Czytałam "Wurta" prawie 20 lat temu, a jednak wciąż mam go w pamieci. To książka jedyna w swoim rodzaju, praktycznie od pierwszej strony zostajemy wciągnięci do niesamowitego swiata przyszłości- świata Wurta. Świata, w którym normalne jest branie narkotycznych piórek w pięciu różnych kolorach, których kolor oznacza ich działanie- niebieskie to tzw "Sielankowo", popularne wśród zwykłych ludzi, chcących się odprężyć np po pracy w idealnym świecie, różowe to "porno-piórko", dostarczające seksualnych doznań, czarne jest dedykowane wielbicielom mocnych wrażeń, czerwone bodajże gwarantuje wirtualny rozlew krwi. Pośród nich mityczne jest piórko żółte, o którym prawie każdy prawdziwy Gracz słyszał, ale tak naprawdę, nikt nie wie nic pewnego. A marzeniem, wręcz koniecznością, jest zdobycie przez głównego bohatera o ksywce Skryba owego piórka- zabrało mu ono "coś" najcenniejszego, Desdemonę, siostrę, która jest jednocześnie jego ukochaną (wiem, że to dziwne, ale tak to zapamiętałam). Bowiem żółte piórko nie jest zwykłym piórkiem- to najczystsza Żółć, a jeśli coś weźmie się z Żółci, trzeba tam coś zostawić... Skryba, chcąc odzyskać towarzyszkę, uparcie poszukuje żółtego piórka i wiadomości o Żółci. "Zabawa bywa niebezpieczna, bardzo niebezpieczna"- ostrzega Kot Gracz.Skryba swoje poszukiwania prowadzi ze znajomymi, ogólnie znanymi pod nazwą Skitrowców. Jego przyjaciele zostali niezwykle barwnie przedstawieni- każdy nastolatek chciałby mieć taką paczkę przyjaciół- czerwonowłosa Skierka i inni do dziś pozostają w mojej pamięci. Bohaterowie drugoplanowi są równie barwni (np para znajomych naszych bohaterów, połączoną ze sobą splecionymi w dredy wwłosami- po to, aby nigdy nie mogli się rozstać). Odrobinę mnie irytowały wstawki Kota Gracza, który jest tak samo tajemniczy, jak denerwujący... Dziwna postać, znającą odpowiedzi na wiele pytań związanych z tajemnicą Wurta. Na uwagę zasługuje również sama rzeczywistość (oprócz "nierzeczywistości") w jakiej nasi bohaterowie żyją- miasto przyszłości, barwnie przedstawione i z odrobinę brudną otoczką- taką, jaką lubię.
Oto świat, do którego mam zaszczyt Was zaprosić, co z przyjemnoscia czynię. Wd mnie jedna z lepszych książek z gatunku fantastyki, powstałych w latach 90-tych. Dziś już ponoć kultowa. Z wielką chęcią dzisiaj sięgnęłabym po "Wurt", ciekawa jestem jak odebrałabym ją już jako osoba dorosła.

Czytałam "Wurta" prawie 20 lat temu, a jednak wciąż mam go w pamieci. To książka jedyna w swoim rodzaju, praktycznie od pierwszej strony zostajemy wciągnięci do niesamowitego swiata przyszłości- świata Wurta. Świata, w którym normalne jest branie narkotycznych piórek w pięciu różnych kolorach, których kolor oznacza ich działanie- niebieskie to tzw "Sielankowo",...