Teresa Horvath dorasta w konserwatywnej katolickiej rodzinie. W ramach młodzieńczego buntu wymyka się na imprezę, gdzie dochodzi do przypadkowego stosunku między nią a chłopakiem, w którym od dawna się podkochiwała. Skutki są opłakane – Teresa zachodzi w ciążę, a rodzice, by uchronić się przed utratą dobrego imienia, przeprowadzają się i postanawiają uznać jej dziecko za swoje. Przez jakiś czas Teresa żyje izolowana od rówieśników oraz własnej córki. Jej los zmienia się, gdy wybiera się na casting filmowy i dostaje rolę Jo w ekranizacji ,,Małych Kobietek”. Tak rozpoczyna się jej kariera filmowa pod pseudonimem Tessy Kent.

To moja trzecia książka Krantz i póki co najlepsza. Nadal nie jest w mojej topce, ale zdecydowanie przemówiła do mnie bardziej niż ,,Tylko Manhattan” i ,,Córka Mistrala”. Wątek relacji rodzicielskich jest jednym z moich ulubionych, szczególnie gdy są one trudne i niejednoznaczne. Krantz unika sentymentalizmu i cukierkowości. Tessa czuje więź z małą Maggie, ale przez lata się jej wypiera, przekonuje samą siebie, że dziewczynka naprawdę jest jej siostrą i że nie powinna chcieć niczego więcej. Mimo że te uczucia są spychane, są bardzo mocne. W dalszej części również uczucia Maggie zostały podane bez ckliwości, ale wyraziście. Również budowanie ich relacji wypadło naturalnie i emocjonalnie, chociaż dla mnie zbyt skrótowo. Na dalszym planie obserwujemy też relację Tessy z własną matką, która była pełna bólu i pretensji, ale miała uzasadnienie i budziła przekonanie, że wybaczenie i zrozumienie są potrzebne do przerwania pokoleniowych traum. Jest to jedna z powieści z dość prostym morałem, że nie liczą się pieniądze i sława, a proste wartości, rodzina, miłość, poczucie wspólnoty, ale nie jest to podane w bardzo zerojedynkowy sposób. Fajnie też zostały połącznie filmowe losy Tessy z realnymi wydarzeniami i życiorysami prawdziwych aktorów, dzięki czemu łatwiej było uwierzyć, że taka aktorka mogła istnieć. Nawet jeśli jak zawsze główna bohaterka dostaje Oscara na początku kariery i oczywiście jest lepsza od czołowych gwiazd tamtych lat 😉

Jeśli chodzi o inne minusy, to nie da się ukryć, że pewne fragmenty książki źle się zestarzały. Nie jestem za cenzurą i rozumiem kontekst epoki, ale dzisiaj chyba trudno czytać bez zgrzytów scenę gdy niespełna czternastolatka przekonuje, że pod wpływem alkoholu, ale z własnej woli, odbyła stosunek seksualny, czy gdy kobieta postanawia nie informować męża o odstawieniu antykoncepcji i okazuje się, że jemu to odpowiada. Autorka w podziękowaniach wspomina też o researchu na temat katolicyzmu, ale i tak nie uniknęła błędów, chociażby twierdząc, że dzieci komunijne przyjmują krew Jezusa… No i jak dla mnie za dużo miejsca poświęcono początkom kariery Tessy, a za mało jej dalszym latom.

Polecam tę powieść osobom, które lubią wątki tajemnic rodzinnych i skomplikowanych relacji, ale też motywy kariery filmowej. Z tego co wie Judith Krantz była kiedyś wielkim fenomenem, teraz jest dość zapomniana, a moim zdaniem ,,Klejnoty Tessy Kent” wypadają lepiej od ,,Siedmiu mężów Evelyn Hugo” czy ,,Córki z Włoch”, gdzie mamy podobną tematykę.

,, (…) zwyczajna, codzienna miłość, najważniejsza rzecz pod słońcem…”

Teresa Horvath dorasta w konserwatywnej katolickiej rodzinie. W ramach młodzieńczego buntu wymyka się na imprezę, gdzie dochodzi do przypadkowego stosunku między nią a chłopakiem, w którym od dawna się podkochiwała. Skutki są opłakane – Teresa zachodzi w ciążę, a rodzice, by uchronić się przed utratą dobrego imienia, przeprowadzają się i postanawiają uznać jej dziecko za...

Niby czytadło, a jednak wciąga. Wszystkie kobiety tej powieści dla kobiet są wyraziste. Łatwo się z którąś identyfikować, czy to będzie ambitna matka, czy kobieta sukcesu bez poczucia bezpieczeństwa, czy buntownicza córka. Jest tu kilka praktycznych pomysłów na prowadzenie PR w rodzinie i poza nią. Bardzo przyjemna lektura na plażę lub długie wieczory.

Niby czytadło, a jednak wciąga. Wszystkie kobiety tej powieści dla kobiet są wyraziste. Łatwo się z którąś identyfikować, czy to będzie ambitna matka, czy kobieta sukcesu bez poczucia bezpieczeństwa, czy buntownicza córka. Jest tu kilka praktycznych pomysłów na prowadzenie PR w rodzinie i poza nią. Bardzo przyjemna lektura na plażę lub długie wieczory.

Super.

Super.