Sergiusz Kowalski analizuje schematy intelektualne świata aSolidarnościa z lat 1980a1981 w sposób niekonwencjonalny. Nie ma tu retoryki propagandowej władzy komunistycznej, ale też nie ma mitologii i hagiografii obozu solidarnościowego Jak ludzie z aSolidarnościa postrzegali wtedy władzę komunistycznąa Jak postrzegali samych siebiea Czym był dla nich Kościół katolicki a czym Komitet Obrony Robotnikówa Na czym polegał egalitaryzm myślenia asolidarnościowegoaa ówczesne myślenie solidarnościowego uwięzione było w kleszczach geopolityki, taki też był kontekst idei aumowy społeczneja. Świat wartości tamtej aSolidarnościa był eklektyczny i pełen zewnętrznych niekonsekwencji. Taki też był tworzony wtedy nowy obraz polskiej tradycji historycznej. Nie mogłoby być chyba inaczej ruch aSolidarnościa był wielką konfederacją antykomunistyczną. Antykomunizm przesądzał o jedności tego ruchu. Dlatego też duchowa jedność antykomunistyczna musiała skończyć się wraz z komunizmem. Sergiusz Kowalski prześledził uważnie wszystkie pęknięcia na pozornie jednolitym wizerunku Solidarności. Te pęknięcia z czasem doprowadziły do destrukcji i wewnętrznych rozłamów. Ta książka jest pionierska i odważna, tę książkę należy uważnie przeczytać. Adam Michnik