skarbca przed Magiką (oczywiście obie te próby są nieudane). Piotruś i Miki wydobywają parostatek Willie z dna - niestety rubin wydobył już kto inny [za ostatni obrazek dodaję gwiazdkę]. Tymczasowy pomocnik...

W tym tomie giganta bronią się wszystkie komiksy. Ale chyba najlepszy jest komiks z Myszką Miki i Czarnym Piotrusiem w roli głównej "Co ryba zje, nie utonie". Świetny jest scenariusz za który odpowiadają Francesco Artibiani i Tito Faraci. Bardzo dobrą robotę odwalił, także rysownik Carrado Mastantuono, który ma swój niepowtarzalny, lekko karykaturalny styl. Komiks przedstawia w zabawny sposób relację pomiędzy Mikim, a jego zaciętym wrogiem, budując obie postacie jako sympatyczne. Ponadto sama historia kręci się wokół elementu, który jest mrugnięciem oka do fanów pewnej klasycznej animacji Disneya. Moim zdaniem warto się z tym komiksem zapoznać.

W tym tomie giganta bronią się wszystkie komiksy. Ale chyba najlepszy jest komiks z Myszką Miki i Czarnym Piotrusiem w roli głównej "Co ryba zje, nie utonie". Świetny jest scenariusz za który odpowiadają Francesco Artibiani i Tito Faraci. Bardzo dobrą robotę odwalił, także rysownik Carrado Mastantuono, który ma swój niepowtarzalny, lekko karykaturalny styl. Komiks...

Pamiętam ten komiks. Czytałam go niezliczone ilości razy. Nawet jeszcze go mam i czasem do niego wracam,żeby poprawić sobie humor. Jak byłam młodsza, to zbierałam wszystkie "Giganty", chociaż zbyt tanie to one nie były.

Pamiętam ten komiks. Czytałam go niezliczone ilości razy. Nawet jeszcze go mam i czasem do niego wracam,żeby poprawić sobie humor. Jak byłam młodsza, to zbierałam wszystkie "Giganty", chociaż zbyt tanie to one nie były.