Kiedy pierwszy raz czytałem "Planetę Życia" niezbyt mi się ona spodobała, ale zaraz po niej wziąłem się za "Poza Galaktykę".
Pomysł sam fajny, ogromny, a książki Zahna się zawsze miło czyta. Niestety odkryłem, że za pierwszym razem tylko, ponieważ tak się ryją w pamięć, że gdy czytałem za drugim razem strasznie mi się dłużyło, przeciągało, nudziło i myślałem o tym by się zabrać za kolejną kniżkę ( i tak się stało, że z drugiego oka czytanie Planety Życia bardziej mi się spodobało niż to dzieło, które tak chwaliłem).. Pan Timothy Zahn robi spore wrażenie postacią Mitth'raw'nuruodo czyli znanego Thrawna, a jego książki niektóre są bez wątpienia jednymi z najlepszych w uniwersum. Chociaż czytałem tylko tą część (2 razy( i jedno opowiadanie pana Tymoteusza to zauważyłem jedną wadę...mianowicie Zahn w książkach kombinuje. Jak Ronto pod górę. Co niestety widać w dziwnych sytuacjach kiedy to Thrawn za pomocą nadajnika przejął sępy które miały go zaatakować. W "Pojedynek" opowiadaniu Zahna też dało się widzieć podobne kombinowanie. To ma trochę sensu, czasem nie. Zostawiam to do indywidualnej oceny jednak.
Podsumowując. Książki Zahna są świetne, ale za drugim razem już takiego wrażenia nie robią (przynajmniej w tym przypadku, gdyż pewnie Trylogia Thrawna jest odeń inna).
No i dodam, iż jest to taki wstęp do Rozbitków z Nirauan i kilku innych o Thrawnie historyjek.

Kiedy pierwszy raz czytałem "Planetę Życia" niezbyt mi się ona spodobała, ale zaraz po niej wziąłem się za "Poza Galaktykę".
Pomysł sam fajny, ogromny, a książki Zahna się zawsze miło czyta. Niestety odkryłem, że za pierwszym razem tylko, ponieważ tak się ryją w pamięć, że gdy czytałem za drugim razem strasznie mi się dłużyło, przeciągało, nudziło i myślałem o tym by się...