Przeczytałam tę książkę,kiedy miałam kilkanaście lat i pamiętam,że wtedy mnie zaszokowała - a wszystko nie tylko przez treść,pozbawioną wszelkiej pruderii,wstydu,zahamowań,ale także przez język głównej bohaterki,a zarazem narratorki - prosty,dosadny,nieraz wulgarny.
Jak to się stało,że osoba taka jak Fanny Hill wzbudziła moją sympatię?
Może dlatego,że od początku była szczera aż do bólu,nie ukrywała niczego,nawet najbardziej wstydliwego epizodu ze swojego życia,nie próbowała też szukać usprawiedliwienia dla swojego postępowania,raczej godziła się z życiem,jakie prowadzi,czekając na powrót ukochanego.
Fanny to prosta dziewczyna ze wsi,która na wskutek tragicznych wydarzeń zostaje sama na świecie.Nieciekawą sytuację finansową dziewczyny niemal od razu wykorzystuje cyniczna i bezwzględna rajfurka,która mamiąc ją obietnicami wspaniałego życia w stolicy,wywozi ją do londyńskiego domu publicznego.
Tak rozpoczyna się "kariera" Fanny w londyńskim świecie rozpusty,podwójnej moralności i blichtru ; świecie,do którego bardzo szybko musiała przywyknąć i zacząć grac według reguł nim rządzących,aby nie utonąć.
Dziewczyna może i jest zwykła wiejską gąską,jednak jej obserwacje rzeczywistości,w której przyszło jej żyć i osób,z którymi się stykała,są zadziwiająco wnikliwe,trafne,głębokie,a przy tym pikantne i zabawne.
Oto Londyn widziany z perspektywy ladacznicy - prawdziwy,nie ten uładzony ; to miejsce,w którym szanowani dżentelmeni zamieniają się w dewiantów seksualnych,a grzeczne panienki w nimfomanki ; gdzie wszystko jest na sprzedaż,trzeba tylko znać odpowiednią cenę.Gdzie tylko ludzie bezwzględni i pozbawieni skrupułów,gotowi wykorzystywać innych są na wierzchu,naiwni i łatwowierni prędko tracą - złudzenia i ideały i albo przewartościowują swój system wartości,albo po prostu giną. To miasto,w którym nic nie jest takie,jak by się wydawało na pierwszy rzut oka.
To wszystko czyni tę lekturę niezwykle ciekawą - nie tylko barwne opisy londyńskich orgii,ale przede wszystkim humor i dowcip niepozbawiony głębszej refleksji.
Polecam!

Przeczytałam tę książkę,kiedy miałam kilkanaście lat i pamiętam,że wtedy mnie zaszokowała - a wszystko nie tylko przez treść,pozbawioną wszelkiej pruderii,wstydu,zahamowań,ale także przez język głównej bohaterki,a zarazem narratorki - prosty,dosadny,nieraz wulgarny.
Jak to się stało,że osoba taka jak Fanny Hill wzbudziła moją sympatię?
Może dlatego,że od początku była...