- (...) Michael jest bardzo dzielny, Miriam. Myślę,że powinnaś znaleźć pociechę w... - Gówno prawda (...) dlaczego przynajmniej ze mną nie porozmawiał? (...) Dlaczego? Wiesz dlaczego? (...) - Przez swój strach. - Parz nazywa go dzielnym ty - tchórzem. Czego on się boi? (...) - Może ciebie, przynajmniej trochę. Lecz przede wszystkim siebie. Parz skinął głową. - Myślę, że ona ma rację, Miriam. Nie sądzę, by Michael był przekonany, że potrafiłby postąpić równie zdecydowanie po rozmowie z tobą. Berg poczuła, jak wzbiera w niej złość i frustracja. Oczywiście śmierć innych ludzi nie była dla niej nowością. Odległe wspomnienia z tamtych czasów nieodmiennie przesycone były olbrzymią złością w obliczu niedokończonych spraw - osobistych i nie tylko. Zawsze pozostawało tyle nie wypowiedzianych słów, które miały już nigdy nie zabrzmieć. Tym razem było jeszcze gorzej. Drań nawet jeszcze nie umarł, a już stał się równie nieosiągalny, jakby spoczywał w grobie.

- (...) Michael jest bardzo dzielny, Miriam. Myślę,że powinnaś znaleźć pociechę w... - Gówno prawda (...) dlaczego przynajmniej ze mną nie porozmawiał? (...) Dlaczego? Wiesz dlaczego? (...) - Przez swój strach. - Parz nazywa go dzielnym ty - tchórzem. Czego on się boi? (...) - Może ciebie, przynajmniej trochę. Lecz przede wszystkim siebie. Parz skinął głową. - Myślę, że ona ma...