Książka ciekawa z punktu widzenia obyczajowości prowincjonalnej ludności Południowych Stanów Zjednoczonych z początku XX wieku. Historia zaczyna się pewnego dnia, gdy w Rocky Comfort zjawia się Semon Dye - wędrowny, samozwańczy kaznodzieja. Irytująca od samego początku postać, bezczelnie wchodzi z butami w spokojne życie mieszkańców, w szczególności Clay'a Horey'a. Ciekawe jest to, w jaki sposób mieszkańcy reagują na jego przybycie. Semon Dye jest tak charyzmatyczny, sprytny i tak przekonywujący, że wszytko mu uchodzi płazem. Mimo tego, że jego zachowanie jest dalekie od zachowania uczciwego kaznodziei, ludzie ze wsi, często nieobyci w świecie, po prostu ślepo mu ufają. I nie są w stanie przewidzieć tragicznych konsekwencji swojego zaślepienia. Najbardziej pozytywną postacią w książce, moim zdaniem, była Lorene - była żona Claya i jednocześnie największa grzesznica, która jako jedyna nie dała się do końca zmanipulować Semonowi. Warte zwrócenia uwagi w książce były także relacje pomiędzy "białymi panami" a "czarnymi podwładnymi", nie zawsze do końca zgodne z przyjętą obyczajowością.

Książka ciekawa z punktu widzenia obyczajowości prowincjonalnej ludności Południowych Stanów Zjednoczonych z początku XX wieku. Historia zaczyna się pewnego dnia, gdy w Rocky Comfort zjawia się Semon Dye - wędrowny, samozwańczy kaznodzieja. Irytująca od samego początku postać, bezczelnie wchodzi z butami w spokojne życie mieszkańców, w szczególności Clay'a Horey'a. Ciekawe...