"Początek grzechu przez kobietę
i przez nią też wszyscy umieramy"

Naprawdę solidnie trzeba się nagimnastykować, aby napisać coś pozytywnego o przedstawieniu kobiet w Biblii. I gimnastykuje się autorka, ale najczęściej rozkłada ręce bezradnie i stwierdza, że pozostawia nas opisany przypadek z wieloma pytaniami. Szczególnie te liczne, w metaforyce ukazujące Boga jako dopuszczającego się przemocy seksualnej wobec "oblubienicy".
Książka jest jednak dobrym kompendium i podróżą przed wszystkie księgi Starego Testamentu. Opisze więc nie tylko te "prawdziwe" kobiety - jak np. złożoną Bogu w ofierze córkę Jiftacha, gwałconą całą noc żonę lewity, córkę króla Dawida Tamar zgwałconą przez własnego brata ku wzruszeniu ramion ojca, i wiele innych - ale też pozycję kobiety wynikającą z prawodawstwa czy wspomnianą już metaforykę opisów biblijnych. Przy okazji można dowiedzieć się, jak wiele treści zależy od tłumaczenia jednego tylko słowa, i jak - siłą rzeczy - wiele obrazów biblijnych utkwiło w kulturze za sprawą interpretacji jednego człowieka - tłumacza.

Najogólniej rzecz ujmując - płacz i zgrzytanie zębów.

"Początek grzechu przez kobietę
i przez nią też wszyscy umieramy"

Naprawdę solidnie trzeba się nagimnastykować, aby napisać coś pozytywnego o przedstawieniu kobiet w Biblii. I gimnastykuje się autorka, ale najczęściej rozkłada ręce bezradnie i stwierdza, że pozostawia nas opisany przypadek z wieloma pytaniami. Szczególnie te liczne, w metaforyce ukazujące Boga jako...

Po pierwsze - pamiętać, żeby nie rozumieć wszystkiego dosłownie.
Po drugie - pamiętać, aby Biblię czytać jako całość.
Bo ja mimo 5 lat studiów teologicznych, mam problem z różnymi kwestiami ST.
Niemniej jednak oddaje autorce zaangażowanie i uchwycenie wszelakich opisów, wspomnień, które dotyczą kobiet. Z autopsji wiem, że w Biblii wszystko ma znaczenie, każde słowo - a więc i wzmianka o jakiejś postaci. Żałuję, że na studiach praktycznie w ogóle nie słyszało się o kobietach Biblii - prócz oczywiście najważniejszych - Maryi i Ewie. I oczywiście wbrew twierdzeniom współczesnych feministek, będę się upierała, że mimo wszystko Biblia jest również Księgą Kobiet - i nie sprowadza kobiet do roli kur domowych - jakby to stereotypowo ujęły "feministki". Debora - kobieta jest jedną spośród dwunastu sędziów Izraela. Sędzia miał wówczas większe znaczenie niż dzisiaj. Oczywiście rzuca się w oczy brak "zachowanych parytetów", jednakże i tak w kulturze patriarchalnej, znalezienie kobiety na takim stanowisku jest przełomowe. Abigajil i jej działania (skuteczne) polityczne i gospodarcze, dzięki wykorzystaniu swojej mądrości - wprowadza pokojowe rozwiązanie konfliktów. Wdowa z Sarepty - uosobienie dobra, wiary i ufności. Anna, która utrzymuje swoją rodzinę i swego męża (!). Odważna, rozważna i odpowiedzialna Judyta. Można by tak długo wymieniać - to właśnie wraz z krótkimi opisami ich przygód - robi Elżbieta Adamiak w swej książce.
Oczywiście, jest niestety wiele przykładów na to, że kobieta była "czymś gorszym" - taka wówczas panowała kultura. Dlatego tym bardziej cieszę się, że przyszedł jeszcze Jezus i powstał Nowy Testament, bez którego Stary można rozumieć opacznie. Drugą kwestią jest także to, że tym bardziej powinniśmy docenić Stary Testament, który pokazuje wiele przykładów wspaniałych kobiet i ich ważne role w dziejach i historii, w czasach, kiedy uważano, że kobiety są nieczyste i stanowią własność mężczyzn.

Po pierwsze - pamiętać, żeby nie rozumieć wszystkiego dosłownie.
Po drugie - pamiętać, aby Biblię czytać jako całość.
Bo ja mimo 5 lat studiów teologicznych, mam problem z różnymi kwestiami ST.
Niemniej jednak oddaje autorce zaangażowanie i uchwycenie wszelakich opisów, wspomnień, które dotyczą kobiet. Z autopsji wiem, że w Biblii wszystko ma znaczenie, każde słowo - a więc...

Świeże spojrzenie na wiele biblijnych postaci. Każdy może znaleźć tu coś nowego.

Świeże spojrzenie na wiele biblijnych postaci. Każdy może znaleźć tu coś nowego.

Podoba mi się niezwykle oryginalny sposób napisania tej książki, mianowicie to, że autorka nie tylko przywołuje konkretne postaci, ale wiele rozdziałów poświęca także symbolom kobiecym (np. Mądrość, Córka Syjonu czy Bóg-Matka) jak też ogólnej problematyce dotyczącej kobiet w Biblii. E. Adamiak-doktor teologii i zarazem praktykująca katoliczka dokonała rzetelnej egzegezy tekstów biblijnych, a swoje wnioski przedstawiła w sposób niezwykle interesujący i przystępny. Dzięki odczytaniu tekstu natchnionego we właściwym kontekście i dotarciu do źródeł, do języków oryginalnych, autorka obala wiele stereotypów, wyciąga zaskakujące wnioski.Nie waha się również stawiać krytycznych pytań mając świadomość, że Słowo Boże jest również słowem napisanym przez ludzi żyjących w określonym kontekście kulturowym. Z drugiej strony, E. Adamiak poprzez swoje teksty ukazuje wielką mądrość Boga, wobec którego wszyscy ludzie niezależnie od płci, czy statusu społecznego są równi.

Dlatego też, pozycję tę poleciłabym szczególnie zarówno chrześcijańskim fundamentalistom jak i wszystkim ateistom i antyklerykałom lubującym się w dowodzeniu jaką to zacofaną księgą jest Pismo Święte, i tkwiącym w naiwnym przekonaniu, że jego treść zawsze trzeba odczytywać dosłownie

Podoba mi się niezwykle oryginalny sposób napisania tej książki, mianowicie to, że autorka nie tylko przywołuje konkretne postaci, ale wiele rozdziałów poświęca także symbolom kobiecym (np. Mądrość, Córka Syjonu czy Bóg-Matka) jak też ogólnej problematyce dotyczącej kobiet w Biblii. E. Adamiak-doktor teologii i zarazem praktykująca katoliczka dokonała rzetelnej egzegezy...