rozwińzwiń

Baśń zimowa

Okładka książki Baśń zimowa Ryszard Przybylski
Okładka książki Baśń zimowa
Ryszard Przybylski Wydawnictwo: Sic! literatura piękna
136 str. 2 godz. 16 min.
Kategoria:
literatura piękna
Wydawnictwo:
Sic!
Data wydania:
2008-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1998-01-01
Liczba stron:
136
Czas czytania
2 godz. 16 min.
Język:
polski
ISBN:
9788360457641
Inne
Średnia ocen

7,2 7,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,2 / 10
46 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
952
791

Na półkach: ,

Dowiedziałam się o tej książce z powieści Anny Janko "Finalistka". Niewiele ponad 120 stron wymaga bardzo wzmożonej uwagi, czytałam wolno, robiąc co jakiś czas przerwę. Zastanawiałam się nad przeczytanymi treściami, próbowałam wniknąć we fragmenty przytaczanych przez Przybylskiego utworów Michała Anioła, Thomasa Eliota, Jarosława Iwaszkiewicza i Tadeusza Różewicza.
Już wprowadzenie autora pokazuje "zgrozę starości", "koszmarny mord, ośmieszone cierpienie i spełnianie się losu".
Najbardziej zainteresował mnie esej o Jarosławie Iwaszkiewiczu pt. "Myślący badyl". Przybylski pochyla się tutaj nad późnymi tomami wierszy autora "Brzeziny". To o tych utworach pisze też Eustachy Rylski w eseju "Mój Iwaszkiewicz", zaznaczając, że "nie zna pisarza, który pisałby równie przejmująco o przemijaniu".
"Nicość i absurd -dwa wściekłe psy daremności". To one czekają na starego człowieka. Z esejów Przybylskiego nie tchnie nadzieją, to nie jest wizja starości pogodnej, ale jak to jest pięknie napisane! Warto pochylić się nad przemyśleniami zawartymi w "Baśni zimowej".

Dowiedziałam się o tej książce z powieści Anny Janko "Finalistka". Niewiele ponad 120 stron wymaga bardzo wzmożonej uwagi, czytałam wolno, robiąc co jakiś czas przerwę. Zastanawiałam się nad przeczytanymi treściami, próbowałam wniknąć we fragmenty przytaczanych przez Przybylskiego utworów Michała Anioła, Thomasa Eliota, Jarosława Iwaszkiewicza i Tadeusza Różewicza.
Już...

więcej Pokaż mimo to

avatar
275
222

Na półkach:

Ryszard Przybylski, wybitny polski eseista i natchniony interpretator, przypomina nam w „Baśni zimowej” bolesną i nieodwołalną prawdę, że życie ludzkie z perspektywy starości okazuje się klęską. Spokój ducha, mądrość, wytchnienie po latach intensywnej pracy – uznawane za przywileje podeszłego wieku – to tylko złudzenia, puste obietnice, które w obliczu „zgrozy bytu” nic nie znaczą. Pogodę ducha („serenitas animi”) niweczy dręcząca obecność „dwóch wściekłych psów daremności: nicości i absurdu”. A próby schronienia się w królestwie rozumu są wyszydzane przez los, który zamyka nam do niego drzwi. Przybylski opisuje przypadek Immanuela Kanta, który stopniowo zaczął tracić pamięć. „Zanim skonał przestał być człowiekiem, odebrana mu bowiem została adamiczna zdolność nazywania”. Demencja nie oszczędza nawet największych umysłów.

Przypuszcza się, że Sokrates, świadom dramatu starości, celowo dążył do własnej egzekucji. Jak przekazał Ksenofont „Sokrates doszedł do przekonania, że śmierć jest dla niego bardziej pożądana niż życie”. Mimo że w chwili skazania filozof liczył sobie siedemdziesiąt lat, trzymał się znakomicie. Podczas procesu o znieprawianie młodzieży i nieuznawanie państwowych bogów, a w istocie o mizodemię, czyli wrogość wobec demokracji, Sokrates zachowywał się na tyle wyzywająco, że sędziom pozostał jedynie wybór między uniewinnieniem a karą główną. Pierwsza opcja byłaby kompromitująca dla oskarżycieli, zatem wybrano drugą. Komentatorzy są zgodni: śmierć mędrca była dobrowolną ucieczką przed bólem starości, skorzystaniem z okazji na „przeprowadzkę duszy” do „Rzeczywistości Istotnie Istniejącej”.

Jeden z rozdziałów opowiada o ostatnich latach Michała Anioła. Stary rzeźbiarz zajmował skromne mieszkanie w Rzymie, przy ulicy o symbolicznej nazwie Macel dei Corvi – Jatka Kruków. Prowadził ascetyczny tryb życia, pracował nad swoimi rzeźbami i pisał wiersze. Oto jak skarżył się językiem poezji: „W jednym mym uchu pająk sieć rozprzędza/ W drugim mi śpiewa świerszcza nocna zwrotka/ Charczę z kataru, który sen odpędza”. Mistrza dręczyły zatem dolegliwości fizyczne, umysł się nie poddawał. Ale „starcza bezsenność spotęgowana katarem, który potrafi udręczyć człowieka okrutnie, zmieniała mu noce w tortury”.

Od rozważań inspirowanych biografiami Ryszard Przybylski przechodzi do analiz filologicznych. Bierze na warsztat fragmenty „Gerontiona” i „Ziemi jałowej” T.S. Eliota oraz wiersz Tadeusza Różewicza, będący zapisem koszmaru poety o hienolisie (hybrydzie hieny i lisa). Zajmuje się również późnymi tekstami Jarosława Iwaszkiewicza. Przybylski wnika we frazy i wersety, wydobywając z nich ukryte sensy. Jego inwencja, przenikliwość, erudycja – olśniewają.

„Baśń zimową” (opublikowaną w 1998 r.) eseista napisał zbliżając się do siedemdziesiątki. Potem żył jeszcze niemal dwie dekady (odszedł w 2016 r.). Sam musiał się zmierzyć z tym, o czym wiedział z przywoływanych świadectw – „wślizgnąć się w najczarniejszą czerń”. Czeka to niemal każdego z nas. Czy zatem warto przekraczać granicę, za którą życie staje się wegetacją, powolnym umieraniem?

Wybrane myśli i cytaty:

1) „Człowiek jest tylko strachem w garstce popiołu” (T.S. Eliot).
2) „Sadowiąc się w łodzi Charona, swoją nową sytuację próbował Kant brać najpierw z humorem. Kiedy pojawiła się rozpacz, podjął walkę, chociaż wiedział, że ją przegra. Kiedy ją już przegrał, przyjął w pokorze cierpienia, jakimi świadomość płaci za swoje zaistnienie”.
3) „W starości bowiem myśl słucha nieustannie odwiecznej pieśni materii: Jam ciebie zrodziła i ja ciebie unicestwię”.
4) „Ani sieć myśli, ani sieć słów nie oplącze świata. Wszelaki porządek jest snem metafizycznego podmiotu”.
5) „Każda kobieta na podobieństwo Boga jest ukryta – mulier abscondita”.
6) „Zatrute żądło bytu, podstępny grecki pająk, nieskończoność”.
7) „W śmiertelnym świetle losu ukazuje się daremność” (Albert Camus).
8) „Być to uczucie tego, że można nie być” (Juliusz Słowacki).
9) „Człowiek jest jedyną istotą, która umie skonstatować sens, stworzyć własną baśń o swoim sensownym życiu” (C.G. Jung).
10) „Jam jest sam, który jestem sam”.
11) „Starość to czas poznawania prawdziwego sensu słowa «nieodwołalnie»”.
12) „Jeszcze we śnie biały okręt odpływa – daleko od miejsca gdzie znieruchomiałem” (Tadeusz Różewicz).
13) „«Ja» jest dziełem myślącego ciała, czującej gliny. Na starość chowa się najczęściej w czaszce utytłanej prochem”.

Ryszard Przybylski, wybitny polski eseista i natchniony interpretator, przypomina nam w „Baśni zimowej” bolesną i nieodwołalną prawdę, że życie ludzkie z perspektywy starości okazuje się klęską. Spokój ducha, mądrość, wytchnienie po latach intensywnej pracy – uznawane za przywileje podeszłego wieku – to tylko złudzenia, puste obietnice, które w obliczu „zgrozy bytu” nic nie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
290
225

Na półkach: ,

Książka rewelacyjna, ale ciężka jak ludzka dola. Depresja murowana. Przed lekturą należy zaszczepić się przeciwko demonom negacji nadziei, odkupienia i łaski.
Inaczej, marny nasz los. Bo starość to cela śmierci, a dzisiejszy człowiek zdaje sobie sprawę ze swej przypadkowości, z tego, że jego istnienie jest całkiem daremne, że musi grać swoją rolę bez określonego celu.
Kwintesencja beznadziei : Wszelka ciemność, zanim stanie się Wielkim Nic, jest najpierw tajemnicą.
Na starość tracimy wszystko: rozum, urodę, wiarę, zdolności, pamięć żywota i zebranych doświadczeń. Jesteśmy unurzani w poniżeniu, strachu i horrorze konania. A przed nami pustka, nicość, daremność...
Człowiek w swej mizerności, mógłby pewnie całą wieczność zapisać znakami nicości, słabości, upadku i głupoty. A brzemię starości jest, bez względu na format człowieka, doświadczeniem odrażającym i okrutnym. Jakby nieść do samego końca na plecach kogoś obcego już nam, napawającego złością i wstrętem. Ale to do końca my. I choćby ścieżka wiodła przez najgłębszą ciemność – zła się nie ulęknę...

Książka rewelacyjna, ale ciężka jak ludzka dola. Depresja murowana. Przed lekturą należy zaszczepić się przeciwko demonom negacji nadziei, odkupienia i łaski.
Inaczej, marny nasz los. Bo starość to cela śmierci, a dzisiejszy człowiek zdaje sobie sprawę ze swej przypadkowości, z tego, że jego istnienie jest całkiem daremne, że musi grać swoją rolę bez określonego...

więcej Pokaż mimo to

avatar
279
202

Na półkach:

O tym, że kultura i sztuka same w sobie nie wystarczą, i pośrednio, że humanistyka uprawianej na postmodernistyczna modłę jest infantylna. Wreszcie o tym, jak wygląda świat bez radości i pokoju, związanych z Krzyżem Chrystusa. I jego Zmartwychwstaniem. PS Uwaga. Nie piszę o tym, co chciał napisać autor, ale o tym, co mu wyszło… PPS Długo się zastanawiałem, chcę unikać wyrażeń drastycznych, ale muszę napisać, co "usłyszałem", czytając "Baśń...". Był to skowyt "ja umrę", "ja umrę ". Muszę napisać "skowyt". Nic mniej.

O tym, że kultura i sztuka same w sobie nie wystarczą, i pośrednio, że humanistyka uprawianej na postmodernistyczna modłę jest infantylna. Wreszcie o tym, jak wygląda świat bez radości i pokoju, związanych z Krzyżem Chrystusa. I jego Zmartwychwstaniem. PS Uwaga. Nie piszę o tym, co chciał napisać autor, ale o tym, co mu wyszło… PPS Długo się zastanawiałem, chcę unikać...

więcej Pokaż mimo to

avatar
522
262

Na półkach: , , ,

Michał Anioł, T. S. Eliot, Jarosław Iwaszkiewicz i Tadeusz Różewicz, pod koniec swojego życia, przelali na papier swoje lęki i zapatrywania na starość i śmierć. Dzięki komentarzom Ryszarda Przybylskiego oraz zagadnieniom psychologicznym, filozoficznym oraz historycznym "Baśń..." jest wszechstronną analizą starości. Analizą gorzką, pełną bólu, cierpienia, chorób. Starość w książce Przybylskiego nie ma nic wspólnego z mitem jesieni życia, pełnym spokoju, radości i zadowolenia.
"Baśń zimowa. Esej o starości" napisana jest prostym i rzeczowym językiem zrozumiałym dla każdego. Jednakże im więcej czytelnik wie, tym dogłębniej może zrozumieć zagadnienia przedstawione przez Przybylskiego oraz spojrzeć na nie z szerszej perspektywy. "Baśń..." jest swoistym kompendium wiedzy o starości, do której zmierzamy z każdą upływającą sekundą.

Michał Anioł, T. S. Eliot, Jarosław Iwaszkiewicz i Tadeusz Różewicz, pod koniec swojego życia, przelali na papier swoje lęki i zapatrywania na starość i śmierć. Dzięki komentarzom Ryszarda Przybylskiego oraz zagadnieniom psychologicznym, filozoficznym oraz historycznym "Baśń..." jest wszechstronną analizą starości. Analizą gorzką, pełną bólu, cierpienia, chorób. Starość w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
744
8

Na półkach:

Absolutnie niewiarygodna, niebywale erudycyjna opowieść o starości. Autor snuje swoje rozważania w oparciu o twórczość wielkich artystów m.in. Michała Anioła, Eliota, Jarosława Iwaszkiewicza, Tadeusza Różewicza. Ostrzegam, że nie czyta się tego łatwo. Książka z pewnością pretenduje do kilkukrotnej lektury.

Absolutnie niewiarygodna, niebywale erudycyjna opowieść o starości. Autor snuje swoje rozważania w oparciu o twórczość wielkich artystów m.in. Michała Anioła, Eliota, Jarosława Iwaszkiewicza, Tadeusza Różewicza. Ostrzegam, że nie czyta się tego łatwo. Książka z pewnością pretenduje do kilkukrotnej lektury.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    68
  • Chcę przeczytać
    67
  • Posiadam
    12
  • Ulubione
    2
  • Literatura polska
    2
  • FORMA: Publicystyka, felietony, eseje, reportaże
    1
  • 📚 Posiadam - E-booki
    1
  • Poukładane
    1
  • Esej
    1
  • Nmwb
    1

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Baśń zimowa


Podobne książki

Przeczytaj także