Trochę mnie zmęczyła, chwilami wciągała. Smakowite flesze z lat siedemdziesiątych, osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych – pewnie każdy, który te czasy pamięta odnajdzie coś znajomego. Historia z gatunku banalnych, o nieszczęśliwej miłości, niespecjalnie odkrywcza, okraszona masą cytatów z polskiej, i nie tylko, kultury. Odkrywanie tych nawiązań może stanowić pewną rozrywkę podczas lektury. Autor lubuje się również w spiętrzaniu epitetów, przenośni i „opisów przyrody”, dla mnie raczej pretensjonalnych, ma też irytująca manierę rozpoczynania kolejnych rozdziałów bez wskazania, o kim pisze. Tajemnicę odkrywa po 2-3 strona, co skazywało mnie na wracanie do już przeczytanego tekstu w celu osadzenia go w kontekście. Ten zabieg nie wnosi moim zdaniem nic do akcji, za to męczy.
Hm, no tak, nie wygląda to za dobrze, więc na usprawiedliwienie autora napiszę, że czytałam tę książkę trochę niecierpliwie i być może stąd to wrażenie chaosu.
Zachęcam zatem do samodzielnej oceny i sprawdzenia, szczególnie przez dzisiejszych czterdziestolatków, czy odnajdą w niej część swojej historii i wspomnień.

Trochę mnie zmęczyła, chwilami wciągała. Smakowite flesze z lat siedemdziesiątych, osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych – pewnie każdy, który te czasy pamięta odnajdzie coś znajomego. Historia z gatunku banalnych, o nieszczęśliwej miłości, niespecjalnie odkrywcza, okraszona masą cytatów z polskiej, i nie tylko, kultury. Odkrywanie tych nawiązań może stanowić pewną...