Bardziej dokument niż książka i tą lekturę należy traktować raczej jako opis faktograficzny niż literaturę. Jednakże książka ta mówi wiele o współczesnych Chinach i to rzeczy, które nie są ogólnie znane. Wszyscy wiedzą o wielkim skoku skoku ekonomiczno-cywilizacyjnym, jakiego dokonało Państwo Środka, mniej osób zdaje sobie sprawę, że dotyczy to przede wszystkim rozwiniętych, uprzemysłowionych regionów miejskich natomiast chińskie chłopstwo w dalszym ciągu żyje w wielkim ubóstwie. Bieda staje się przyczyną utrudnień w zdobyciu wykształcenia dla wielu dzieci z ubogich rodzin, zwłaszcza w zachodnich, mniej rozwiniętych prowincjach Chin. Autorka dziennika, 13-letnia Ma Yan doświadcza takich trudności. Jej rodzice, biedni rolnicy w prowincji Ningxia, z trudem wiążą koniec z końcem by opłacić edukację córki. Zdobycie wykształcenia to jedyna droga do poprawy losu. Tymczasem młodej Chince właściwie cały czas grozi przerwanie nauki.Opisuje jak musi oszczędzać na jedzeniu, żeby móc kupić sobie długopis. Takie rzeczy mają miejsce w kraju, który jest drugą potęgą gospodarczą świata.
Na szczęście opublikowanie fragmentów pamiętnika Ma Yan we francuskiej prasie wywołało ogromny odzew wśród czytelników. Wsparcie finansowe, którego udzielili zamożni Francuzi pomogło stworzyć fundacje oferującą stypendia dla najuboższych dzieci z prowincji Ningxia.
Mimo wszystko warto przeczytać dla uświadomienia sobie, że chiński sukces ostatnich lat ma także inne oblicze.

Bardziej dokument niż książka i tą lekturę należy traktować raczej jako opis faktograficzny niż literaturę. Jednakże książka ta mówi wiele o współczesnych Chinach i to rzeczy, które nie są ogólnie znane. Wszyscy wiedzą o wielkim skoku skoku ekonomiczno-cywilizacyjnym, jakiego dokonało Państwo Środka, mniej osób zdaje sobie sprawę, że dotyczy to przede wszystkim...