Jakie to było dobre! Jakie wciągające! W życiu nie pomyślałabym tak o książce z tak niemiłosiernie nudną okładką! (A i owszem, oceniam po okładkach.) Przyznam, że dziwią mnie niskie oceny i małe zainteresowanie dziełem Tracy Chevalier. Dochodzi druga w nocy, a ja dopiero co skończyłam i mam mętlik w głowie.

Podobała mi się dwutorowość tej historii – czy raczej tych historii – a także to, jak główne wątki, które poznajemy na przemian, zaczynają się do siebie zbliżać. Pod koniec już nie idą, lecz biegną, wręcz pędzą, przeplatając się na tej samej kartce. Napięcie rośnie, jakbyśmy trzymali w ręku kryminał albo powieść sensacyjną, a nie dzieło literatury pięknej.

„Niebieska sukienka” opowiada o niesprawiedliwości, o poczuciu wyobcowania, o fanatyzmie religijnym i zdradzie. O hipokryzji tych, którzy z rozkoszą mordują innych w imię religii miłości. O tępocie i zacofaniu, a także o tym, jak można czuć się samotną wśród ludzi. Czy to w XVI w., czy w XX w. O poszukiwaniu samej siebie oraz miłości.

Jedyny minus, który przeszkadzał mi w czytaniu, to nieprzetłumaczone zdania w języku francuskim. Nie zawsze udawało mi się wyłapać z kontekstu, o czym rozmawiają bohaterzy. Poza tym książka bardzo mi się podobała. Okazała się zaskakująco wciągająca, zatem szczerze polecam.

Jakie to było dobre! Jakie wciągające! W życiu nie pomyślałabym tak o książce z tak niemiłosiernie nudną okładką! (A i owszem, oceniam po okładkach.) Przyznam, że dziwią mnie niskie oceny i małe zainteresowanie dziełem Tracy Chevalier. Dochodzi druga w nocy, a ja dopiero co skończyłam i mam mętlik w głowie.

Podobała mi się dwutorowość tej historii – czy raczej tych...

Względnie dobra powieść obyczajowa choć dla mnie dużym minusem jest łączenie dwóch narracji, współczesnej i XVII-wiecznej. Nie lubię tego zabiegu. Zwłaszcza jeśli nie jest umotywowany czytaniem przez współczesnego bohatera pamiętników czy listów sprzed wieków. Tu nie ma żadnego takowego umotywowania dla pojawiających się nie wiadomo skąd, dlaczego i po co obrazów z życia XVII-wiecznych francuskich protestantów, uciekających przed prześladowaniami do Szwajcarii. Zwłaszcza, że współczesna bohaterka powieści, potomkini owych hugenotów choć interesuje się swoimi korzeniami i próbuje poznać historię rodziny to jednak czyni to z umiarkowianym zaangażowaniem i osiąga niezbyt spektakularne efekty. Działania te są raczej próbą ucieczki od niekochanego męża, przebrzmiałego związku i ogólnego niezadowolenia z własnego życia, niż rzeczywistą potrzebą poznania rodowej sagi. Nie dociera do żadnych źródeł, dzięki którym mogła by poznać opisywane wydarzenia z życia przodków. Może owe wizje to wynik jakiegoś nadnaturalnego objawienia, metafizycznego kontaktu z dawno minionymi, nagle odzyskanych wspomnień z przeszłych wcieleń? Trudno powiedzieć. Trudno też powiedzieć czy autorka miała jakąś szczególną myśl do przekazania czytelnikom, czy chciała jedynie przedstawić ciekawą historię obyczajową z lekko zarysowanym tłem historycznym. W fabule można też odnaleźć nieśmiałe wtręty fantastyczno-magiczno-religijne. Aczkolwiek również do końca nie wiadomo czy rzeczywiste czy urojone. Podsumowując rzecz miła do przeczytania dla rozrywki i odprężenia, nie zostająca na długo w pamięći.

Względnie dobra powieść obyczajowa choć dla mnie dużym minusem jest łączenie dwóch narracji, współczesnej i XVII-wiecznej. Nie lubię tego zabiegu. Zwłaszcza jeśli nie jest umotywowany czytaniem przez współczesnego bohatera pamiętników czy listów sprzed wieków. Tu nie ma żadnego takowego umotywowania dla pojawiających się nie wiadomo skąd, dlaczego i po co obrazów z życia...

Nazwałabym tę historię, jeśli mogę to tak wyrazić, "iluzoryczną". Współczesność pomieszana z realiami XVI-wiecznej Francji, z elementami niejasnej magii. Chevalier ma talent do opowiadania wszystkiego okrężną drogą, metaforycznie, jednocześnie bardzo głeboko przemawiając do czytelnika i rozpościerając przed nim plastyczny obraz. "Błękitna sunkienka" moim zdaniem nie jest ani romansem, ani powieścią fantastyczną czy psychologiczną. Właśnie ta jej ulotność i brak precyzji powodują, że mimo nieokreślonego rodzaju jest jednak dość ciekawa. Próżno szukać w niej wiekich wrażeń i szybkich zwrotów akcji, gwarantuje jednak pobudzenie intelektualne, dając powód do przemyśleń nad własnym życiem i wyborów, jakich w nim dokonujemy.

Nazwałabym tę historię, jeśli mogę to tak wyrazić, "iluzoryczną". Współczesność pomieszana z realiami XVI-wiecznej Francji, z elementami niejasnej magii. Chevalier ma talent do opowiadania wszystkiego okrężną drogą, metaforycznie, jednocześnie bardzo głeboko przemawiając do czytelnika i rozpościerając przed nim plastyczny obraz. "Błękitna sunkienka" moim zdaniem nie jest...

Świetna historia. Wciągająca fabuła rozgrywająca się kilka wieków temu. Poruszające zakończenie.

Świetna historia. Wciągająca fabuła rozgrywająca się kilka wieków temu. Poruszające zakończenie.

Błękitna sukienka to takie czytadło dla kobiet. Historia dwóch kobiet z tej samej rodziny na przestrzeni wieków. Można krótko streścić-lata mijają, kobiety mają te same problemy, przeżywają te same wątpliwości. Może tylko tym współczesnym łatwiej jest być odważną i walczyć o swoje szczęście. Ale ten morał znamy i bez lektory książki Tracy Chevelier. Można czytać na przykład na wakacjach - wtedy czyta się nawet przyjemnie.

Błękitna sukienka to takie czytadło dla kobiet. Historia dwóch kobiet z tej samej rodziny na przestrzeni wieków. Można krótko streścić-lata mijają, kobiety mają te same problemy, przeżywają te same wątpliwości. Może tylko tym współczesnym łatwiej jest być odważną i walczyć o swoje szczęście. Ale ten morał znamy i bez lektory książki Tracy Chevelier. Można czytać na przykład...

To książka , o której niestety szybko się zapomina , niestety mimo ,że bohaterowie są wyraziści i mają czytelnikowi coś ciekawego do przekazania .Jeżeli miałbym wybierać , czy w tej książce bardziej mi się podobała cześć współczesna , czy też ta z XVI wieku , to bardziej do gustu przypadła ta z roku 1997 .

To książka , o której niestety szybko się zapomina , niestety mimo ,że bohaterowie są wyraziści i mają czytelnikowi coś ciekawego do przekazania .Jeżeli miałbym wybierać , czy w tej książce bardziej mi się podobała cześć współczesna , czy też ta z XVI wieku , to bardziej do gustu przypadła ta z roku 1997 .

Fantastyczna książka. Przeczytałam ją dwa razy i chciałabym ją mieć na swojej półce :)

Fantastyczna książka. Przeczytałam ją dwa razy i chciałabym ją mieć na swojej półce :)

Ciekawa opowieść, choć nie porywająca. Przeczytałam, ale więcej do niej nie wrócę. Nic specjalnego

Ciekawa opowieść, choć nie porywająca. Przeczytałam, ale więcej do niej nie wrócę. Nic specjalnego

Okładka, w przeciwieństwie do zawartości książki, jest totalną porażką.
Zauroczyła mnie ta dwutorowo opowiedziana historia.

Okładka, w przeciwieństwie do zawartości książki, jest totalną porażką.
Zauroczyła mnie ta dwutorowo opowiedziana historia.

Bardzo dobra książka, zaskakująca, świetna rozerwałam się przy niej czyta się rewelacyjnie.
Umiliłam sobie miły wieczór przy kubku gorącej herbaty, zrelaksowała mnie.

Bardzo dobra książka, zaskakująca, świetna rozerwałam się przy niej czyta się rewelacyjnie.
Umiliłam sobie miły wieczór przy kubku gorącej herbaty, zrelaksowała mnie.